ခရုေတြမွာ

အရာတစ္ခုကို စိတ္ကူးနဲ႔အိပ္မက္မက္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္
အဲဒါကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္တယ္တဲ့
ေဝါ့လ္တာ ဒစ္စေနကေျပာတယ္

ခုေတာ့ သူျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွမ္းေနႏိုင္ေသးတယ္ ၾကမ္းျပင္ဆီအားယူလို႔ေပါ့
သူ႔လက္ထဲမွာ ကေလးကိုပိုက္လို႔
တစ္ဝိုင္းၿပီးတစ္ဝိုင္း
ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္
သူဘာမွွမစားရေသးတာ မနက္ကတည္းကပါတ့ဲ

အခု၃နာရီ
လမ္းဆီမွာ ၿငိမ္လို႔တိတ္လို႔
ကိုယ္သာသူ႔အစာအိမ္ထဲမွာဆို ဘယ္လိုေတြးရမလဲ
အခုေတာ့ သူျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွမ္းေနႏိုင္ေသးတယ္
ဒီဘက္ကေနဟိုဘက္ဝိုင္းဆီ
သူအဆင္မေျပဘူး
သူ႔ဒုကၡက သူ႔ခႏၶာဝန္ထက္ပိုမိုေလးလံေနတယ္တဲ့
အခုထိေတာ့ ကေလးကို သူပိုက္ထားႏိုင္ဆဲပဲ
သူ႔ဆီေပးကမ္းရက္ေရာတဲ့ အေႂကြတခ်ိဳ႕ကို လက္ခံရယူႏိုင္ဆဲပဲ

ဟိုဘက္ဝိုင္းကေန တျခားတစ္ဖက္
အခု
ကိုယ့္ဝိုင္းနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းနီးကပ္လာေနတယ္
တခ်ိဳ႕ အေႂကြမပါဘူးေျပာတယ္
တခ်ိဳ႕က သြားပါဦးဗ်ာတဲ့
တကယ္လို႔ ကိုယ့္ဆီေရာက္လာရင္ ဘယ္လိုစကားဆိုရမလဲ
ထိုင္ေနရင္း ကိုယ့္လက္ေတြေအးစက္တုန္ရင္
သူအဆင္မေျပဘူးဆိုတာကို ကိုယ္သိေနတာပဲ
ေတြးရင္း ေတြးရင္းကုိယ္ေဇာေခြၽးျပန္လာတယ္
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
စကၠန္႔တစ္ခုခ်င္း
ကိုယ္အဆင္မေျပဘူးဆိုတာကို သူသိမွသိပါ့မလား
ဘုရားသခင္
ခရုေတြမွာ ဘုရားသခင္ဆိုတာရွိပါသလား ။

သားဦး
၂၁ . ၉ . ၂၀၁၅

စာရြက္

ျဖဴစင္တဲ႕စကားေတြကိုသာ ၾကားခ်င္တဲ႕
သူေတာ္ေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ။

ကြ်န္ေတာ္ဟာ သူ႕ကို အိေျႏၵမဲ႕တဲ႕
မိန္းမတစ္ေယာက္လို
ေအာင္သြယ္တဲ႕အလုပ္ကိုလည္း ခိုင္းခဲ႕ဖူးပါတယ္။

ေကာက္က်စ္တဲ႕မိန္းမတစ္ေယာက္လိုလဲ
အတင္းေျပာခိုင္းခဲ႕ဖူးပါျပီ။

သည့္ျပင္လူေတြကို မေက်နပ္တာနဲ႕လည္း
သူ႕ကို ေဒါသတၾကီးနဲ႕ ေရးခဲ႕ဖူးပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ယုတ္မာတဲ႕အစီအစဥ္ေတြကို
လုပ္ဖို႕လည္း
သူ႕ကိုေျပာျပခဲ႕ဖူးပါျပီ
ကြ်န္ေတာ့္အေၾကာင္းကိုေတာ့ အားလုံးလိုလို သူသိခဲ႕ျပီးပါျပီ

ဒါေပမယ့္ သူ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကေန႕ထိ
ဘာမွ မေဝဖန္ဘူး
ျမင္သူမရွက္ေပမယ့္
ကြ်န္ေတာ္ ရွက္လွပါျပီ။

ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ လိမၼာပါျပီဆိုတဲ႕အေၾကာင္းကို
ကြ်န္ေတာ့္အေဖ ဝမ္းသာေအာင္
သူ သြားေျပာေပးမယ္တဲ႕။ ။

ေမာင္ဒီ
၁၉၇၁ ေဖေဖၚဝါရီ

ကမၻာၾကီးလုံးသြားျခင္းအေၾကာင္း

ျငင္းမေနၾကပါနွင့္
လက္ဝဲႏွင့္လက္ယာ
သင္တို႕ႏွစ္ဦးဟာ
ဖိုနွင့္မ တို႕သာ။

စၾကဝဠာထဲမွာ
တျခားဘာမွ မရွိဘူး
ထူးျပီးစဥ္းစားလ်ွင္
ရူးျခင္းသာလ်ွင္ အဖတ္တင္မည္။

ဖိုနွင့္မ ဆိုတာ စိတ္ေကာက္တက္ၾကတာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္လည္း
အျမဲမဟုတ္ဘူး။

ထိုအခါ
ကမၻာၾကီးမွာ လုံး၍လာျပီးလ်ွင္
တစ္ခုတည္းပင္ ျဖစ္၍သြားေလဧ။္

ေမာင္ဒီ
၁၉၈၈ ။ မတ္လ ။ ခ်ယ္ရီ

ေခါင္းအုံးကေလး

အေမသည္ ေခါင္းအုံးကေလးတစ္လုံးကို ခ်ဳပ္၍ေနေလသည္

တစ္ရက္တြင္ အေမသည္ သူ႕ေခါင္းအုံးကေလးနဲ႕ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္
အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။

ကြ်န္ေတာ္သည္ အေမနိုးမည္စိုးရ်ဳ္ ေျခကိုေဖာ့ကာ
ကြ်န္ေတာ၏ ေက်ာက္သင္ပုန္းကေလးႏွင့္
ေက်ာင္းကို ထြက္ခဲ႕တယ္။

ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းကျပန္လာေသာအခါတြင္
အေမႏွင့္ သူ၏ ေခါင္းအုံးကေလးကို မေတြ႕ရေတာ့ပါ။

တစ္ေန႕တြင္
ကြ်န္ေတာ္သည္ အေမ၏ ပ်က္စီးေနေသာ
ေခါင္းအုံးကေလးကို ရြာ၏ေနာက္ဘက္၌
ျပန္ေတြ႕ရပါတယ္။

အေမ့ကိုေတာ့ ယေနထိ မေတြ႕ရေတာ့ပါ။

ေမာင္ဒီ
၁၉၇၁

ထင္႐ွားသည့္အမွတ္အသားက ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာ

ေရဟာ ေရပါပဲ
ေရတြင္းက ေရ
ပိုက္ကလာတဲ့ ေရ
...စသည္ျဖင့္
အိမ္သာထဲလည္း ေရာက္တယ္
ဘုရားစင္ေပၚလည္း ေရာက္တယ္
အသံုးခ်တတ္မႈနဲ႔ တန္ဖိုးထားတတ္မႈဟာ ဘာသာေရးပဲ။

ေန႔လြဲညစာအတြက္ပါ စားထားတဲ့ ဥပုသ္ေန႔ေတြဆို
ဓမၼာရံုေတြက ဓမၼပူဇာေတးေတြကို အတင္း အဓမၼ ဖြင့္ေနတယ္။
နားေထာင္တတ္မွ ၾကားရတဲ့ ဓမၼ
အတိုးအက်ယ္ မရိွဘူး
အက်ဥ္းအက်ယ္သာ ရိွတာပါ။

ဘုရားပြင့္ခဲ့တဲ့ ေဗာဓိေညာင္ပင္
ဘုရားနားမွာ
ဘယ္သူမွ မတို႔ရဲ မထိရဲ
အခု
ဘုရားကို ၿမိဳေနၿပီ
ျငမ္းက ဘုရားကို ဖ်က္ေနၿပီ။

နိဗၺာန္က အသြားပဲရိွတယ္ အျပန္မရိွဘူး
ငရဲက အသြားေရာ အျပန္ေရာရိွတယ္။

နိဗၺာန္က ျဖတ္လမ္းမရိွဘူူး
ငရဲက ျဖတ္လမ္းရိွတယ္။

ဘယ္လိုလဲ...
ဘယ္ကိုသြားမလဲ... ဘယ္လိုသြားမလဲ...
ျမင္တာကို ျမင္တယ္လို႔မွတ္ဖို႔
ျမင္ေပမယ့္ မျမင္ႏိုင္ၾကဘူး။

က်ယ္ရမယ့္ မ်က္စိက် မက်ယ္ဘူး
မက်ယ္ရမယ့္ ဖင္ေခါင္းက် က်ယ္ေနတယ္
ဦးဇင္းေလးေဟာတ့ဲတရား တဟားဟားနဲ႔ ပြဲက်လို႔
တရားျပေပမယ့္
တရားမရတဲ့သူေတြေလ...၊

ဆုေတာင္းတိုင္း မျပည့္ဘူး
ေတာင္းတဲ့ဆုေတြက ပါးစပ္ႀကီးနဲ႔အျပည့္၊

အကုသိုလ္ေတြ ပါလာမွျဖင့္
ခြဲတမ္းနဲ႔ ေဝေနတဲ့ အမွ်
သာဓုေတြ ေခၚေနၾကတယ္ ။

ဆီမီးပူေဇာ္တာလို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္
အပူေတြကို အပူေတြနဲ႔ အပူတိုက္
ေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ့ ေလာဘေတြနဲ႔

မရိွေတာ့တဲ့ ဘုရားကို တ လို႔
ရိွေနတဲ့ တရားကို ေမ့လို႔ ...။

ဆည္းလည္းသံေတြ ရယ္ပြဲဖြဲ႔ေနၿပီ...။          ။

လင္းမိုးေစြ
၂၁.၈.၂၀၁၅
PM ၀၁:၅၅

ပုိစ္႔ကဒ္ကဗ်ာ ၃၁

မင္းက
လက္ေျမွာက္ထားတာလုိ႔
အျမင္မွားေနတာပါ

တကယ္ဆို ကိုယ္က
အျမင္မွန္ရေအာင္
ကင္းၿမီးေကာက္ေထာင္ျပေနတာပါ။

၀င္းျမင္႔
၂၈ ၃ ၂၀၁၆

ပုိစ္႔ကဒ္ကဗ်ာ ၃၃

အစားမထိုးဘူး
သိလား

မိတၱဴကူးစက္ေတြ
ေပါလြန္းလုိ႔။

၀င္းျမင္႔
၂၉ ၃ ၂၀၁၆

နား နား ၿပီး ေျပာ

ဘာမွန္းမသိတဲ႔ အရာေတြနဲ႔
ဘယ္မွမေရာက္တဲ႔ လမ္းေတြနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္ယူထားတဲ႔ ယာဥ္ေၾကာက
ဘယ္ေတာ႔မွ မေမာဘူး။

ဘယ္ေတာ႔မွ မေက်ဘူးဆိုတဲ႔အေၾကြးကုိ
မေသမခ်င္းဆပ္လုိ႔
ဘယ္ေတာ႔မွ မေသဘူးဆိုတဲ႔ ကဗ်ာကုိ
အညံ႔ခံေရးလုိ႔
အိမ္ျပန္ခဲ႔တယ္ဆိုတာလည္း
အရာအားလုံးနဲ႔ လြြဲလုိ႔။

တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု
ေရွ႕ဆက္ဖုိ႔ ဆက္သြယ္ထားတာလည္း
ေတ႔ဆက္
မီးနီက အႏုတ္လကၡဏာကုိ သုညအထိ ျပတယ္
လမ္းမွာေတြ႔တာဆိုေတာ႔
ေခါင္းထဲမေရာက္ဘူး

ျပန္လမ္းမရိွတဲ႔ ေနေရာင္မွာ
တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ေ၀းကြာေနရတာလည္း ေငြေၾကးတစ္ခုတည္း
ဒီအေၾကာင္းကုိ စကားစမိေတာ႔
ေကာင္မေလးက "အဲဒါ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ ရိွၿပီလဲ"
ကြ်န္ေတာ္က "အရင္ဘ၀က အဆက္ေတြ" ။

စိုင္း၀င္းျမင္႔
(၂၆-၆-၂၀၀၃)

TAKE A BREAK AS YOU TALK

The lane I've taken
Never gets tired
Of the things I don't knows,
And the roads lead to now here.

I pay back
the debt that would be settled
Till to my last breath;

I keep on witing in surrender
the poem that is immortal;
I return home
'Cos I've missed everything.

One is connected to another
head to head
To go forward
The Red Light signals Minus
Down to Zero
What I came across on the way
Doesn't enter my memory.

We tow are from apart
in the sunshine that finds no return,
It was the cash that split us.
When our conversation came to this topic,
My Sweetie said, "How many years has it been?"
"It's the Past Connection" I replied.

Sai Win Myint
(26-6-2003)
Translated By Zaw Tun

အေမွာင္ဟာ ငါ႔ေသြးထဲ ေရနက္ထဲ ငရဲလုိ

စိတ္ပစၥည္းထုတ္လုပ္ေရးဟာ
အသက္အႏၱရာယ္ ရိွခဲ႔မယ္လုိ႕ ဘယ္သူထင္မွာလဲ
အကန္းလုိေရာက္တဲ႔ေနရာတုိင္း
အကန္းလုိ ဘယ္ကုိတုိးၿပီး ဘယ္ကုိတိုက္မွာလဲ
ဖမ္းယူရရိွမိတဲ႔ အသံထဲ မၾကာမီ အဲဒီစစ္သေဘၤာကုိ ဖ်က္ဆီးပစ္ေတာ႔မယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
ဒီေလာက္အထိ ရွင္းတာကုိ မရွင္းဘဲ
ေျပာစရာမဟုတ္သလုိလို
ငါ စမ္းေနတဲ႔ တရားက အကန္း
ငါ ငိုေနတာကုိ ေျမျမႇပ္ပစ္ခဲ႔တယ္။
ကုတ္ျခစ္သံမ်ား
အိပ္မက္သတင္း၊ သတိရျခင္းမ်ား၊ မီးခိုိးျဖဴျဖဴမ်ား
ကြ်န္ေတာ္က ဒီမွာ
ငရဲလို ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူလုိ႔ ။

ဟိန္းျမတ္ေဇာ္

အက်အေပါက္မ်ား

ပုိသိလာတာအစား
ၾကံစည္ စဥ္းစားလုိ႔ ပုိသိလာတာလုိ႔ ျပင္ေပးၿပီးၿပီ
ေလာကထဲ
အညႊန္းမ်ားအတုိင္း
ကမာၻျခား အခ်စ္နဲ႔ဟာသမ်ား
အဆီထဲက အသားမ်ား
အသားထဲက အဆီလုိ ကစဥ္႔ကလ်ား
စာေၾကာင္းမ်ားေရြ႕ေနႏိုင္ပါသည္။

ေအာက္တစ္ေၾကာင္းကို ခ်ၿပီး
ဒီမနက္မွာ ဆုံေတြ႔ဖုိ႔ပဲ
ခင္ဗ်ားပါးစပ္ထဲကုိ ထိုးထည္႔လိုက္ရင္
ေတာင္႔ခဲေနတဲ႔ ေန႔တာအတိုေလးတစ္ခု ျပန္ထြက္လာလိမ္႔မယ္

ခရီးက ၀ကၤပါ
ဘယ္ကုိေရာက္သြားတဲ႔ တရားလဲ

ရုပ္ပုုံလႊာကုိ ဖတ္ၿပီး
နင္ေနတဲ႔
ဖုန္ ခဏ ခဏ သုတ္ေနရတဲ႔
နိမိတ္ပုံကိစၥလား

ရွင္နဲ႔ ကြ်န္မ (ယာယီအေလးခ်ိန္)
ေရညိႇစိမ္းစိမ္းမ်ား (အဆစ္အျမစ္မ်ား)
ပိတ္စတစ္စေပၚ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္
အလင္းေပါက္ကေလးေတြက
ခင္ဗ်ားရွာေနတဲ႔ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေပ်ာက္ဆုံးမႈမ်ိဳးဆက္လား။

ဟိန္းျမတ္ေဇာ္

ေခတ္ေပၚအသံ

အျခားေသာ
အေၾကာင္းတရားမ်ားေ၀းလုိ႔
ကိုယ္႔အေၾကာင္း ကိုယ္ေတာင္
မေျပာတတ္ ေျပာတတ္
ဖြင္႔ေျပာေနခဲ႔တယ္။

အိုင္းစတုိင္းလုိ အဘိုးၾကီးတစ္ေယာက္
ကမ္းေျခမွာ
ခရုေကာက္လုိ႔ရသေလာက္ပဲ သိသတဲ႔။

ဒါဆို ငါလည္း
ကမ္းနားမွာ
လမ္းမ်ားေနတာ ေသခ်ာသြားၿပီေပါ႔။

ကြ်န္ေတာ္က အ အ ပါ
ခ်စ္ဖုိ႔ . . .
စားဖုိ႔ ေသာက္ဖုိ႔နဲ႔
လူျမင္ေကာင္းေအာင္ ေခြ်းထြက္ဖုိ႔က လြဲလုိ႔
ကြ်န္ေတာ္က အ အ ပါ။

ဟုတ္ၿပီ
ကိုယ္႔ရုပ္ၾကီး ကိုယ္ခ်ဥ္တုိင္း
လမ္းမွာေတြ႕တဲ႔ လူတုိင္းကုိ
ေဟ႔လူ ခင္ဗ်ားပ်က္စီးေနသလား
ဒီလုိ ပဋိသေႏၶရစကား ဆို
ၿပီး . . အရာရာဟာ
အားအားရိွတုိင္း ေပါက္ဖြားေနတာ
ဟုတ္ မဟုတ္
အေျဖကုိ နာခံလိုက္ဖုိ႔ အသင္႔ပါ။

ခုမ်ားေတာ႔ ဘာမဆုိင္ ညာမဆုိင္
လူေတြကုိ
စၾကာ၀ဠာနဲ႔ ကိုင္ေပါက္ခ်င္တဲ႔
ဥာဥ္က ေပၚလာျပန္
အုိင္းစတုိင္းမဟုတ္ ဘာမဟုတ္
ကိုယ္႔ကိုယ္ကုိ
ဆိုဆုံးမလုိ႔မရတာ ၾကာၿပီ
ခရုမေကာက္ခ်င္ဘူး
ပင္လယ္ကုိ လိုခ်င္တာ။

ထြန္းေ၀ျမင္႔
ဟန္သစ္ ။ ၾသဂုတ္ ။ ၁၉၉၁

THE MODERN VOICE

Far from talking about other things,
I open my heart
and stammer
To talk about myself.

Even an old man like Einstein says,
He knows only things
As far as a child sea shells on the shore.

Then I must be getting lost.
But the seashore.

I am a dumb,
I know nothing
Except to love,
To eat and drink,
To perspire undisturbed
in the presence of other people.

Yes, that's right.
Since I am fed up with my looks,
Whoever I meet on the road,
I say, "Have you gone spoiled?"
This is my common greeting.
Then I am ready to accept the answer to
Whether everything is being reproduced
at its own will.

These days,a passion has seized me;
I want to throw the Cosmos at the peope.
I am not Einstein, I am nobody,
But it's been a long time
I have run wild, getting out of control.
It's not the seashells I want,
But the Sea itself.

Tun Wai Myint
Han Thit Magazine,August,1991
Translated By Zaw Tun

ပန္းေလွ

ေမာ႔ၾကည္႔ေနဆဲမွာ
တိမ္တစ္စဟာ ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ႔
နာက်င္ကိုက္ခဲမႈေတြသာ
ရင္မွာက်န္ရစ္
ျပန္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ႔တဲ႔ အိပ္မက္ေတြကုိေတာ႔
ၾကိဳးေလ်ာ႔ဂစ္တာတစ္လက္လို
ျပန္ညိႇဖုိ႔ ၾကိဳးစားေနမိ
သတိတရား လက္လြတ္စြာေလ။

မ်ားလိုက္တဲ႔မာယာေတြ
ကမာၻေျမက
ဘာလုိ႔မ်ား လက္ခံထားတာပါလိမ္႔
ၿငိမ္႔ၿငိမ္႔သာသာ စီးေမ်ာေနတဲ႔
ပန္းေလွေတြ
ပန္းတုိင္ကုိ အတူေရာက္ကာ
ေပ်ာ္ႏိုင္ၾကမွာလုိ႔
ဘာလုိ႔မ်ား မိုက္မဲစြာ
လက္ခံထားခဲ႔မိတာပါလိမ္႔။

ခရီးရဲ႕တစ္ဖက္တစ္ခ်က္
၀ဲဂယက္ေတြ
ကမ္းေျခၿမိဳ႕ေတြ
ၿပီးေတာ႔ တုိက္ခိုက္ခံရမႈေတြ
ဒါေတြကုိ ... ငါ
ဘာလုိ႔ ေမ႔ထားခဲ႔မိတာပါလိမ္႔။

သတိ၀င္လာခ်ိန္မွာ
ပန္းေလွမ်ားစြာ
တခ်ိဳ႕...ကမ္းကပ္ခဲ႔ၾက
တခ်ိဳ႕...နစ္ျမႇပ္ခဲ႔ၾက
တခ်ိဳ႕...အတူစီးေမ်ာဆဲ
မ်က္၀န္းအသိထဲ
မၾကည္လင္စြာ...။

ဟင္႔အင္း...
အဲဒါ
ပန္းေလွေပၚက
မိုးေရစက္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး
ကြ်န္မရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြပါပဲ။

မေနာ္ဟရီ
မေဟသီ။ေမ။၁၉၉၆

ငါ႔ညီမေလးရဲ႕ လက္ကိုင္ပ၀ါ

ငါ႔ ညီမေလးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္း
နီျမန္းတြဲခို ႏႈတ္ခမ္းနီစို မဟုတ္ဘူး။
ေခါင္းစီးနီနီနဲ႔
ငါ႔ ညီမေလးရဲ႕ ဆံပင္မ်ား
မိုးသား တိမ္ျဖဴျဖဴထဲ လြင္႔ပါသြားတယ္။
ပန္းႏုေရာင္ေနျခည္ထဲမွာ
ငါ႔ ညီမေလးဟာ ေ၀ဒနာေတြ ေပးဆပ္ခဲ႔ရတယ္။
ႏွင္းဆီေျခေထာက္မ်ား
ဆုပ္ထား တင္းက်ပ္တဲ႔လက္
ႏႈတ္ဆက္တဲ႔ မ်က္လုံး
တစ္သက္လုံး ငါ႔ ညီမေလးေရ
ေတာက္ေျပာင္ ခံ႔ညားေစခဲ႔။
ငါ႔ ညီမေလးေရ ဘယ္မွာေနသလဲကြယ္။
လမ္းမၾကီးေတြကုိ ေမးၾကည္႔တယ္
ကန္ေရျပင္မွာ စုံစမ္းၾကည္႔တယ္
အနီေရာင္ေဆးျခယ္ထားတဲ႔အိမ္ဟာ
ငါ႔ ညီမေလးရဲ႕လိပ္စာ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္။
ဒါေပမဲ႔ က်န္ခဲ႔ရွာေသာ
ငါ႔ ညီမေလးရဲ႕ လက္ကိုင္ပ၀ါ
ငါ႔ ေသြးေၾကာမွာ ဖ်ပ္ဖ်ပ္လြင္႔ျမဴး
ေႏြဦးေပါက္ခ်ိန္ ေရာက္ခဲ႔ေပါ႔။
ငါ႔ ညီမေလးေရ ဘယ္မွာေနသလဲကြယ္။

ေကာက္ႏြယ္(ကေနာင္)
ရသမိုးေကာင္းကင္ ။ ဇူလိႈင္ ။ ၁၉၈၈

MY LITTLE SIS'S HANDKERCHIEF

My little Sis's lips
Not thick and red with the lipstick;
her hair tie in a red scarf
Flows in the white clouds;
She gave me heartaches
When the sun was shining in pearly pink glow;
A rose's throy claws,
Clasping my hand,
Eyes saying goodbye,
Farewell,dear little Sis,
Glories were gone into the past.
My dear Little Sis,where are you?
Roads, tell me where she is,
Pond, tell me where she is,
No, the house painted red
is not her address.
But the handkerchief she left
Agitated my throbbing blood veins.
So the spring came.
Where are you, my dear little Sis.

Kauk Nwe (Kanaung)
Yatha Moe Kaung Kin Magazine (July,1988)
Translatted By - Zaw Tun

ငါ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ ယန္ေပါဆတ္လက္ဖက္ရည္ဆုိင္

အာဟာရအသံေတြ လြင္႔၀ဲေနပုံက
ကုန္ရႈံးလာတဲ႔ သေဘၤာရဲ႕ ဥၾသသံလုိ။
ပ်င္းရိဖြယ္ေန႔မ်ား ေညွာ္၀င္ခဲ႔
အေတာင္႔လိုက္ျပာက်သြားတဲ႔ ေန႔လယ္ခင္းမ်ား
ငါတုိ႔ေမာ႔ေသာက္လိုက္တဲ႔ လက္ဖက္ရည္နာမည္ဟာ
အတၱဘ၀ အမွန္၀ါဒျဖစ္တယ္
တစ္ေယာက္အပူကုိ
တစ္ေယာက္က ညိႇယူရိႈက္ဖြာေနရ။
"မိုးကလည္း ေခါင္လိုက္တာေနာ္"
"ဟုိေကာင္ ပုိက္ဆံကုိ အခုထိဘုရားထင္ေနတုန္းပဲ"
"ေမြးေန႔ေက်ာ္ရင္ေတာ႔ ကံေကာင္းပါၿပီ" တဲ႔
သီခ်င္းသံကုိ နားစြင္႔မိေတာ႔
ငါတုိ႔အေဖေခတ္က ေရဒီယုိၾကီးျဖစ္ေနခဲ႔
ေရေႏြးပူေလာင္ခဲ႔တယ္။
လူဆိုတာ
ကိုယ္႔လက္ဖက္ရည္ခြက္ထဲ ျပဳတ္က်တဲ႔ ယင္ေကာင္ကုိ
ရြံတတ္သလို
ကိုယ္႔ကိုယ္ကုိ မေသာက္ဘဲ ထျပန္လုိ႔ရပါသလား
စီးကရက္တစ္လိပ္စာ အိပ္မက္ထဲမွာ
မီးခိုးတလူလူေတြရဲ႕ လႈပ္ႏိုးမႈခံလိုက္ရခ်ိန္
ဘ၀ဟာ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ျဖစ္တယ္
ဘ၀ဟာ ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္
ဒီနားေလး ခဏဆုိၿပီးထြက္သြားတဲ႔
မိတ္ေဆြတုိ႔ကလည္း အခုထိျပန္မလာၾကေတာ႔။

ၾကည္ေဇာ္ေအး

ငရဲ နဲ႔ နိဗၺၺာန္

အဇာတသတ္ကလည္း
ေနာက္ကုိ လွည္႔မၾကည္႔ေတာ႔

ေဒ၀ဒတ္ကလည္း
ေနာက္ကုိ လွည္႔မၾကည္႔ေတာ႔

လြမ္းရစ္ေတာ႔ သက္လွယ္ရယ္
သိဒၶတၱကလည္း ေနာက္ကုိလွည္႔မၾကည္႔ေတာ႔
ကိုယ္႔ ပါရမီနဲ႔ကိုယ္
သြားစရာရိွတာ သြားၾကတယ္။

ခင္ေဇာ္ျမင္႔
လေရာင္လမ္းခ်ိဳး အမွတ္ (၂)

နာမည္အမွန္

မင္းမ်က္၀န္းမွာ ငါ ကိုယ္တုိင္က်ရေတာ႔မွ
ငါ႔ နာမည္အမွန္ ငါ သိရ
ဘုရားသခင္ လႊတ္လိုက္တဲ႔ မ်က္ရည္ပဲ

ခြန္အားမ်ားစြာ
ျပန္ရၾကဖုိ႔
ငါ က်ပါရေစ

သုခမိန္လိႈင္

ေႏြဦးၿငိမ္းခ်မ္းေရး

မ်က္ရည္လည္းထြက္
ေသြးလည္းထြက္ၿပီ
မင္းလက္နက္ကုိ ခ်လိုက္ေတာ႔

သုခမိန္လိႈင္
14 mar 2016

ခေနာကဗ်ာ

ဆားနည္းနည္း
သၾကားနည္းနည္း
ဒီကဗ်ာက
သဘာ၀ ၾကက္သားစစ္စစ္နဲ႔
ထုတ္လုပ္ထားပါတယ္
လူမ်ိဳး ဘာသာမေရြး ဖတ္ရႈႏိုင္ပါၿပီ ။

ခင္ေဇာ္ျမင္႔

အဘိဓာန္

ကုိယ္လွန္ၾကည္႔ဘူးတယ္
ေခါင္းအုံးအိပ္ဖူးတယ္
သူကအေတာ္ထူတယ္
က်ေနာ္က သူ႔ေၾကာင္႔ပါးတယ္။

၀င္းျမင္႔
၈၊၂၊၂၀၁၆

ငွက္ကေလးရဲ႕ အိမ္ျပန္ခ်ိန္

အိမ္အျပင္မွာ ေလေတြတိုက္ေနတယ္
ျပာေဖ်ာ႔ရီေ၀တဲ႔ညေနခင္းေလးဟာ
ေညာင္းညာေနေသာအေတာင္ပံမ်ားကုိ ျဖန္႔ခင္းဖို႔
မွားယြင္းစြာေကာက္ဆက္ထားတဲ႔ရင္ဘတ္အကြဲကုိ စကေနျပန္စီဖုိ႔
တိမ္ေတြကုိၾကည္႔ရင္း စိတ္ရိွလက္ရိွအိပ္ပစ္လိုက္ဖုိ႔
ျမက္ရိုင္းေလးတစ္ပင္ကုိ ဆြဲႏႈတ္
အဓိပၸာယ္မဲ႔ေလထဲကုိပစ္လြင္႔ၿပီး အသံကုန္ဟစ္ေအာ္ဖုိ႔
ေမ႔သင္႔တဲ႔လူေတြ
ေမ႔ပစ္သင္႔တဲ႔တခ်ိဳ႕ အေၾကာင္းအရာေတြကုိ
အေၾကာင္းျပခ်က္မဲ႔စြာ မ်က္ႏွာလြဲလိုက္ဖုိ႕
ေမေမေရ
ငွက္ကေလး အိမ္ျပန္ေရာက္ပါၿပီ ။

စစ္ၿငိမ္း
၂၀၁၄

ဒိြ

စိတ္ကူးနဲ႔ေတာ႔ ရူးလိုက္ပါရဲ႕
အဆုံးကမရိွ
ဒါနဲ႔ပဲ
အရိွတရားဆီေလွ်ာခ်လိုက္တယ္
အစကုိမေတြ႕ရေတာ႔ျပန္။

ေကာက္ေကြ႕

စာအုပ္ခန္း

ေမးမိတယ္
ဓာတ္တုိင္ကုိပဲ ေၾကာက္ရမလား
သစ္ပင္ကုိပဲ ေၾကာက္ရမလား
ထီးျပင္သမားက ထီးျပင္တာလား
ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမားက ဖိနပ္ခ်ဳပ္တာလား
ဒီလိုေန႔ရက္ေတြထဲ ေမ်ာပါေနရတာ
ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး
က်ီးတစ္ေကာင္ရဲ႕ မ်က္လုံးကုိလည္း လန္႔တယ္
အခန္းထဲျပန္၀င္ စာေတြဖတ္ျပန္ေတာ႔လည္း လန္႔တယ္
ဖတ္ၿပီးသားေတြ ျပန္ျပန္ဖတ္ေနရတာကုိက
ဒီတံတားကုိ ျဖတ္ေက်ာ္ေနရတာနဲ႔ ဘာထူးသလဲ

အစတစ္စကုိ ဆြဲမိတယ္
ေမွာင္လာေတာ႔ ဆြဲမိတဲ႔အစဟာ ေျမြလား
မီးလုံးတစ္လုံးလုိ ငါ႔ကုိ တြဲေလာင္းခ်မယ္႔ ၾကိဳးလား
ေၾကာက္တယ္ ။

မိုးေ၀း
၂၀၀၂

တံခါးရြက္တစ္ခု၏ နံရံမွ

ႏွင္းေတြ
ေမွာင္ေတာ႔မယ္
ေရာက္လာေတာ႔မယ္
ဘယ္လိုမွ တြန္းထုတ္လုိ႔မရမယ္႔ ႏွင္းေတြ

ငါ႔အရိပ္လိုပင္
သစ္ကိုင္းတုိ႔ ငုံ႔ကိုင္း

ဘယ္ငွက္မဆို ေခြေခါက္ပ်ံသန္းရ
နီးရာပြင္႔ေသာပန္းကုိ ခူးရမွာေၾကာက္ရ
ေမႊးရနံ႔ႏွင္႔ ျပည္႔စုံေသာ
အေ၀းက ဓားကုိ ေတာင္႔တ

အစိုင္အခဲျဖစ္ေနတဲ႔ေန႔ကုိ
လႊတ္ခ်လိုက္တယ္

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အစအနေတြပဲ။

မိုးေ၀း

နတ္သမင္တစ္ဦးရဲ႕ ဒိုင္ယာရီ

အဲဒီစီးဆင္းမႈထဲမွာ
ဂ်ံဳခင္းဟာ ဂ်ံဳခင္းနဲ႔မတူေတာ႔
ရထားဟာ ရထားနဲ႔မတူေတာ႔
အခါမဲ႕ရြာခ်လိုက္တဲ႔ပန္းေတြက ေျမလမ္းေပၚမွာ၀ါလုိ႔
ေကာင္းကင္ကုိ ပလပ္ထုိးၾကည္႔ေတာ႔
တစ္စစီျပန္႔ၾကဲေေနတဲ႔သိုးမ်ား သမ္းေ၀ေနတဲ႔ေျမြတစ္ေကာင္နဲ႔ အမည္မဲ႔ေန႔စြဲတစ္ခု
ေခ်ာင္းစပ္မွာ သဲေတြနဲ႔ ပိက်ေနတာ ၁၈ ရာစုရဲ႕ ဆင္ေျခတုံတရားေပါ႔
ခုျမင္ေနရတဲ႔ ရႈခင္းကေလးကုိ စကားလုံးနဲ႔ေဖာ္ျပလုိ႔ရပါသလား
ဘုရားသခင္က လက္ပတ္နာရီရွာေနတုန္း

ငါ ပ်ံ၀ဲေနခဲ႔တယ္ ။

ေမာင္ေဆးရိုး
ေသာင္းေျပာင္းေထြလာရယ္စရာ ။ ဇန္န၀ါရီ ။ ၂၀၀၃

စစ္ပြဲ

တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ႏွစ္ခ်ိဳ႕အမွားအယြင္း၀ိုင္
ခ်ိဳးသားရင္အုံေၾကာ္က ဖဲ႔ျမည္းစရာ
တစ္စက္မက်န္အကုန္ေမာ႔ေသာက္ရင္း
ေဒါနဲ႔ ေမာနဲ႔ ကန္ေၾကာက္ထြက္သြား
နတ္ဆိုးေတာင္ကုန္းဆီ ။

ေမာင္ေဆးရိုး
ရယ္စရာ ဂ်ဳလိုင္ ၁၉၉၇

ယာေျမ

မိုးရက္ေတြနဲ႔အတူ လြင္႔တက္လာတဲ႔ ယာမီးခိုးေတြေပါ႔
ေပါင္းျမက္ေတြကုိသာ တစ္ေပြ႕ၿပီးတစ္ေပြ႕ ပစ္ထည္႔ေနမိတယ္။
ျပာနဲ႔ေခြ်းစက္ေတြကေတာ႔
ထယ္ေရးေတြေအာက္မွာ ေျမဆီျဖစ္သြားၾက
ဘ၀ရဲ႕တစ္၀က္စာကုိ
မ်ိဳးေစ႔ေတြနဲ႔အတူ ၾကဲပက္လိုက္တဲ႔အခါ
တစ္အိုးတစ္အိမ္ သီးပြင္႔လာမယ္႔ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းဟာ
အသက္ရွဴသံျပင္းျပင္းနဲ႔
ကန္သင္းက်ိဳးခဲ႔ေပါ႔ ။

ေမာင္ေဆးရိုး
ပန္းေ၀သီ ။ ၾသဂုတ္ ။ ၁၉၉၆

ခ်စ္သူ

မင္းနဲ႔ငါ
တူသလုိပဲ

ေနာက္ၿပီး
မတူသလိုပဲ။

ေအာင္ခ်ိမ္႔
ကဗ်ာ႔အသံ အစီအစဥ္ ၆ မွ

ကူးခတ္ၾကျခင္းမ်ား

ဓားခ်က္ဟာ လွပလြန္းေတာ႔
ေရထဲက ငါး (သူ ေသတာ သူမသိ)
ဟင္းခြက္ထဲမွာ ဆက္လက္ ကူးခတ္ေနၿပီ

ေမႊးေမႊးပ်ံ႕ပ်ံ႕ပါပဲ
အရာရာ ေမႊးေမႊးပ်ံ႕ပ်ံ႕ပါပဲ ။

သုခမိန္လိႈင္
ကဗ်ာ႔အသံအစီအစဥ္ ၆ မွ

ပုဂၢလိကဆန္ဆန္ကဗ်ာ

လက္ေဆာင္ရတဲ႔ သရက္သီးတစ္ပြဲ
ကိုယ္တုိ႔စားပြဲမွာ ခ်ိဳပါတယ္
ခင္ခင္ပ်ိဳ ခ်ိဳသလုိ ခ်ိဳတယ္။

အေရးတၾကီး
ပ်ာယီးပ်ာယာ ၀င္လာသူေတြကုိ ျမင္ရေတာ႔
အရင္ေရာက္ႏွင္႔သူ လူႏွစ္ေယာက္
တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ ျပန္ၾကည္႔၊ ျပံဳးေစ႔ေစ႔ ျဖစ္လုိ႔ ။

ေျခေထာက္ဆန္႔လုိ႔မရ၊ ခါးလွည္႔လုိ႔မရ
လွည္းေလးထဲမွာ က်ဥ္းက်ဥ္းေခြ႕ေခြ႕
ဒါကုိပဲ သေဘာေတြ႕ၾက

တုိ႔ ညီအစ္ကုိတစ္ေတြ တုိေရရွားေရ ခ်စ္ၾကရ
ေခြ်ေခြ်တာတာ ခ်စ္ၾကရ
တစ္ေယာက္တစ္လွည္႔စီ ဂ်ိဳကာျဖစ္ၾက
တစ္ေယာက္တစ္လွည္႔ မီးပ်က္ၾက
တစ္ေယာာက္တစ္လွည္႔ စက္ပိတ္ထားၾက
ေသသြားခဲ႔သူေတြကုိလည္း အလွည္႔ေပးၾကတယ္။

သိပ္ေနာက္က်သြားရင္ ဒုကၡ
မိုးရြာခ်လိုက္ရင္ ဒုကၡ
စဥ္းစားမိၾကပုံမရ
ေခြ်းေစးေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရၿပီးေရာ ကိုယ္႔လူေတြ

အိုၾကီးအိုမေတြပါ ၊ ဘာကုိမ်ား မက္မက္စက္စက္ ။

ေမာင္ျပည္႔မင္း
ကဗ်ာ႔အသံအစီအစဥ္ ၆ မွ

ည

ည
တစ္ေနရာက လာေန
ေရပြက္ပြက္ဆူသံ

အစအန
အဆိပ္က
ေဆးျဖစ္

ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္က
အျခားသူကုိ ခ်ိဳးေဖာက္
မသိလိုက္ဘဲနဲ႔

စကားလုံးမ်ားမပါ
သူ႕ႏွလုံးသား
စီးေမ်ာ
တျခားဆီကုိ
အေမွာင္ထုထဲ
မိွန္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ မီးရွဴးေရာင္ဆီ ။

Shuntaro Tanikawa - Night
ဘာသာျပန္ - ေမာင္ရဲခိုင္
ကဗ်ာ႔အသံအစီအစဥ္ ၆ မွ

တစ္ေန႔

က်ီးေတြသာ
အာ
အာ

မရဏ သတင္းမွာ
နံနက္ခင္းထဲ
ငါ သက္သာရာရ

မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္
ပါးနပ္စြာ
ကိုယ္၀န္ေဆာင္ရိွ

ငါ လႊင္႔ပစ္
လုံးေခ်
သၾကား ဖိသိပ္ထားတဲ႔ သၾကားလုံးေတြနဲ႔

ငါ သို႔ေသာ စဥ္းစားမိ
ငါ ကိုယ္တုိင္အေၾကာင္း
ဒီ ညေန။

Shuntaro Tanikawa - A Day
ဘာသာျပန္ - ေမာင္ရဲခိုင္
ကဗ်ာ႔အသံအစီအစဥ္ ၆ မွ

သီခ်င္း

တစ္စုံတစ္ေယာက္
သီခ်င္းသီေန
ငါ႔အေၾကာင္းပ

တစ္ေန႔မွာ ကာရန္ညိွေနတဲ႔
ငါ႔ ႏွလုံးသားရဲ႕ ရစ္သမ္
ရပ္စဲသြားလိမ္႔

ဒါေပမဲ႔ သီခ်င္းက ဆက္သြားမွာ
ပြဲက်င္းပရင္း
မင္းအတြက္

ေရရဲ႕ မယ္လီဒုိ
စီးဆင္းလိမ္႔
ျမစ္ၾကမ္းျပင္တစ္ေလွ်ာက္

ညရဲ႕ ေခတၱရပ္နားမႈ
ပဲ႔တင္လိမ္႔
အက်ိဳးအပဲ႔ေတြထဲမွာ။

Shuntaro Tanikawa - Song
ဘာသာျပန္ - ေမာင္ရဲခိုင္
ကဗ်ာ႔အသံအစီအစဥ္ ၆ မွ

ေဂၚရီသွ်န္ကာရ

သံတူေၾကာင္းကြဲ မွန္အိမ္မီးကုိ ဖြင္႔လုိ႔မုိ႔
အလင္းဟာ ဘယ္ဘက္ကို ယိမ္းရမယ္ မသိသလုိ
ၿငိမ္႔ၿငိမ္႔ လႈပ္လႈပ္နဲ႔

'ေမ႔သြားၿပီးၿပီ'
အဲဒီတံဆိပ္နဲ႔ မုန္႔

ျပံဳးျပလိုက္တဲ႔အထဲမွာ
အကုန္လုံး ပါသြားပါၿပီဗ်ာ
အလြန္ သေဘာေကာင္းသည္႔ ဆရာ၀န္ႏွင္႔ ၾကံဳၾကိဳက္ေနသည္
မ်ားစြာေနာင္တရျခင္းႏွင္႔ ဖိမိေနသည္
'ဗက္စကာရယ္...ရွင္႔ အလွည္႔လည္း ၀ဋ္လည္ေပဦးမေပါ႔'

'ကိုရင္႔ ပါးမုန္းေမြးေတြ ရွည္လွပါၿပီ'
မ်က္စိကေလး ေပကလပ္ ေပကလပ္နဲ႔
သူ၏ ဇနီးမွာ ခ်ိယန္ကူအိုသခင္မ ျဖစ္သည္
ေျမႏွင္႔ စပ္သမွ် အရာတုိ႔ကုိ ဂရုဓမၼျပဳသည္
ထိုမွ အသာေလး လွည္႔ထြက္ခဲ႔ၿပီး
ဦး၀ိစာရအ၀ိုင္းမွ ေကြ႕ပတ္ကာ
'၀မ္းသာပါတယ္...'
'ေတြ႕ရတာ အမ်ားၾကီး၀မ္းသာပါတယ္..'
လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ျခင္းမ်ား ပြအူသြားေတာ႔တယ္ ။

ခင္ေအာင္ေအး
၆၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၁၃၊ ၀ါ၀ါ၀င္းကြက္၊ ရန္ကင္း၊ ၂၂း၃၃ နာရီ

ဖခင္ေသမင္း ဘလူး(စ္)ေတး

ေဟး ဖခင္ေသမင္း ကြ်န္ေတာ္ ပ်ံသန္းလာေနၿပီ
ေဟး ဆင္းရဲသားၾကီး ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္ထီးတည္း
ေဟး ေဖေဖအိုၾကီး ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္သြားေနတယ္ဆိုတာ သိပါတယ္

ေဒၚၾကီးေသမင္း ခင္ဗ်ား အရိုးေတြကုိ ဖုံးမေနပါနဲ႔
ဦးေလၾကီးေသမင္း ခင္ဗ်ားညည္းသံကုိ ၾကားေနရဲ႕
အို အစ္မေသမင္း နင္႔ ညည္းညဴသံ ခ်ိဳသကြဲ႕

အုိ ကေလးငယ္ေသမင္းတုိ႔ မင္းတုိ႔ အသက္ရွဴသံေတြကုိ သြားရွဴၾက
ရိႈက္ငိုေနတဲ႔ ရင္သားေတြက မင္းတုိ႔ေသျခင္းကုိ သက္သာေစမယ္ကြ
နာက်င္မႈ မရိွေတာ႔၊ မ်က္ရည္နဲ႔အတူ ပါသြားၾက

ပါရမီရွင္ေသမင္း သင္႔ အႏုပညာ ၿပီးသြားေပါ႔
ခ်စ္သူေသမင္း မင္႔ခႏၶာကိုယ္ မရိွေတာ႔
အေဖေသမင္း ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ျပန္လာေနေပါ႔

ဂုရုေသမင္း ခင္ဗ်ာ႔စကားေတြ မွန္တယ္
ဆရာေသမင္း ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္
ဒီ ဘလူး(စ္)ကုိ ဆိုေအာင္ႏိႈးဆြခဲ႔လုိ႔ရယ္

ဗုဒၶေသမင္း အရွင္ဘုရားေၾကာင္႔ တပည္႔ေတာ္ႏိုးၾကားတယ္
ဓမၼေသမင္း သင္႔စိတ္ဟာ အသစ္ျဖစ္ေပတယ္
သံဃေသမင္း ငါတုိ႔ အစအဆုံး ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၾကမယ္

ဇာတိဟာ ဒုကၡပဲ
ေမာဟက ငါ႔ကုိ ခိုကုိးရာမဲ႔ေစရဲ႕
မ်က္ရည္ျပည္႔အမွန္တရားေတြကုိ ငါ မရႈံခ်ႏိုင္ခဲ႔

ဖခင္အသက္ရွဴျခင္း တစ္ၾကိမ္ထပ္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ပါမည္
သင္ေပးခဲ႔တဲ႔ ေမြးဖြားျခင္းသည္ မေကာင္းတဲ႔အရာ မဟုတ္ေလၿပီ
အခ်ိန္က ေျပာၾကားလာသည္႔အတုိင္း ငါ႔ႏွလုံးသား ၿငိမ္သက္သြားခဲ႔ၿပီ ။

Allen Ginsberg
ဘာသာျပန္ - ညီမြန္
ကဗ်ာ႔အသံအစီအစဥ္ ၁ မွ

ပိုက္ဆံ

ခဏေလးပါ
လက္ေႏြးေအာင္ကိုင္ထားပါရေစဦး
သြားစရာရိွေသးတယ္ဆုိတာခ်ည္း
ဆီသုတ္ထားတဲ႔ ငါးရွဥ္႔အၿမီးေလး ။

လူအိမ္

ရွင္းသလားဆိုေတာ႔

ကိုယ္မေျပာသင္႔ဘူးဆိုတာ သိပါတယ္
ဒါဆုိ မင္း သေဘာေပါက္မွာပါ
ကိုယ္က ေၾကာင္ၿပီး ရစ္ေနတယ္ထင္လုိ႔လား
ဟင္ မင္း ထင္ေနလုိ႔လား ကိုယ္က ေၾကာင္မဟုတ္ပါဘူး
ကဂ်ီကေၾကာင္လည္း မဟုတ္ပါဘူး
ဆန္းတာက
မင္းအိမ္မွာ ေၾကာင္ေတြအမ်ားၾကီးေမြးထားတဲ႔
အဓိပၸာယ္ကုိ ကိုယ္ သေဘာမေပါက္ဘူးလုိ႔ ထင္လုိ႔လား
ကိုယ္ သေဘာေပါက္ပါတယ္
ကိုယ္ သေဘာပါပါတယ္
ကိုယ္႔အေနနဲ႔ မင္းနားလည္ေအာင္ ဘယ္လုိေျပာရမလဲ
မင္းအေနနဲ႔ ကိုယ္နားလည္ေအာင္ ဘယ္လုိေျပာရမလဲ
သက္တူရြယ္တူသီးပြင္႔ခဲ႔ၾကတာခ်င္းအတူတူ
ကိုယ္က တမူးဖုိး ပုိရွဴေနတယ္ထင္လုိ႔လား
အရည္လည္း မလြတ္ေစရ
အေငြ႔လည္း မလြတ္ေစရ
ကိုယ္တုိ႔လူငယ္ လမ္းမေတြ တံလွ်ပ္ထေနခဲ႔တာ
ကိုယ္တုိ႔ရုပ္ရွင္ကားေတြ မႈန္၀ါးေနခဲ႔တာ
ကုိယ္သေဘာေပါက္ပါတယ္
ကိုယ္သေဘာပါပါတယ္
ဖန္ခြက္ေတြ ကြဲသြားေအာင္ ေအာ္ဟစ္ခဲ႔ၾကတာ
စာရြက္အလြတ္ေတြ ဆြဲၿဖဲပစ္ခဲ႔ၾကတာ
မင္းအေနနဲ႔ ကိုယ္သေဘာေပါက္ေအာင္ ဘယ္လုိေျပာမလဲ
ကုိယ္႔အေနနဲ႔ မင္းသေဘာေပါက္ေအာင္ ဘယ္လုိေျပာမလဲ
ခက္တယ္ သက္လယ္မ်က္ျခယ္
ဘယ္႔ႏွယ္႔လဲကြယ္
ကိုယ္ေတာ့ျဖင္႔ ။

ၾကည္ေဇာ္ေအး
၂၀၁၀၊ စက္တင္ဘာ၊ ရတီ

လြယ္လြယ္ပဲရေတာ႔ လြယ္လြယ္ပဲ စြန္႔ပစ္ခဲ႔တယ္ ႏွလုံးသားတုိင္းသည္ က်ဳးေက်ာ္အိမ္ရာ

သံမိႈနဲ႔အရိုက္ခံထားရလည္း နာရတာပဲ
မေျပာျဖစ္တဲ႔ စကားလုံးေတြလည္း ေပါက္ကြဲခဲ႔တာပဲ
ငါ႔မွာ ဘာမွမရိွေတာ႔ဘူး ေဘဘီ
ေသြးစေသြးန နဲ႔ ပင္႔ကူအိမ္မွ်င္
အပ္ခ်ဳပ္စက္အေဟာင္းနဲ႔ စကၠဴညႇပ္ကလစ္
မီးနဲ႔အရိႈ႕ခံထားရတဲ႕ စီးကရက္
မေအာင္ျမင္တဲ႔ အဆုံးစီရင္မႈနဲ႔
ၿပီးဆုံးသြားတဲ႔ ရထားလက္မွတ္ျဖတ္ပိုင္းမ်ား

ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ ဦးျမင္႔ေအာင္ရဲ႕သားပါ ဆိုတဲ႔ ဟာသလို
အေရျပားေပၚ အပ္တစ္ေခ်ာင္းလာစိုက္သြားတယ္

ငါ႔ကုိ လုိခ်င္ရင္ အေသေကာင္ပဲရမယ္
အေသေကာင္လုုိခ်င္ရင္ ငါ႔ကုိ လာရွာပါ
ငါ႔ကုိရွာမေတြ႕ျခင္းဟာ အေသေကာင္မ်ားဆုိင္ရာ
ဘ၀အဓိပၸာယ္နဲ႔ ဘ၀သစၥာတုိ႔ ေယာက္ယက္ခတ္ရာ။

မင္းတုိ႔ အရိပ္ေတြ မင္းတုိ႔အတိတ္ေတြနဲ႔အတူ
က်ဆုံးပါေစ

ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာတယ္
ဧည္႔ခန္းထဲ ထုိင္ေနတဲ႔ ဇင္ဆရာေတာ္က
အျပာကားၾကည္႔ရင္း ဖီးလ္တက္ေနတယ္
မ်က္ႏွာသစ္ဆပ္ျပာမွာ ငါ႔မ်က္ႏွာကပ္က်န္ခဲ႔တာ ဘယ္သူမွမသိ
ေသတၱာတစ္လုံးထမ္းၿပီး ၿမိဳ႕ထဲထြက္တယ္
"မီးခိုးေငြ႔မ်ား"ဆိုတဲ႔ ငါ႔စာသားေတြ ငါ ျပန္ဖတ္
ဒႆမအၾကိမ္ေျမာက္အျဖစ္ ငါ႔ကိုယ္ငါ ဟားတိုက္မိတယ္

တကိုယ္လုံးတဆတ္ဆတ္တုန္ေအာင္ ငုိၿပီးမွ
ငါ႔ကုိ မုဒိန္းက်င္႔သြားၾကပါ ဆိုၿပီး အၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းဆိုမယ္။

တကယ္က လူတစ္ေယာက္ဘ၀ပ်က္သြားတာပါ
ဒါကုိ သူတုိ႔စိတ္ထဲ သစ္ရြက္ေၾကြသလုိ ေအာက္ေမ႔ၾကတယ္
ရယ္ရတယ္ ၊ အရိုးအေခါင္းေတြထဲကကို ငါ ရယ္တယ္။

က်ီးကန္းေတြနဲ႔လူေတြ အတူတူပဲ
အရာအားလုံး ဆုံမွတ္တစ္ခုတည္းမွာ မည္းနက္ေနၾကတယ္။

တကယ္႔ ငါစစ္စစ္ဟာ
စကားလုံးေတြေနာက္မွာ အၿမဲရိွေနခဲ႔တာ။

ဆံပင္ေတြကြ်တ္လာသလုိ
ေန႔စြဲေတြ တေျဖးေျဖးကြ်တ္လာတယ္။

နာမည္ကုိ ကြင္းစကြင္းပိတ္ခတ္လိုက္ရင္
အဲဒီလူဟာ ေသဆုံးၿပီးသားလုိ႔ မွတ္ယူၾကတယ္ေပါ႔
(ငါ႔စိတ္)ကုိ ကြင္းအထပ္ထပ္ခတ္မိတယ္။

သစ္ရြက္ေတြ တအားေၾကြတာပဲ
အစိမ္းေတြ မဟုတ္ဘူး ၊ အေသေတြ

တစ္ခါတစ္ရံမွာ အကြာအေ၀းေတြကုိ ဖန္ဆင္းပစ္ဖုိ႔
ရိွသမွ် တံတားေတြကုိ ငါ ဖ်က္စီးပစ္ခဲ႔ရတယ္။

ေနာက္ဆုံးေပၚ ေဖ်ာ္ေျဖေရးအျဖစ္
လူမိန္းမနဲ႔ လူေယာက္်ား တုိ႕
ခႏၶာကိုယ္ခ်င္း ေပါက္တမ္းကစားၾကျပန္ၿပီ
ၿပီးမွ တစ္ေယာက္အသားကုိ တစ္ေယာက္က ဖဲ႔လွီး၀ါးၿမိဳ
"ငါ နင္႔ကုိ အရမ္းခ်စ္တာပဲဟာ ဒါကုိ နင္သိလား"
တစ္ေယာက္ႏႈတ္ခမ္း တစ္ေယာက္က ဓါးနဲ႔မႊန္းၿပီး
အိပ္ရာ၀င္သြားၾကတယ္

ငါ ဘယ္ေတာ႔မွ မေသဆုံးေတာ႔ဘူးဆိုတဲ႔
သက္ေတာ္ရွည္ ေဇာ္ဂ်ီတစ္ေကာင္လည္း
ခ်ီးကားတိုက္ေသဆုံးသြားပါတယ္ ။

ဒီ၀သုန္ခက္

ေတးသြားအမွတ္ ၆ နာရီ

ေခ်ာက္ကမ္းပါးအရင္႔အမာၾကီးထိပ္မွာ
သူ႔ကိုယ္သူေခ်ာင္ပိတ္ၿပီး တင္ထားလိုက္တယ္

ၿပီးေတာ႔
ရုပ္ကုိပါးပါးမတ္မတ္ "တန္း"ပစ္ၿပီး
စိတ္ကုိ ေခ်ာက္ကမ္းပါးထဲ တြန္းခ်လိုက္တယ္။

"အား"လုိ႔
ေလးရိေလးတြဲ႕သံရွည္ဆြဲၿပီး ေအာ္ဖုိ႔ရာ
စကားလုံးေတြမွာ ပါးစပ္ရိွပါသလား

(ေနေလာင္ဂစ္တာထဲကေတာ႔
"ဆိပ္ကမ္းဟြန္းတီးသံ"ေတြ ပြင္႔ေပါက္က်လာၿပီ)

လူအ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပါ႔တီးေပါ႔ဆညေနေပါ႔
ျပန္မလာတဲ႔ ဖိနပ္ကေလးအေၾကာင္းေတြးၿပီး
ခုထက္ထိ သူ႔ေျခေထာက္ကုိေရေဆးေနတုန္း ။

တာရာမင္းေ၀