က်မ ကဗ်ာသို႕

အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ႏိုင္ေျခ --
ရွင္ဟာ က်မကဗ်ာျဖစ္လာမယ္၊ စိတ္ဝင္တစားဖတ္ၾက
ေဆြးေႏြးၾက၊ မွတ္မိေနၾကမယ္။

အဆိုးဆုံးက
ရွင့္ကို ဖတ္တယ္ဆိုရုံေလး ဖတ္ၾကမွာ။

တတိယ အေနနဲ့--
ရွင့္ကိုခ်ေရးျဖစ္ခဲ့တာေတာင္
ခဏအၾကာ အမိႈက္ပုံးထဲကို လႊင့္ပစ္လိုက္မွာ။

စတုတၱနဲ့ ေနာက္ဆုံးအလားအလာ --
ရွင့္ကို ခ်မေရးျဖစ္ေသးခင္ ရွင္ဟာ
သီခ်င္းတိုးတိုးေလး ညည္းရင္း တိတ္တဆိတ္ထြက္သြားတာ။

ကိုကိုသက္
Wislawa Szymborska ~ To My Own Poem

ႏွင္းဆီ

ျခံဳလုိေပါက္တဲ႔ႏွင္းဆီအမ်ိဳးအစားရဲ႕တန္ဘိုးကုိ မသုံးသပ္ခင္
ႏွင္းဆီဟာ အခ်စ္ပဲလုိ႔ ဘယ္သူေျပာခဲ႔သလဲ
အေရျပားေပၚ အမည္းစက္ေပၚတာတုိ႔ သံေခ်းစားတာတုိ႔ကုိ
လြန္ဆန္ႏိုင္တဲ႔ အမ်ိဳးစပ္ႏွင္းဆီရိွေသးတယ္
ဒါမွမဟုတ္ ႏွင္းဆီဟာ အခ်စ္တစ္ခုတည္းကုိ ရည္ညႊန္းသလား
ႏွင္းဆီဆိပ္တက္ၿပီး ႏွင္းဆီခ်စ္ဖ်ားဖ်ားေနတာ
နာမက်န္ျခင္းကုိ က်န္းမာျခင္းအျဖစ္ တမင္ေရြးခ်ယ္တာ
ေရေမႊးႏွင္းဆီ၊ဗမာႏွင္းဆီ၊ ေက်ာက္ႏွင္းဆီ
ဘာအေရာင္၊ ဘာရနံ႕၊ ဘာအေသြးလဲ - န/ ႏွင္းဇီ /
ႏွင္းဆီေရာင္ဆိုတာ အနီေရာင္ႏု၊ ပန္းေရာင္
'နာမက်န္းသည္႔ အုိ ႏွင္းဆီ' (၀ီလ်ံဘေလ႔က္)
'ႏွင္းဆီဟာ ႏွင္းဆီဟာ ႏွင္းဆီဟာ ႏွင္းဆီ' (ဂါးထရုဒ္စတုိင္းန္)
'ခ်စ္ျပံဳးႏွင္းဆီ' (ဂီတနက္သန္ ကုိေစာညိန္း)
'ႏွင္းဆီျဖဴရဲ႕ အေ၀းက လူတစ္ေယာက္' (ခင္၀မ္း)
'My love is like a red red rose'
'ငါ႔ရဲ႕ အခ်စ္ဟာ ႏွင္းဆီနီရဲ တစ္ပြင္႔လုိ' လား
'ငါ႔ရဲ႕ ခ်စ္သူဟာ ႏွင္းဆီနီရဲ တစ္ပြင္႔လုိ'လား
တစ္ခင္းလုံးမဲနက္ေျပာင္ေနတဲ႔ ႏွင္းဆီပြင္႔ေတြရဲ႕
အနက္ဂယက္ဟာ ဘယ္လုိရိွသလဲ
'အခ်စ္ဟာ ငရဲကလာတဲ႔ ေခြးတစ္ေကာင္' (ခရစၥစၾတာဖလီနိ)
သူ႔ အစြယ္ေတြၾကားမွာ သြားရည္ေတြနဲ႔ စုိ၀င္းေတာက္ေနတာ
အဲဒါ ရိုးတံစင္းစင္းေလးေပၚက ႏွင္းဆီဖူးငုံေလးလား
အျမင္ေသြလြဲမႈလား/ ယစ္မူးျခင္းအာရုံတစ္မ်ိဳးလား
ႏွင္းဆီတစ္ပြင္႔ဟာ ပင္လယ္အနံ႔နဲ႔ တုန္ခါေနတဲ႔
ျမစ္တစ္စင္းလည္းျဖစ္တယ္
ဘယ္ႏွခါဆင္းေရခ်ိဳးဖူးသလဲ ဒီႏွင္းဆီျမစ္ထဲ
သင္႔ အာရုံေတြမွတ္မိလား အဲဒီတုန္းက...
တစ္သက္မွာ အရည္ရႊမ္းတဲ႔ပန္းႏုေတြ တစ္ခါပြင္႔ၿပီးရင္
ေသသြားတဲ႔ ႏွင္းဆီတစ္မ်ိဳးရိွတယ္
ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ႔ စက္တင္ဘာကေန ေအာက္တိုဘာအထိ
အသီးနီနီရဲရဲေတြ သီးတယ္
ႏွင္းဆီတကာ႔ ႏွင္းဆီေတြရဲ႕ ေတာ္၀င္ႏွင္းဆီ
Albaa X semiplena ႏွင္းဆီေရေမႊးထတ္လုပ္ရာ
'ကြ်န္မဘ၀မွာ ႏႈတ္မရတဲ႔ ေႏြညႏွင္းဆီဆူးနဲ႔ မ်က္ေနတာ'
စ်ာပနႏွင္းဆီ၊ ပြဲေနပြဲထုိင္ႏွင္းဆီ၊ အခမ္းအနားႏွင္းဆီ
ေရာ႔၊ ဒီမွာ၊ ခင္ဗ်ားအတြက္ 'ႏွင္းဆီ' တစ္ပြင္႔
ေရာ႔၊ ဒီမွာ၊ မင္းေလးအတြက္ 'ႏွင္းဆီ' တစ္ပြင္႔
ေရာ႔၊ ဒီမွာ၊ ငါတစ္ေယာက္ေယာက္အတြက္ 'ႏွင္းဆီ' တစ္ပြင္႔
ကဗ်ာအတြက္ 'ႏွင္းဆီ'တစ္ပြင္႔
'ႏွင္းဆီ'အတြက္ ႏွင္းဆီတစ္ပြင္႔
ႏွင္းဆီဟာ အခ်စ္ပဲ
အဲဒါ ခင္ဗ်ားေျပာသလား ။

ေဇယ်ာလင္း
၁၂၊ ဇန္န၀ါရီလ ၊ ၂၀၀၇

သင္႔လက္ထဲမွာ ဓါးတစ္ေခ်ာင္းရိွခဲ႔လွ်င္

ကိုယ္႔ဘ၀ကုိ အဆုံးစီရင္ခ်င္ စီရင္ ဒါမွမဟုတ္
သူတပါးကုိသတ္ခ်င္ရင္ သတ္လိုက္ပါ
ဒါ မင္းရဲ႕ သေဘာပါပဲ

ၾကက္သြန္ႏႊာလုိ႔ မင္း မ်က္ရည္က်ရင္
ဓားက ဘယ္ေတာ႔မွ မ်က္ရည္မက်
မင္း တစ္ေယာက္တည္းသာ မ်က္ရည္က်
မင္း တစ္ေယာက္တည္းသာ နာက်င္
ဓားကေတာ႔ မနာက်င္

သင္႔လက္ထဲမွာ ဓါးတစ္ေခ်ာင္းရိွခဲ႔လွ်င္

ရုံးစားပြဲတစ္ခုေပၚက ခဲခြ်န္ဓါးတစ္လက္နဲ႔
သားသတ္သမားလက္ထဲက ဓါးနဲ႔တူမတူ

ခြဲစိတ္ခန္းသုံးဓါးမ်ားနဲ႔
ကိတ္မုန္႔လီွးတဲ႔ ဓါးနဲ႔တူမတူ

မုတ္ဆိတ္ရိတ္ ႏွစ္ထပ္ဓါးမ်ားနဲ႔
သစ္ခုတ္ဓါးမ်ားနဲ႔တူမတူ

မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ဓါးနဲ႔ျခစ္ရင္
မ်က္ႏွာဟာ ဓါးျခစ္ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္
ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံး ဓါးနဲ႔အျခစ္ခံရရင္
ႏွလုံးသားဟာ ဓါးျခစ္ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္
သင္ ေရာင္းပစ္ခ်င္ရင္ ေရာင္း
နံရံမွာ ခ်ိတ္ထားခ်င္တယ္ဆို ခ်ိတ္
ဒါ မင္းရဲ႕ သေဘာပါပဲ

ဓါးအရြယ္အစားမ်ိဳးစုံ
ထိုးစုိက္ထားတဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္ဟာ
စႏၵရားတစ္လုံးပါပဲ
အလြန္တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔အခါ
ဓါးမ်ားရဲ႕တုန္ခါႏႈန္းမ်ားသည္
ဂီတတစ္ခုအျဖစ္ သင္႔ နားထဲကုိ ေရာက္ရိွလာလိမ္႔မည္

သင္႔လက္ထဲမွာ ဓါးတစ္ေခ်ာင္းရိွခဲ႔လွ်င္

ဓါးကုိ ကိုင္တဲ႔လက္ေတြ
ဓါးနဲ႕ခႏၶာကိုယ္ အကြာအေ၀း
ဓါးနဲ႔ စိတ္ခႏၶာ အကြာအေ၀း
ပညာသားပါပါ ခ်ိတ္တြယ္ၿပီးသား
ဓါးသမားလက္ထဲမွာ
ဓါးဟာ ေျခာက္ၾကိဳးၿပီးတဲ႔ စုန္း
မေသႏိုင္တဲ႔ ပုံေဆာင္ခဲ
ပြင္႔ထြြက္ေနတဲ႔ မီးေတာင္။

သင္ ပင္ပန္း
သင္ ႏြမ္းနယ္
သင္ အားအင္ယုတ္ေလ်ာ႔
သင္ ေလာကထဲက ထြက္ခြာခ်င္ေနတဲ႔အခါ
ဓါးတစ္ေခ်ာင္းကုိ ေရွ႕မွခ်
အဓိပၸာယ္ရိွရိွၾကည္႔ဖူးလား

ေသြးဘယ္ေလာက္ထြက္ထြက္
ဓါးမ်ားသည္ ေသြး၏အရသာကုိ မသိ
ေလထဲမွာ ပ်ံသန္းၿမဲ ပ်ံသန္းဆဲ

ဓါးသည္
တစ္ခါတစ္ရံ ဇင္ဆရာေတာ္တပါးလုိ တည္ၿငိမ္
တစ္ခါတစ္ရံ ဂ်ပ္ပစီတေယာက္လုိ ေဗဒင္ေဟာ
တစ္ခါတစ္ရံ ကာမရမၼက္လုိ ျပင္းထန္
ဓါးသည္
ဓါးမ်ားသည္

တစ္ေယာက္ဆီက အေမွာင္ကုိ ထုတ္ယူဖုိ႔
ဓါးေတြ လိုအပ္
တစ္ေယာက္ဆီက အခ်စ္ေတြ စုပ္ယူဖုိ႔
ဓါးေတြ လုိအပ္

ဓါးသြားေတြကုိ လွ်ာဖ်ားနဲ႔ တုိ႔ထိၿပီးမွ
မိန္းမေတြရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကုိ နမ္းပါ

ဓါးသြားေတြကုိ ဦးညႊတ္ၿပီးမွ
လူတခ်ိဳ႕နဲ႕ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံပါ

တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက
ဘုရားရွင္ကုိ လူတေယာက္ ဓါးနဲ႔ လိုက္ခုတ္လုိ႔
မတ္တပ္ရပ္ၿပီး တရားေဟာခဲ႔ဖူးတယ္

ဓါးမ်ားသည္
ဓါးမ်ားသည္
ဓါးမ်ားသည္ ။

ဒီ၀သုန္ခက္

ဒီကဗ်ာ ဒီမွာဆုံးပါတယ္

အမွတ္မထင္
၀င္တုိက္မိတဲ့မထင္မွတ္မႈကေန
နာမည္တစ္လုံးရလာတယ္။

ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး
ခင္ဗ်ားတုိ႕ခ်ည္းပဲ
မီးနဲ႕အေဆးခံေနရတယ္လုိ႕ မထင္နဲ႕။

ကၽြန္ေတာ့္မွာ အၾကံေပးစရာမရွိဘူး။

လမ္းလယ္ေကာင္မွာ ရပ္ရင္း
လမ္းခြဲခံရတဲ့စိတ္နဲ႕ ၀ါယာေတြေရွာ့ခ္ျဖစ္လုိ႕
ခင္ဗ်ားမလုိတာေတြ အကုန္လုံး
ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္မွာ ပ်ားစြဲလုိ႕
မေတာ္တဆမႈနဲ႕ တရားဘယ္ႏွႀကိမ္
ေန႕ေပါင္း၊ ညေပါင္း၊ လူငယ္ဘ၀အေပါင္း (+) (-)
ေခြးမ်ား၊ သြားမ်ား၊ စိပ္မ်ား
မနက္ျဖန္မွာ ကၽြန္ေတာ္လာလုိ႕မရဘူး။


ေမ့ေဆးနဲ႕အပက္ခံရတယ္
အထူးသျဖင့္ အခုလုိ ၂၁ ရာစု
အသက္႐ႈဖုိ႕ေမ့ေနတဲ့ ဒီကဗ်ာ။

ဒီမွာဆုံးရမယ္လုိ႕
ေလွ်ာက်သြားတဲ့ ေနလုံးႀကီးကုိၾကည့္ၿပီး
ဒီကဗ်ာ ဒီမွာဆုံးလုိက္တယ္။ ။

ဟိန္းျမတ္ေဇာ္
၂၀၀၇-မတ္လ-႐ုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ

နတ္ပြဲ

ပုဆစ္တုပ္ ယံုၾကည္မႈေတြ အေငြ႔တလူလူ
အုန္းသီးေဘး ငွက္ေပ်ာဖီးေတြ ရစ္ေခြလို႔
အမွည့္ မညီဘူး ။

လက္အုပ္ခ်ီထားတဲ့ ဆုေတာင္းသံ
အျပစ္ရိွလည္း လြတ္ေတာ္မူပါ
အခ်စ္ရိွလည္း မစေတာ္မူပါ ။

အလိုဆႏၵေတြ အလို မျပည့္လို႔
တစ္ႏွစ္တစ္ေခါက္
မေရာက္ျဖစ္ရင္ အုတ္တစ္ခ်ပ္ လပ္ေနသလိုလို
တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္
ေျခရာေတြသာ ထူထူလာတယ္ ။

အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က ႐ိုက်ိဳးမႈေတြ
ေရစင္ကို
တိုးယူေသာက္ရတယ္ ။

ေယာက်ၤားေတြက မိန္းမခႏၶာကိုယ္ေတြထဲ ဝင္ပူး
မူးလည္းမူး ျမဴးလည္းျမဴး ထူးလည္းထူး ။

စကားပင္က စခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္း
တူ ထုသံက
နတ္ဒိုးသံလို ညံေနၿပီ ။

ေရေတြက အယူတိမ္းခဲ့လို႔လား
အခုဘဝမွာ
တံဆိပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး အရက္ေတြ ၊
တံဆိပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး လူေတြ
နတ္ဓားလို
သံေခ်းလည္း မတက္ဘူး
အသြားလည္း မထက္ဘူး
ပြဲေတာ္က
ဓားေသြးေက်ာက္နဲ႔
ယိုးမွားဖြယ္...။      ။

လင္းမိုးေစြ
စတိုင္သစ္ မဂၢဇင္း၊စက္​တင္ဘာ၊ ၂၀၀၇

သက္ၿငိမ္

ေရစက္မဆုံခ်င္ေတာ႔လုိ႔
လမ္းဆုံမွာပဲ ဆင္းခဲ႔တယ္။

ကိုယ္႔ကိုယ္ကုိယ္
စကၠဴစုတ္ေတြလုိ လုံးေထြးလႊင္႔ပစ္ၿပီး
ၿပီးခဲ႔တာေတြကုိ
လက္ေဆးေၾကြဇလုံခြက္ထဲ
ထိုုးႏွစ္ ေဆးေၾကာလိုက္ခ်င္တယ္။

ကိုယ္႔ရင္ထဲ
မိန္းမတစ္ေယာက္ အလုပ္ရႈပ္ေနတုန္းက
ကိုယ္႔ေပါဆမႈက
အဆုတ္နဲ႔ ႏွလုံးသားကုိ မခြဲျခားတတ္ခဲ႔ဘူး။

ကိုယ္ဆင္းခဲ႔တဲ႔အရပ္က
ေလာင္စာျပတ္ျခင္းပဲ
ကိုယ္ရခဲ႔တဲ႔ အခ်စ္က
မီးပံုးပ်ံလုိပဲ။

အျပစ္ေတြမ်ားလြန္းလုိ႔
ၿငိမ္ေနလိုက္ဦးမယ္။

၀င္းျမင္႔

ေတေလမွတ္တိုင္

ၾကယ္ေတြ ၾကယ္ေတြ
သမ္းေ၀မႈ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထ
ေဟာင္းေလာင္းပြင္႔ေနတဲ႔..ည။
၀ိညာဥ္ႏွင္းမႈန္တစ္စက္
အိပ္မက္ ၿမင္းခြာ အမွတ္(၁၃)
တစ္ေယာက္တည္း အတံုးအရံုးလဲသူ
ငါ႕ ကံၾကမၼာနဲ႔..လူ
ဂမၻီရ သစ္ပင္မွာမွ
စြယ္ေတာ္ပြင္႔အို ရွာခ်င္တဲ႔လက္
ကားစင္တင္ၿပီး မီးရႈိ႕သတ္မယ္။
လၿပည္႔၀န္းေရ
ပန္းကႏၱာရမွာ
အမုန္းေတြ လဲ႔ၿပာကြဲအက္
ငါဟာ
ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ၿပန္တူးေနတဲ႔
ေပါက္ခၽြန္းတစ္လက္ကြဲ႔ သိရဲ႔လား။
ၿခေသၤ႔နဲ႕ ဘယ္လိုတိုက္တိုက္
ဘီလူးနဲ႔ ဘယ္လိုကိုက္ကိုက္
ခ်စ္မိသူေလာက္ေတာ႔
ဘယ္သူမွ လူမိုက္ မမည္။
ကေ၀မီးေတာက္
ေဆာင္းဦးေပါက္ အရက္တစ္အိုး
ၿမဴခိုးေ၀ေ၀ေက်ာက္ခဲမ်ား
ငါ႔ကိုထားခဲ႔ပါ။
ေတေလမွတ္တိုင္
ေမ်ွာ္စင္ေတြထက္ ပိုခိုင္လာရဲ႕
ေၿခေထာက္ကတစ္ၿခား လမ္းတစ္ၿခား
ငါဘယ္ေတာ႔မွ မသြားဘူး မိန္းကေလးေရ။

တာရာမင္းေ၀

အအိပ္ခက္တဲ႕အေတြး

အခုအခ်ိန္မွာေတာ့
အသက္ရႈသံေတြဟာ
ေမာ္ေတာ္ကားသံေတြထက္ ပိုက်ယ္တယ္
ျပီးသြားတဲ့ေန႕တစ္ေန႕နဲ႕
စတင္တဲ႕ေန႕တစ္ေန႕ရဲ႕ၾကားက
ခရီးလမ္းမေပၚမွာ
ရုပ္ခႏၶာေတြကို ေမာင္းႏွင္သယ္ေဆာင္ေနၾကရဲ႕ ။

အဲဒီအသက္ရႈသံေတြေနာက္မွာ
တိတ္ဆိတ္မႈၾကီးတစ္ခုရွိေနတယ္။

အရာအားလုံးကို သူ႕၀မ္းဗိုက္ထဲ
ေလာဘတၾကီးမ်ိဳခ်ထားလို႕ေပါ့။

ေနာက္ဆုံးမွာ သူ႕အသက္ရႈသံေတြကိုေတာင္
သူက မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္တယ္
ငါ့နားရြက္ေတြကိုလည္း မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္တယ္။

မ်က္လုံးကို ဖြင့္လိုက္ေပမယ့္
ဘာမွ ေျပး၀င္မလာဘူး။

မ်က္ခြံရဲ႕အတြင္းနံရံကိုပဲ
ပိုမိုက်ယ္ျပန္႕စြာ ျမင္ေနရ၊
ဘာမွမရွိေတာ႕ဘူးလား
ျခင္ေထာင္ အမိုး
အိမ္နံရံ ဗီရိုနဲ႕
ၾကိဳးတန္းေပၚက အ၀တ္အစားမ်ား
အနည္းဆုံး ကိုယ့္လက္ဖ၀ါးေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့
ဒီလိုအဆုံးမရွိတဲ႕ဟင္းလင္းျပင္ၾကီးထဲမွာ
ငါ အသက္မရွင္နိုင္ပါဘူး
စိတ္ဟာ ပစၥည္းတစ္ခုလို လြတ္က်
ေၾကာက္အား လန္႕အား လွမ္းအဆြဲမွာ
ေစာင္တစ္ထည္ရဲ႕ေအးစက္တဲ႕အနားစြန္းကို
လက္ထဲမိတယ္။

ရွိတယ္
အရာရာဟာ သူ႕ေနရာမွာသူ
အရင္အတိုင္းရွိေနတယ္။

မ်က္လုံးထဲ သူတို႕ေရာက္မလာနိုင္တာက
သူတို႕ကို သယ္ေဆာင္လာမယ့္
အလင္းေရာင္မရွိလို႕ပဲ။

အလင္းေရာင္မရွိသေရြ႕
မ်က္လုံးေတြ ရွိေနတာကိုပါ
ဆုံးရႈံးေနရမွာ ေသခ်ာတယ္။

ေခြးတစ္ေကာင္ ထေဟာင္တယ္
စူးစူး၀ါး၀ါးကေလးငိုသံတစ္သံက
ဟိုးအေ၀းက ေရာက္လာတယ္။

တိတ္ဆိတ္မႈဟာ
ထိုးေဖာက္ခံရ ေဘာလုံးတစ္လုံးလို
ေပါက္ကြဲသြားေတာ့တယ္။

တိတ္ဆိတ္မႈရဲ႕အန္ဖက္ထဲမွာ
ငါ့ နားရြက္ေတြ ျပန္ျမင္ရတယ္။

ျပီးေတာ့
စက္ရုံတစ္ရုံလို အလုပ္လုပ္ေနတဲ့
လူေတြရဲ႕အဆုပ္ရယ္
မေကာင္းမႈတစ္ခုကို က်ဴးလြန္ေနရာက
ေခြးေဟာင္သံေၾကာင့္ တြန္းဆုတ္သြားတဲ့
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္ရယ္
ကေလးအေမတစ္ေယာက္ရဲ႕
အိပ္ေရးပ်က္ေပမယ့္ လွပေနတဲ့
မ်က္နာေလးရယ္
ဘယ္ေလာက္အံ႕ၾသဖို႕ေကာင္းလိုက္သလဲ 
ငါ ျမင္ရတယ္။

ရွိတယ္
အရာရာဟာ သူ႕ေနရာမွာသူ
အရင္အတိုင္းရွိေနတယ္။

အလင္းေရာင္မရွိေပမယ့္
အသံေတြသာရွိေနရင္
အဲဒီအရာေတြကို 
နားနဲ႕ ၾကည့္လို႕ ရနိုင္တယ္။

ေရခဲေသတၱာထဲ အထည့္ခံရတဲ႕ေရေတြလို
တျဖည္းျဖည္း ေအးခဲသြားတဲ႕အခါ
ျပီးသြားတဲ႕ေန႕တစ္ေန႕နဲ႕
စတင္တဲ႕ေန႕တစ္ေန႕ၾကားက
ခရီးလမ္းမေပၚမွာ
အသက္ရႈသံေတြဟာ
ေမာ္ေတာ္ကားသံေတြထက္ ပိုက်ယ္တယ္။

လူသားေတြဟာ
သူတို႕ရဲ႕ဘ၀တစ္၀က္ကို
ဆုလာဘ္အျဖစ္ရရွိခဲ႕ၾကျပီး
က်န္တစ္၀က္ကိုေတာ့
အျပစ္ဒဏ္အျဖစ္ ရရွိခဲ႕ၾကရင္
မ်က္ခြံရဲ႕အတြင္းဘက္နံရံမွာ
ကမာၻၾကီးကို နားနဲ႕ ျမင္ခဲ႕ရတဲ့
အခုလိုညမ်ိဳးဟာ
ဆုလာဘ္နဲ႕ အျပစ္ဒဏ္ကို
ဆက္သြယ္ထားတဲ႕ မ်ဥ္းေျဖာင့္တစ္ေၾကာင္းေပၚက
ေျပးလမ္းတစ္လမ္းသာ ျဖစ္တယ္။

ႏွင္းခါးမိုး
(၁၉၉၅၊ ကမ္းရွာငွက္ကဗ်ာစာအုပ္မွ)

ေခါင္းစဥ္လဲေခါင္းခ်စရာမရွိေတာ့

ဒီေန႔သတင္းစာဖတ္ျပီးျပီလား
နံရံမျမင္တဲ႔တစ္ေယာက္က
ေနာက္ဆုံးေသြးပုလင္းခြံကိုယူသြားတယ္။
အေရးေပၚလူနာတင္ကားတစ္စင္းက
ေသာ့ေပ်ာက္ေနတယ္။
ဓာတ္မွန္ထဲမွာတံတားတစ္ဝက္ပဲေတြ႔တယ္။
ရုပ္ျမင္သံၾကားက
ျမစ္ေရကေနစက္ရုံမီးခိုးေျပာင္းသြားတယ္။
လက္မွတ္က
ဖ်ာလိပ္ထဲမွာေသာင္တင္ေနတယ္။
သုညက
ခရီးစရိတ္ျပတ္ေနတယ္။
ေဆးရုံအျပင္ဖက္က
ဆန္ျပဳပ္ဆိုင္လဲပိတ္ထားတယ္။
လိပ္ျပာကအခန္းထဲမွာေမ်ာေနတယ္။
မနက္ျဖန္
မိုးေလဝသသတင္းနားေထာင္ျပီးျပီလား
ျပန္ခ်င္တာ
ဟိုဖက္ကမ္းေရာက္ေနတဲ႔အရိပ္ကလဲ
ၾကိဳးျပတ္ေနတယ္ ။

ထက္တည္ျမင့္

လုိေနတဲ႔ညေန

ပုလင္းကုိ ငွဲ႔ခ်လုိက္ေတာ့လည္း
တကၽြိကၽြိ ဘရိတ္နင္းသံေတြသာ ထြက္က်လာခဲ့
အရက္မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။
ခလုတ္ပိတ္လုိက္တဲ့ လက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္းေၾကာင့္
စည္းလုိက္ေနတဲ့ တစ္ျခားလက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္း
အရွက္ရသြားေပါ့။
ဒီဓာတ္ေငြ႕မီးျခစ္စုတ္ေၾကာင့္
စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရ
အရက္မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။
အရက္မရွိေတာ့လုိ႔
တကယ့္မိတ္ေဆြစစ္ကလည္း ေပ်ာ့စိစိ
မာနစစ္စစ္ႀကီး မ်က္ႏွာငယ္လုိ႔
ေစ်းဆစ္လုိ႔မရတဲ့ ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီကသာ
အီလည္လည္ တင္းခံေနရဲ႕။
ဒီကိစၥ
အားလုံးအေပၚပုံခ်ခဲ့
ရာသီဥတု၊ရပ္ကြက္၊ေသာၾကာေန႕
ကမာၻႀကီးလည္ပတ္ႏႈန္း၊ေနရာလြတ္
ၾကက္ေျခေထာက္ရုိး၊ဆုိက္ကား၊မိန္းမ
ေရ၊ေယာက်္ားေဆာင္းထီး၊စီးကရက္ေသာက္သုံးသူမ်ား
ဆုံးမစကား…….
ကဲ-အခုေတာ့
အရက္မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။
လြယ္လြယ္ကေလးကုိေတာင္မွ
အျငင္းခံလုိက္ရသူပါ
သူ သီခ်င္းဆုိၿပီး ျပန္လာခဲ့တယ္။

ေမာင္ျပည့္မင္း

ေပါ့ပါးေသာေန႕

အိပ္မယ္၊ စားမယ္
၀က္တစ္ေကာင္လို ျငီးေငြ႕ပ်က္စီးမယ္။

အလကၤာေတြ
အဖြဲ႕အႏြဲ႕ေတြနဲ႕
ဦးထုပ္က အမွတ္အသားလို
စိတ္၀င္စားေအာင္ ေသြးေဆာင္ၾကဦးမယ္။

ဖြဲ႕စည္းမႈေတြ
အိမ္ေခၚမလာနဲ႕ေတာ့
မွားသြားလည္း
ေနာင္တမရတဲ့ လူငယ္ဘ၀လို ဟာသနဲ႕ေနတယ္။

ဝင္းျမင့္

ျပန္ခ်င္တယ္

ငါ့အပင္ေလးေတြကို ဘယ္သူ ေရေလာင္းေပးမလဲ
ငါထြက္လာေတာ့ အပင္ေလးေတြ က်န္ခဲ့တယ္၊
ငါ့အပင္ေလးေတြ ငယ္ေသးတယ္
ငါ့အပင္ေလးေတြ ေရေလာင္း ေပးရဦးမယ္
ငါျပန္ခ်င္တယ္၊ ဒီမွာ မေပ်ာ္ဘူး
ငါ ဘာမွ မလိုခ်င္ဘူး၊ ျပန္ခ်င္တယ္
ငါ ဒီမွာ ေမာတယ္၊ ျပန္ခ်င္တယ္
ငါ့ ကေလးေတြ ေမ်ာက္ေတြလို ပိန္ကုန္ျပီ၊
ျပန္ခ်င္တယ္
ငါ ျပန္တယ္၊ အိမ္မွာပဲ ေနခ်င္တယ္
ငါ့ ႀကက္မ ဥဆယ္လံုးနဲ႔ ဝပ္က်င္းထဲမွာ
က်န္ခဲ့တယ္
ငါ ရြာျပန္ျပီး ေနခ်င္တယ္၊ ဒီမွာ နံတယ္၊
စိတ္ညစ္တယ္၊ ျပန္ပဲျပန္ခ်င္တယ္
စိတ္ခ်ပါ ၊ ငါ ျဖည္းျဖည္းသြားပါ့မယ္။

ေမာင္ျပည့္မင္း

ပန္းခ်ီ

လူဦးေခါင္းနဲ႔ ႏြားဟာ ဆူးထြင္ေန
အပ္က ခြာကို တိုးမေပါက္
ေအာက္ပိုင္းတိရိစာၦန္ျဖစ္ေနတဲ႔သတၱ၀ါေတြ
ေျမျမိဳရင္ အသံႏွစ္မ်ိဳးနဲ႔ေအာ္
ျမက္ခင္းေပၚကေန႔လည္စာက ျမက္ပင္ေတြပါပဲ
ေရနက္ေလ ျမစ္ေစာင့္နတ္မ်ားေလ
သူ သစ္ငုပ္မွာ ထိုင္ေတြးေနတုန္း သစ္ညႊန္႔ေတြထြက္လာျပီး
သူ႔ကို ျမိဳျမိဳသြား
[သူ႔အေတြးကို သစ္ပင္မျမိဳႏိုင္စသျဖင့္လို႔ သူေတြးဆဲ ]
အာလူးက မီးလင္း လာေတာ့ သူတို႔မစားရဲေတာ့ဘူး
တသုန္သုန္လာေနတဲ႔ေလရူးကို ေစာင့္ဖမ္းျပီး
Mental Hospital ကို ပို႔လိုက္ၾကတယ္
ႏွင္းေတာထဲမွာ မဟုတ္လည္း နဂါးစီးရတာ ျမင္းစီးရတာထက္ခက္
ေရပတ္လည္၀ိုင္းေနေသာေကာင္မေလးရဲ႕ေဖာင္တိန္
ေၾကာင္လိမ္ေလွကားရဲ႕ ခရုပတ္ဗဟို
ေတာင္ပံေလးဘက္ပါသူက ေႏြရာသီမွာ ပိုအိုက္စပ္ေခ်
မဟာကရုဏာေတာ္ေတြရႊဲနစ္ေနတာ ျမင္မေကာင္းသျဖင့္
အိမ္ထဲအျမန္၀င္ခိုင္းကာ သဘက္ႏွင့္သုတ္ေပးရ
သရဖူေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ ဘုရင္မက အရပ္ပုမွာ
၀ိုင္အိုးက်ကြဲသြားေတာ့ အိုးျခမ္းကြဲေပၚက
ေဆးေရးကၽြန္ရုပ္မ်ား ပ်ားပိတုန္းေတြလို ထြက္ေျပး … ။

သူေ၀း

တိမ္တိုက္ေပၚက သရဲသဘက္

ဇစ္တစ္ခုကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့
သူ႕ကိုယ္သူ အဆုံးစီရင္ထားျပီးသား
မီးရထားတစ္စင္း ေခါင္းထိုးဝင္လာတယ္။
အထဲမွာ
ငိုသံ ေခ်ြးနံ႕
အမည္မေဖာ္လိုေသာစကၠန္႕မ်ားရဲ႕
အစာအိမ္အံသြားမ်ားနဲ႕
သန္မာေသာ လက္ဖ်ံရိုးတစ္ေခ်ာင္း
ေၾသာ္
ငါ ဘာေတြေျပာေနမိပါလိမ့္ ။
ေႏြရက္မ်ားနဲ႕ ႀကံဳခဲ႕ဖူးတယ္
သူ႕ပုံျပင္ေတြကလည္း ေၾကကြဲစရာပါ
အိပ္ေရးမဝရွာတဲ႕ ပန္းျခံေတြထဲက
ေလာင္းရိပ္မိေနတဲ႕ တနဂၤေႏြလို ဆြံ႕အ
ကြ်န္ေတာ့္မွာ ေျပာစရာစကားမရွိေတာ့
ငိုျခင္းက ရက္ရွည္
ဒီအခြင့္အေရးမ်ားထဲက
ေရွာင္ထြက္ပါ ။
အေမေရ
သားကလည္း သားပါပဲ ညနက္ႀကီးထဲမွာ
သီခ်င္းေအာ္ဆို ဆဲေရးတိုင္းထြာ
ကြ်န္ေတာ့္ကို အိမ္ျပန္ပို႕ပါေတာ့
ျပည္လမ္းမႀကီးရယ္ . . . .။

ေဇာ္ဝင္းတင့္
အမွတ္(၂) ပဥၥမမ်ိဳးဆက္ဖိုင္တြဲ(၂)
1992-93

တမ္းတျခင္း

အိပ္မေပ်ာ္တာ ေရာဂါပဲ
စိတ္ထဲမွာ မီးေရာင္စံုထြန္းလို႔
တစ္လမ္းဝင္ တစ္လမ္းထြက္
ပင့္သက္ထုတ္လိုက္ေတာ့လည္း
အလင္းတန္းႀကီးဟာ ထင္းကနဲ
ငါ့အတၱကေလးပုန္းခိုစရာ
ဘယ္မွာမွ အေမွာင္ရိပ္ေထာင့္စြန္းကိုရွာမရ
ႂကြက္ေတြျဖတ္ေျပးေနတယ္
ေရေျမာင္းထဲ အမိႈက္သ႐ိုက္ေတြျပည့္ေနတယ္
အိမ္ခန္းတံခါးေတြ အားလံုးပြင့္ေနတယ္
ျပဇာတ္စင္ဆလိုက္မီးေအာက္မွာ
ေၾကာင္ေတြ မ်က္လံုးစူးေတာက္ၾကည့္ေနတယ္
နာရီေတြရဲ႕ လည္ပတ္သံဟာ
ႀကိမ္ဒဏ္ေတြလို ငါဟာ အိပ္ယာေပၚမွာ လူးလွိမ့္
ျမစ္ဘက္က ဒီေရေတြဟာ ငါ့အိပ္ရာအစြန္းအစပ္ဆီ
ညမိုးသားျဖဴျဖဴေတြ ေရြ႕ေနတယ္
ငါ့လိုပဲ အိပ္စက္ျခင္း ကင္းေနၾကတယ္
အဓိပၸာယ္မဲ့လိုက္ေလျခင္း ညထဲ
အိပ္စက္ျခင္းကို ထမ္းပိုး ေျပးေနရသလို
ငါ့ျဖစ္ရွိေနမႈကို မီးေမာင္းေတြ ဝိုင္းထိုးေနတယ္
ေခြးေတြ ဝိုင္းေဟာင္ေနၾကတယ္
ၾကယ္ေတြမနားတမ္းေႂကြေနတယ္
ငါ့လည္ေခ်ာင္းထဲလည္း
လျပည့္ကဆုန္ဟာ နင္လို႔
ညႀကီးမင္းႀကီး က်ီးေတြ အာေနၾကတယ္
အားလံုး အျဖဴေရာင္ေတြခ်ည္းပဲ
အားလံုးထဲမွာေလ
ငါ့အတၱဟာ ပို၍ျဖဴေရာ္လို႔.   .   .။

မိုးေဝး
၂၄-၅-၂၀၁၆

နံရံ

ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္
မေနရတာႀကာၿပီ ။
ေကြကြင္းရျခင္းသည္လည္း လာဘ္တစ္ပါးပဲ
ဒီေန႔ ဘယ္ကိုမွ သြားစရာ မလိုေတာ့ဘူး ။
အခန္းထဲမွာ
ဓားေပါက္က်င့္မယ္ ။
မင္းမရွိေတာ့
ကုတ္အက်ီ ၤလည္း ခြ်တ္စရာမလိုေတာ့ဘူး
ေနေရာင္ျခည္လည္း ရစရာ မလိုေတာ့ဘူး ။

ဝင္းျမင့္

ခ်စ္ေၾကာင္းကုန္စင္

ဦးေခါင္းပိုင္းသည္ ႏွလံုးျဖစ္၌
ေသြးထြက္ေသာ္ အေၾကာင္းမရွိ။

ဓားသို႔မၿမင္ရ
လက္ကိုင္၌ေသြးတို႔အေရာင္မရွိ။

ကိန္းဂဏန္းၿဖင့္နာရီ
အခ်ိန္ၿဖင့္ အေတြးေရးေရး ေစးပ်စ္ၿခင္းမရွိ။

ေၿခဦးတည္ရာ ေ၀့၀ိုက္ေၾကြက်ေနရံု
စမွတ္အားအဆံုးသတ္မရွိ။

ဆံုစည္းရာကေဖး
စိတ္ပ်က္ေၾကးေညွာ္ အားေလ်ာ့သမႈစီးကရက္ အေငြ႔မရွိ။

လက္ဖ၀ါးၿဖင့္ခံယူသည္တဲ့
ေလမ်ိဳးေပါင္းစံု ၿပည့္လွ်ံေနသည့္အလား အသက္ရွဴစိတ္ ဖိတ္လွ်ံ အသက္ရွင္က်န္ရစ္သူမရွိ။

စကားတစ္ခြန္းဘြားခနဲ
တိတ္ဆိတ္မႈ တစ္ခန္းစာ သူ႔အသံနဲ႔ ကုသိုလ္မ်ား အသံလားရာ ၾကားနာအက္ကြဲ ခ်ိဳ႔တဲ့သည္မရွိ။

စကားႏွစ္ခြန္း ၿဖစ္သည္ ပ်က္သြားၿပန္၏
ႏွစ္ေပါင္းမည္မွ် |မေသခင္မေသေစႏွင့္| သြားႏွင့္ေတာ့့ အတုမရွိ။

တိမ္ခ်ည္းအစိမ္းေရာင္
ေကာင္းကင္တစ္ခြင္လံုးႏွင္းပန္း ေငးေမာေစာင့္ၾကည့္ ယိမ္းၿခင္ယိုင္ၿခင္းမရွိ။

ခ်စ္ေမတၱာတရားဆီ လမ္းညႊန္စာအုပ္အဖံုးအ၀ါ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ပ်က္စီးသြားသည္မွာ အိပ္မက္တြင္ အိပ္မက္မရွိ။

ခႏၶာၿဖင့္ ၿပဳလုပ္ၿခယ္သထားေသာညအစဥ္ တၿခမ္းပဲ့ လ ပရမ္းပတာ
ၾကမ္းၿပင္ေအာက္ေအးစက္ တရံတခါ ၿပန္လာသည္ မရွိ။

နာမည္အတြင္းသား ဆံပင္ေတြ တဟူးဟူး
အူသံ၏ သံသရာ၌ သခ်ၤ ိဳင္းသည္ ဘ၀မရွိ။

ၿပကၡဒိန္ တစ္အုပ္တြင္ သကၠရာဇ္ငွက္မ်ား မည္းနက္ေလေတာ့သည္
ေအာက္တိုဘာအမွီၿပန္လာခဲ့ အမွာပါးလိုက္သည္က မေခၚမရွိ။

မ်က္ရည္အနႏ ၱ ေတးမွတ္ၿပဳစုခဲ့ေသာ စကၠဴ၀ါးရံုေတာအလယ္
အေသြးအသားလိမ္းက်ံ ၿဖည့္ဆည္းတစ္လမ္းသြား ခရီးမရွိ။

အတိတ္မဲ့ ပစၥဳပၸန္အား ကာမဆက္ဆံ ပုဂိၢဳလ္ေရးရာ ပထမဆုဗလာမဲ
အရွင္ဘုရား ၊ အရွင္ဘုရားက စိတ္၀ိညာဥ္ကိုၿပည့္စံုပါေစဆိုတဲ့ ဆႏၵ အနာဂတ္မရွိ။

သစၥာ သစၥာ သစၥာ ငယ္ရယ္ …
သစ္စက္ဆီအလုပ္ေလွ်ာက္လာသူ၏ လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ ငုတ္တို ပူသည္ ေအးသည္မရွိ။

သီခ်င္း ဆိုညည္းလိုက္သည္က
ဆားငန္ေရမွ မ်က္လံုးသို႔သမုဒၵရာ
အေခါင္းအစြန္အဖ်ား အဖံုးေမ့က်န္ရစ္သည္တဲ့
ေဆာက္တည္အပ္ေသာ တစ္ခုထီးတည္းကတိတရား
အရာခပ္သိမ္း ေသၿခင္းမွီၿငမ္းသည္တဲ့
ရင္ခုန္သေလာက္ ေမာင္းႏွင္ရန္ေလာင္စာ မင္းရွိစဥ္အခါသည္
အခုမရွိတဲ့။

ဒီအၿဖစ္ကမလြတ္ေသးသမွ် ငရဲမရွိမွ တကယ္ေတာ့
မင္းရွိေနတယ္ ငါ့မွာမရွိ။

တကယ္ေတာ့
ငါ မွ တကယ္မရွိခဲ့တာေနမယ္။ ။

ေကာက္ေကြ႔

အရူးမ်ားကိုေရတြက္ၾကည့္ျခင္း

ဒီတစ္ေယာက္ကို ဂ်က္ကက္ဝတ္ေပးထားရ
ဒီတစ္ေယာက္ကို အိမ္ျပန္လႊတ္လိုက္ရတယ္။
ဒီတစ္ေယာက္ကို ေပါင္မုန့္နဲ့အသားေပးေပမယ့္
ဘာကိုမွမစားေခ်ဘူး
ဒီတစ္ေယာက္ကေတာ့ ႏိုးႏိုးႏိုးႏိုးေအာ္ေန
တစ္ေနကုန္ပါပဲ
ဒီတစ္ေယာက္ ျပတင္းေပါက္ကိုၾကည့္ေနတယ္
နံရံျဖစ္ေနတဲ့အတိုင္းပဲ။
ဒီတစ္ေယာက္အဲဒီမွာမရွိတာေတြ ျမင္ေနတယ္
ဒီတစ္ေယာက္ရွိတာေတြကို။
ဒီတစ္ေယာက္ကေတာ့ ႏုိးႏိုးႏိုးႏိုးေအာ္ေန
တစ္ေနကုန္ပါပဲ။
ဒီတစ္ေယာက္ သူ့ကိုယ္သူငွက္လို့ထင္တယ္
ဒီတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေခြး။
ဒီတစ္ေယာက္သူ့ကိုယ္သူ လူလို့ထင္ေနတယ္
သာမန္လူပါပဲ တဲ့။
ၿပီး ႏိုးႏိုးႏိုးႏိုးေအာ္ျပီးရင္း ေအာ္ေန
တစ္ေနကုန္ပါပဲ။

Counting the mad
Donal Justic
ျမန္မာျပန္ေမာင္သာႏိုး

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈ

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ စားပြဲေပၚမွာ
ပန္းအိုးတစ္လံုး
ပန္းအိုးထဲမွာ ပန္းငါးပြင့္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ သံခ်ပ္ကာကားမွာ
ပါးစပ္ငါးေပါက္
သံခ်ပ္ကာ ကားရဲ့ေအာက္မွာ
အသက္ ငါးႏွစ္အရြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ပန္းတစ္ပြင့္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ ပခုံးေပၚမွာ
ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ၾကယ္ငါးပြင့္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ပန္းအိုးထဲ ကေလးငါးေယာက္နဲ႔ ပန္းတစ္ပြင့္
သံခ်ပ္ကာကား ေအာက္မွာေတာ့
ကေလးငါးေယာက္နဲ႔ ပန္းငါးပြင့္
သံခ်ပ္ကာကားႀကီး…. ပါးစပ္ေတြ ေရတြက္လို႔ကို မဆံုးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ။

ၿငိမ္းေ၀ (ကဗ်ာ့အိုးေ၀)
( 101 Poems Against War စာအုပ္တြင္ ပါရွိေသာ အာရပ္ကဗ်ာဆရာ Samih Al-quaism ရဲ႕ The General’s Property ကဗ်ာကို ဘာသာျပန္ဆိုပါတယ္။ )

လွသန္းရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေန႕မ်ား

လမ္းေပၚထြက္လိုက္တာနဲ႕
ေရွ႕တန္းစစ္ေျမျပင္ေရာက္ရသလိုေခတ္ႀကီးထဲမွာ
သူနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာခ်င္းကပ္ခဲ့
ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္အျပည္နဲ႕ ေလေတြ
အတူရွဴခဲ့
ေရာဂါပိုးမႊားအျပည္႕နဲ႕ ေရေတြ
အတူေသာက္ခဲ့
အေပါစားအရက္ပုလင္းေတြ
အတူဖြင့္ခဲ့
ခိုးသားဓားျပထူေျပာတဲ့ေခတ္ၾကီးထဲမွာ
ကဗ်ာေရးၿပီး
ေခြးလိုအတူေဟာင္ခဲ့
ေလးစားရမဲ့ မိန္းမေတြကိုအတူေလးစားခဲ့
ျပစ္မွားရမဲ့ မိန္းမေတြကိုအတူ ျပစ္မွားခဲ့
အပ်ံစားစာအုပ္ေတြ
အပ်ံစားသီခ်င္းေတြ
အပ်ံစားရုပ္ရွင္ေတြ
အတူခံစားခဲ့
ေစာက္ရူးေတြအေၾကာင္း
ေစာက္သင္းအတူေျပာခဲ့
မေသရင္ ျပန္ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ကြာ
မင္းနဲ႕ ဖိုးခြားကို ငါ ယုံတယ္
ေသလုေမ်ာပါးနဲ႕
ရန္ကုန္ေဆးရုံႀကီးေပၚကတယ္လီဖုန္းသံ
ဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ခဲ့
တစ္ေယာက္ ေလ်ာ့သြားျပန္ၿပီ
ဇာတ္ေရမလည္ေသးခင္
တစ္ေယာက္
ထပ္က်သြားျပန္ၿပီ။

‪ၾကည္ေဇာ္ေအး‬

ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴအနမ္း

ေကာင္းကင္ဟာ
သူ႕ရင္ခြင္ထဲက ညကို တကယ္မွ ခ်စ္ရဲ႕လား
လရဲ႕ဆြဲအားနဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားဟာ ၾကြတက္လာတဲ့အခ်ိန္
ရင္ထဲကလွ်ံက်လာတဲ့
စံပယ္ပန္းေတြ ဘယ္သူယူမလဲ
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ၊ၾကည္ႏူးစြာ ၊ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴလို႔
တဖိတ္ဖိတ္လက္ေနေပမယ့္ ၊ ေတးသံစဥ္မထြက္ႏိုင္တဲ့
ၾကယ္ က ေလး ေရ
မင္းေပ်ာ္ရဲ႕လားကြယ္
ၾကင္နာစြာ ၊ ျမတ္ႏိုးစြာ ၊ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴလို႔
တမဟုတ္ခ်င္း သန္းေကာင္ယံေတြ လင္းေစမတဲ့ ၊
ယုံၾကည္စြာ ၊ ေမွ်ာ္လင့္စြာ ၊ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴလို႔
စင္ေတာ္ဖြင့္အမွီ
သမုဒၵရာကို ျဖတ္သန္းလာတဲ့
အနမ္းတစ္ခုဟာ ကၽြန္ေတာ္ေပါ့ ။
ႏွင္းထက္ေလးတဲ့ အလြမ္း
ပန္းထက္ေမႊးတဲ့ လိပ္ျပာ
ကဗ်ာထက္ဖြဲ႕တဲ့ ညေန
အားလုံးကိုေရႊျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူခ်စ္ဖူးလဲ
လေရာင္စစ္စစ္ကို ခ်စ္တယ္
ေမႊးရနံ႔စစ္စစ္ကို ခ်စ္တယ္
ေမတၱာစစ္စစ္ကို ခ်စ္တယ္
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ပရိသတ္ႏွလုံးသားထဲ
ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိလာမယ္
ပရိသတ္ႏွလုံးသားထဲ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္အျဖစ္
ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိလာမယ္
ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိလာမယ္ ၊ပရိသတ္ႏွလုံးသားထဲ
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ။ 

ေမာင္သိန္းေဇာ္
(၁၉၉၄)

မုတ္ဆိတ္တို႔၏ သြားရာလမ္းမ်ား

မာ့က္စ္ရဲ႕ မုတ္ဆိတ္ထဲမွာ ‘ ကမာၻ႕ကာရန္မဲ့မ်ားစည္းလံုးၾက’ တစ္ေခ်ာင္းပါတယ္
ဆာတ္က မုတ္ဆိတ္မထားတာဟာ ျဖစ္တည္မႈပဓါန၀ါဒ အစတဲ့
ပင္လယ္ျပင္ထဲ စစ္သေဘာၤတစ္ေထာင္ေစလႊတ္လိုက္တာ ‘ဟယ္လင္’ရဲ႕မုတ္ဆိတ္လား
ကဗ်ာကိုရွာေနတဲ့ စကားလံုးေတြလို ေမးေစ့ကိုရွာေနတဲ့ မုတ္ဆိတ္
မုတ္ဆိတ္ဟာစစ္ျဖစ္ေနတဲ့ေမးေစ့ရဲ႕ စစ္ေျပးျမိဳ႕ပဲ
ေမးေစ့ရဲ႕သမိုင္းမွာ မုတ္ဆိတ္ဟာ စစ္ရံႈးသူ အမွတ္အသား
မာရီလင္ရဲ႕ မုတ္ဆိတ္မွာ ကမာၻၾကီးမီးစြဲေလာင္ခဲ့
လူရာမ၀င္ေတြဟာ မီဒီဟာမုတ္ဆိတ္ေတြနဲ႕ ခံညားၾက
ဆြဲလို႕ ဆန္႕လို႕ ရတဲ့ရာဘာမုတ္ဆိတ္ေတြနဲ႕ ခ်ီးျမင့္ၾက
လွ်ပ္စစ္မီးေတြဆင္ထားတဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕မုတ္ဆိတ္
အို…. ပံုသ႑န္မဲ့လြန္းတဲ့အိပ္မက္မ်ားရဲ႕မုတ္ဆိတ္
မ်က္စိတစ္ဆံုးမွာ သဲကႏာၱရရဲ႕ မုတ္ဆိတ္ေမႊးေတြ တဖြားဖြားလြင့္
ဘ၀ထဲက အႏုပညာဟာ မုတ္ဆိတ္ေပၚက မွဲ႕နီေလး(ေျပးေနတယ္)
နာမည္ေက်ာ္မုတ္ဆိတ္ျပာရဲ႕ မိုးကာထဲက ကၽြန္ေတာ္တို႕ထြက္လာတာ
ကၽြန္ေတာ့္ပုခံုးေပၚမွီျပီး မုတ္ဆိတ္ တရံႈ႕ရံႈ႕ ငိုရဲ႕
ဒါဟာျဖစ္ခဲ့တယ္၊ မာရီယာမွာ ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ မုတ္ဆိတ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တယ္
ဒါဟာျဖစ္ခဲ့တယ္၊ မာရီယာမွာ ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ မုတ္ဆိတ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တယ္
သိပၸံနည္းက်မုတ္ဆိတ္ တေစၧေျခာက္ခံရျခင္းသတင္း
မုတ္ဆိတ္ကႏုႏု၊ မုန္တိုင္းကထန္ထန္
မုတ္ဆိတ္ကို သတိထား၊ ဘာသာစကားဟာ သူအလုပ္သူကလုပ္လိမ့္မယ္
ကဗ်ာေရးမယ့္အစား မုတ္ဆိတ္ေတြသာ ေမြးပါေလ
ေဟ့…….. ကမာၻ႕မုတ္ဆိတ္တို႕၊ မ်ိဳးအိတ္ေတြမွ ထြက္ၾကစို႕
မုတ္ဆိတ္တရားစီရင္ခန္းမွာ ဒ႑ာရီေတြခိုးသြင္းသတဲ့
စကားလံုးကိုစမ္းလိုက္ေတာ့ မုတ္ဆိတ္ရဲ႕အမာရြတ္ကို ေတြ႕ရွိေပါ့
မုတ္ဆိတ္ပဲက်န္ အလံမလွဲစတမ္း ဘန္တိုင္းတီရွပ္ေတြ
စက္ရပ္သတင္း၊ မုတ္ဆိတ္ဟာ သူ႕ကိုယ္သူ ‘သင္’ လို႕ေခၚေနျပီ
ေျပာေရးဆိုခြင့္ မုတ္ဆိတ္ ေခတၱရိတ္ခံရ
သူ႕မုတ္ဆိတ္ပါ ႏႈတ္ပိတ္ခံလိုက္ရတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း
ပိုစ္မုတ္ဆိတ္သေဘာတရားနဲ႕ သမိုင္းမ်ားလြင့္စင္ျခင္းသမိုင္း
မုတ္ဆိတ္ေဗဒရဲ႕ေရေသာက္ျမစ္သံုးသြယ္အခိုးခံရျခင္း
စ်င္မုတ္ဆိတ္ရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထား သံုးသပ္ခ်က္လက္စြဲက်မ္း
ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲက မုတ္ဆိတ္တို႕ရဲ႕ ေတးသီသံနံနက္ခင္း
သူေတာ္စင္ေတြမဟုတ္ေပမယ့္ သီလမင္တဲ့မုတ္ဆိတ္ေတြ
ဆီစြီးဖတ္စ္လွိမ့္တင္တဲ့ နတ္ဘုရားတို႕ရဲ႕ ရိတ္မရတဲ့မုတ္ဆိတ္
အဲဒါ ကၽြန္မအၾကိဳက္ဆံုး၊ ကၽြန္မ အျမဲသံုးတဲ့မုတ္ဆိတ္
သမိုင္းဟာ ငါ့မုတ္ဆိတ္ကို ခြင့္လႊတ္လိမ့္မယ္
တစ္ႏိုင္ငံလံုးလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားတပ္ဆင္ဘို႕နဲ႕ မုတ္ဆိတ္အင္အားထူေထာင္ဖို႕
သြား…….. စိတ္ပုပ္………. သူ႕မုတ္ဆိတ္ပဲသူခ်စ္
မုတ္ဆိတ္ဟာ မုတ္ဆိတ္ဟာ ႏွင္းဆီဟာ ႏွင္းဆီဟာ မုတ္ဆိတ္ဟာ
မင္းတို႕အားလံုး မုတ္ဆိတ္ေပ်ာက္ဆံုး မ်ိဳးဆက္ပဲ
ဘုရားသခင္ဟာ မုတ္ဆိတ္နဲ႕ေၾကြအံ ကစားေနျပီတဲ့။

ေဇယ်ာလင္း

ကမၻာနွင့္ ေမွာ္မဝင္သည့္သေကၤတမ်ား

အခုလို
စာမ်က္နွာေတြေလာင္ကြ်မ္းရုံ
အထၳဳပၸတိေတြဆန္းစစ္ေနတာပဲ။
အစီအစဥ္အရ
ခမ္းနားစြာစတင္လိုက္ရာ
သဘာဝတရားဟာ
ပြဲေတာ္ကိုရွည္လ်ွားေစခဲ႔။
မၾကာေတာ့ပါဘူး
မၾကာျမင့္ေတာ့ပါဘူး...
စကားလံုး ကတိ ရယ္ေမာသံ
ဘာသာေဗဒျမင့္မားပံုဟာျဖင့္
အတတ္ပညာရူေထာင့္မွ
သရုပ္ေဖၚဖို႔ပဲလိုေတာ့တယ္။
ရာသီေတြေသြးပ်က္ခဲ႔
ေလဝင္ေလထြက္မေကာင္းတဲ႔ေန႔စြဲေတြနဲ႔
ျပကၡဒိန္တစ္ခ်ပ္
စိုးရိမ္ေရမွတ္ကိုေက်ာ္လာေသာအခါ ။

၀င္းေဇာ္လြင္
ေရွ႕ေျပးမဂၢဇင္း ဇြန္လ ၁၉၉၄

အခန္း

ညေနဟာ
က်ီးကန္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတယ္။

အာသာမေျပေသးတဲ႔ ေနေရာင္က
သူရဲ႕ေက်ာ္ၾကားတဲ႔ေရႊေရာင္နဲ႕
သရက္ပင္ၾကီးကို ေပြ႔ဖက္လို႕
ခြဲရအုံးေတာ႔မယ္ေပါ့ေလ။

အခုေန
ေျမႀကီးေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ရရင္
ဘယ္ေလာက္အရသာရွိလိုက္မလဲ ။

ဒီေန႔အဖို႔
ေနာက္ဆုံးေသာ႔ခေလာက္ပိတ္သံက
ငါ့ကို အိတ္တစ္လုံးထဲ ေကာက္ထည့္ခဲ႔ ။

သူသာ အနားမွာ ရိွရင္
စိတ္ကို ဆူးစူးသြားျပီလို႔
တိုးတိုးေလးေျပာမိအုန္းမယ္ ။

ညေနဟာ
က်ီးကန္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနေတာ့တယ္။

ႏွင္းခါးမိုး
၂၆.၄.၉၄
(ကမ္းရွာငွက္ကဗ်ာစာအုပ္မွ)

တစ္ကုိယ္တည္း ႏွစ္ျခမ္း

-စာအုပ္ထဲကအတုိင္း ျဖစ္ခဲ့ရရွာတယ္။
တစ္ျခမ္းက စိတ္ကု ဆရာ၀န္၊တစ္ျခမ္းက စိတ္ေရာဂါသည္
အိတ္ေဇာပိုက္ မီးခုိးလုံးမႈတ္ထုတ္သလုိမ်ိဳး အပူတျပင္း
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပုိက္လုိင္းထဲက သက္ျပင္း၀ဲၾသဃေတြမႈတ္ထုတ္
သံေ၀ဂႀကီးမားဟန္ ေလသံ၊မ်က္ႏွာမ်က္ႏွာမႈန္ကုပ္ကုပ္ ပုံဖမ္းၿပီး
အကာၿပဲ႕ၿပဲ႕ အႏွစ္မဲ့လွခ်ည္ရဲ႕ေနာ္…လုိ႔ တုန္ခါတယ္။
ဒီစကားနဲ႔ ရုပ္ရည္ကုိ ထုတ္ေဖာ္ကာ က်န္တဲ့ တစ္ျခမ္းကုိ
အားတုံ႔အားနာျဖစ္လုိက္ဖုိ႔ ေကာင္းေပရဲ႕
ေန႔တစ္ေန႔ကုိ သမ္းေ၀ၿပီး မလႈပ္တလႈပ္ ႀကိဳဆုိေနတဲ့ေကာင္။

-တစ္ျခမ္းက ခ်မ္းသာၾကြယ္၀၊တစ္ျခမ္းက ဆင္းရဲမြဲေတ
လိႈက္လႈိက္လွဲလွဲ ခၽြင္ခၽြင္ျမည္သံကုိ မၾကားရလုိ႔လား
ခေနာ္ခနဲ႔ အရြဲ႕အေစာင္း အဖာအေထးေတြပဲ ရေနလုိ႔လား
ထိမိစမ္းမိကုိင္တြယ္မိသမွ် အရသာ မေတြ႕ေတာ့ဘူးလား
ကၽြန္ေတာ္…ဘ၀ရဲ႕ေသာ့ခ်က္ကုိ မျမင္ရဘဲ ျဖစ္ေနတာပါ။
ေငြစကၠဴေတြ၊စည္သြပ္ဗူးေတြ၊အ၀တ္စေတြ ဖုံးကြယ္ေနလုိ႔
ေသာက္စရာပုလင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊တန္ဖုိးႀကီးေက်ာက္မ်က္ရတနာ
ေမာ္ေတာ္ကားေတြနဲ႔ ေစ်းႀကီးတစ္ခုလုံး ကြယ္ေနလုိ႔
အဓိကေသာ့ခ်က္ကုိ မျမင္ရဘူးလုိ႔ ေျပာဦးမွာလား။
ခက္လွခ်ည္ရဲ႕…ၿပီးစလြယ္ လူအထင္ႀကီးေအာင္
(သုည)ကုိပဲ သမားရုိးက် ဖ်စ္ညွစ္ ဖြင့္ဆုိေနေတာ့တယ္။

-ကၽြန္ေတာ္ဟာ လူးလူးလြန္႔လြန္႔နဲ႔ ေကြးေကြးေကာက္ေကာက္
ဖန္တီးျခင္းခံခဲ့ရတဲ့ ပိုးေလာက္လန္း တြန္႔လိမ္ တြန္႔လိမ္ပါ
ဗီဇက ဖန္တီးတာ မခံခ်င္၊ဖန္တီးရွင္ပဲ ျဖစ္ခ်င္ ျမည္တြန္တယ္။
ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မ်ိဳးပြားလာတာ ဘယ္လုိေျဖရွင္းရမလဲ
တစ္ျခမ္းက `ေသေပ်ာ္ပါၿပီ၊ေက်နပ္တယ္´ ေျပာၿပီး
တစ္ျခမ္းက `ဟဲ့ အရူး ဘာအဓိပၸာယ္မွမရွိဘူး´ ထပြက္တယ္။
သူရဲေကာင္းက တစ္ျခမ္း၊သိမ္သိမ္ငယ္ငယ္ အႏုညာတက တစ္ျခမ္း
ငါ့ကုိ လမ္းလယ္ေခါင္မွာ က်ီစားသန္သန္
ဘယ္သူ စမ္းသပ္လုိက္ပါလိမ့္
ေယာင္တိေယာင္ခ်ာ ေၾကာင္စီစီ အိမ္ျပန္ခက္
မ်က္စိ လည္ေနၿပီ။      ။

ထြန္းေ၀ျမင့္
ဟန္သစ္မဂၢဇင္း၊ ဇြန္၊၁၉၉၅

လြမ္းလို႔ေရးတဲ့ကဗ်ာ

ညအိပ္ရာဝင္ခ်ိန္တိုင္း
ငါေခၚဖူးတဲ့ဖုန္းသံေတြ
နင့္နားစည္ထဲတေစၦလိုေျခာက္ပါေစ။

ငါလက္ေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့
ကဗ်ာ႐ြတ္သံေတြအစား
ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းသံေတြပဲနင္ရပါေစ။

နင့္ဘဝေအာင္ျမင္ပါေစ
နင့္အခ်စ္က်ရံႈးပါေစ
ဒီကဗ်ာဖတ္မိရင္
နင့္မ်က္လံုးေတြကန္းပါေစ။ ။

ေျပညိမ္းမိုဃ္း
May 9 2014

ဤသို႔ပင္ ေဝးခဲ့ပါသည္

၁။
အဲဒီညက သူမနဲ႔ က်ေနာ္ မ်က္ေတာင္တစ္ဆံုး ေဝးခဲ့တယ္။
[ တစ္ဘဝစာ….
ခပ္ၾကာၾကာ ၾကည့္ခြင့္ရလိုက္ရံုေလးတင္ပါပဲ။
(ဒီအျပင္ ဘာမွ မပိုခဲ့ဘူး)
မင္းခိုက္စိုးစန္ ]

၂။
အဲဒီညက
သူမ၏ အသံသည္ က်ေနာ္မယံုၾကည္ထားခဲ့ေသာကမာၻမွ လာ၍ က်ေနာ့္အား က်ေနာ္ယံုၾကည္ထားခဲ့ေသာကမာၻမွ လြင့္စင္သြားေစေသာအခါ
အဲဒီညက သူမနဲ႔ က်ေနာ္ တစ္ကမာၻစာ ေဝးခဲ့တယ္။
တကယ္ေတာ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ
အလြန္အကြၽံေသာက္မိရင္
ေသေစတတ္တဲ့ အားျဖည့္အခ်ိဳရည္တစ္မ်ိဳးပါပဲ။
က်ေနာ္၏ ေမွ်ာ္လင့္မိျခင္းသည္ ဥပါဒါန္ျဖစ္၍ သူမ၏ စကားသံတြင္ က်ေနာ္သည္ ဥပါဒ္ေရာက္ပါသည္။

၃။
အဲဒီညက
သူမသည္ က်ေနာ့္ကို စကားျဖင့္ တစ္ခါသတ္၍ က်ေနာ္သည္ သူမကိုခ်စ္ျခင္းျဖင့္ အခါခါေသဆံုးပါသည္။
လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ ခ်ိတ္ထားနိုင္ရံုနဲ႔
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ပိုင္ဆိုင္မယ္ ထင္ခဲ့ၾက
ေဟာဒီေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္မွာ
က်ေနာ့္လိုအရူးတစ္ေယာက္ဟာ ေပ်ာက္ရွသင့္ပါတယ္။
အဲဒီညက သူမနဲ႔ က်ေနာ္ အခါခါ ေဝးခဲ့တယ္။

၄။
က်ေနာ္၏ ခ်စ္ျခင္းသည္ အကုသိုလ္တရား ျဖစ္ပါက
သူမသည္ က်ေနာ္ခ်ိဳးကပ္ခ်င္ေသာ ငရဲအိုးကေလး ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
သံသရာကို
သူမရဲ႕ဆံပင္နဲ႔ တြဲခ်ည္ထားခ်င္ရံုေလး
ဤသို႔ပင္ ဝဋ္ဒုကၡႀကီးမားပါတယ္။
အကယ္၍ သူမသည္ အျခားတစ္ေယာက္၏ဖိနပ္တစ္ရံ ျဖစ္ပါက က်ေနာ္သည္ သူမ၏ ဖိနပ္ခြာတစ္စံု ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ဤသို႔ပင္ ဝဋ္ဒုကၡႀကီးမားပါသည္။

၅။
သူမရွိရာၿမိဳ႕ေတာ္သည္ စစ္ေျမျပင္ျဖစ္၍ က်ေနာ္သည္ မၾကာခဏ အရံႈးေပးရန္အတြက္ မိုင္ရာခ်ီခရီးကို အျပင္းနွင္ခဲ့ေသာ အညတရစစ္သည္ေတာ္ ျဖစ္ေပသည္။
မီးတစ္ပြင့္ ပြင့္ခဲ့ၿပီးေနာက္
စီးကရက္တစ္လိပ္စာ ေဝးခဲ့တယ္။
ခဏခဏ ျပန္,ျပန္ေတာက္ဖို႔အတြက္
ခဏခဏ ျပန္ၿငိမ္းေပးခဲ့ရတာပါပဲ။

၆။
အဲဒီညက
သူမသည္ အျခားတစ္ေယာက္ျဖစ္၍ က်ေနာ္သည္ သူမျဖစ္ေနေသာအခါ
အဲဒီညက သူမနဲ႔ က်ေနာ္ အျခားတစ္ေယာက္စာ ေဝးခဲ့တယ္။
အဲဒီညက
သူမသည္ သူမသာျဖစ္၍ က်ေနာ္သည္ က်ေနာ္သာျဖစ္ေနေသာအခါ
သူမနဲ႔ က်ေနာ္

၇။
ဤသို႔ပင္ ေဝးခဲ့ရပါသည္။ ။

ေအဇင္လတ္

သကၠရာဇ္၂၀၃၀

ငါ ဘာေတြးေနတယ္ဆိုတာ သိေနတယ္ဆိုတဲ႕ အၾကည္မ်ိဳးနဲ႕
ငါ့ကို မၾကည့္ပါနဲ႕ ။

မင္း ဖြဲ႕စည္းပုံ
မင္း သ၀န္တိုတတ္ပုံေလး
ခ်စ္မိတယ္ ။

မင္းကေတာ႕
လိင္ဆက္ဆံခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာင္
ကြန္ပ်ဴတာကုဒ္ေတြလို ငါ့ကို ဖတ္တယ္
ဘာသာျပန္တယ္ ။

မင္း အၾကည့္
မင္း အသံ
မင္း Application တိုင္းကို လိႈက္ဖိုေမာရ
မင္းဟာ Apple ရဲ႕ ဂုဏ္ယူဖြယ္ ထုတ္ကုန္တစ္ခုလား ။

ငါ့ကို Googleရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေမာ္ဒယ္လို႕ ထင္ေနလား
လူလား စက္ရုပ္လား ?

လူလား စက္ရုပ္လား ဟုတ္လား
(ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္) အဲဒါ အေရးၾကီးလို႕လား

ဒါေပမယ့္ ငါ မင္းကို ခ်စ္ပါတယ္ ေဘဘီ ။                   ။

ကိုသန္းထြန္း

ေခြ႕-ေခြ-ေခြး

၀တ္ပုံစားပုံက `ရက္ပါ´
ေဘာင္းဘီက ေလးပုံ သုံးပုံ
အေတြးအေခၚက အရွက္လုံရုံ
ကဗ်ာက `ေကာင္းဘြိဳင္´
မုိက္ရုိင္းတယ္
လက္တည့္တယ္

လူက `ဂ်စ္ပစီ´
ခု ေတာင္ေလးလုံး
ခု ျပင္သစ္သံရုံး
ကဗ်ာက `ဘုိဟီးမီးယန္း´
လြတ္လပ္တယ္
ရဲရင့္တယ္

၀ိညာဥ္က
ခု ယူကရိန္း
ခု ဆီးရီးယား
သမုဒၵရာတစ္စင္းၿပီး တစ္စင္းကူးလုိ႔
လူထုရဲ႕ ေျချပင္းခ်ခ်ီသံဆီ...တဲ့

ေျပာေတာ့ `ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာဆရာ´
ႏွလုံးသားက
`အေမခ်က္တဲ့ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းေလး´ ...တဲ့
`လြမ္းလုိ႔´... တဲ့
အဲ့လုိ ေက်းလက္ကဗ်ာေတြနဲ႔
အေမ့ေျခရင္း ေႁမြလုိေခြ
အေမ့ရင္ခြင္ ေၾကာင္လုိေခြ႕
ခြၽဲတတ္ေသး

အေမအုိႀကီးခမ်ာ
ဒီ ေဒါင္းဒိေမာင္းဒိႀကီး
ဒီ ေလးလုံးေျခာက္ဖက္ႀကီး
ယုံရွာတယ္

`ေခြးေကာင္ေလးတဲ့´။

ကုိသန္းထြန္း
[ၾကည္ေဇာ္ေအး သုိ႔]

ရိုစီ

တစ္ခါမွ
မိန္းမေကာင္းဟန္မေဆာင္ခဲ့သူ ရီုစီ
ေတြ ့ဘူးသမွ်ထဲက အေကာင္းဆံုးမိန္းမ

သတၱိဆိုတာ
အမွန္ကိုရင္ဆိုင္ျခင္းပဲဆိုတဲ့ မင္းစကား
ငါ့ပါးကို ျဖတ္ရိုက္ခဲ့

ဘယ္အခ်ိန္ေတြ ့ေတြ ့
ဘယ္သူနဲ ့ ေတြ ့ေတြ ့
ဟုတ္ကဲ့ ကြ်န္မ ရီုစီပါ
သိပ္သစၥာၾကီးတယ္

ကြ်န္မလား
ဘယ္ေတာ့မွအလုပ္ကိုဝတ္ေက်တန္းေက် မလုပ္ဖူး
မတန္ဘူးထင္ရင္
ရွင့္ပိုက္ဆံရဲ့ႏွစ္ဆျပန္ယူသြားလို ့ ရတယ္
တစ္ခုပဲ
နည္းနည္းေလးမွ အႏိုင္မက်င့္နဲ ့
ခဲတံနဲ႔လည္း ေလျပြန္ေဖာက္ပစ္လိုက္လို ့ ရတယ္
စီးကရက္အစီခံမီးတို ့ၿပီး ျပားလိုက္ရင္
လည္ပင္းကအသားကိုလွီးလို ့ ရတယ္
တစ္ေယာက္တည္းရပ္တည္ေနတာ
ရွင့္ဘက္ကသာ ယဥ္ေက်းလိုက္
အသည္းခိုက္သြားေစရမယ္
ခ်စ္တတ္ေအာင္သင္ေပးႏိုင္တဲ့ နတ္ဘုရားမ
ယဥ္ယဥ္ေလး လွသူ
အာရွဂုဏ္ေဆာင္ လိင္အလုပ္သမ
ငါ့ညီမအရင္းသာျဖစ္လိုက္ပါေတာ့ေလ

ငါ့စီးကရက္ ဆြဲယူဖြာရွိဳက္
အသက္တိုမွာမေၾကာက္ဖူးလားတဲ့
မီးခိုးေရာယွက္ စကားဆို
ငါ မင္းကို
ကိေလသာထက္ပိုေအာင္ခ်စ္မိခဲ့ပါေပါ့

ရွင့္ပိုက္ဆံေတြ မႏွေမ်ာဘူးလား
ငါမင္းကို စကားေျပာခ်င္ယံုပါပဲ
တသိမ့္သိမ့္လွဳပ္လို ့ ရီုစီရယ္ေတာ့တယ္
မ်က္ႏွာလႊဲျပီး ေျပာတဲ့ စကား
သနားစရာပဲ

ဟုတ္ပါရဲ့
အဲဒီပိုက္ဆံ ငါးေသာင္းကို
သံုးလတိတိစုခဲ့ရပါတယ္
ငါ့စကားကို နားေထာင္ဖို ့
ငါ့ကိုစကားျပန္ေျပာဖို ့ အတြက္
ရက္ရက္စက္စက္တန္ပါတယ္
ရီုစီတည္ၿငိမ္သြား
မ်က္လံုးအေရာင္ေျပာင္းသြား
ခါးဝင္းဝါဆြဲဖံုး
အပၚထည္ေကာက္ဝတ္
ငါ့ကိုညင္သာ ဆြဲယူေပြ ့ဖက္ ေတာ့
မိခင္လိုေမာ့ၾကည့္ ငါငိုတယ္
သူ ့ ရင္တခို ရႊဲရႊဲစိုသြားတဲ့အထိ
ႏွစ္ရွည္မိုးေခါင္ကုန္းရိုးတေလ်ာက္
အျငိဳးနဲ ့ျဖိိဳးျဖိဳးေျဖာက္ မိုးရြာသလို
ငါ့အေမ ေသရြာကျပန္လာသလို
ေရေတြ ့ တဲ့ ဖားလို
သံုးဆယ့္ငါးႏွစ္စာ ငါငိုတယ္

သူ ့ မ်က္လံုးကို ေမာ့ၾကည့္ေတာ့
ေသြ ့ေျခာက္ၾကည္လင္ ပကတိေမတၱာရွင္
ရီုစီဘာလို ့ မငိုတာပါလိမ့္
မေမးပဲနဲ ့ ရီုစီက ေျဖတယ္
တစ္ဘဝလံုးစာ ကြ်န္မ ငိုျပီးသြားပါျပီ
ျပီးေတာ့
ရွင့္မ်က္ရည္ေတြရဲ့ ျမစ္ဖ်ားခံရာအထိ
ကြ်န္မ သိတယ္
ေမ့ပစ္လိုက္ပါ
ကြ်န္မအခု ရယ္စရာေတြ ေျပာျပမယ္

ကြ်န္မဟာ
အာရွရဲ့ တန္ဘိုး
တိုင္းျပည္ရဲ႕ စံ
အားလံုးရဲ႕ ဂ်ီဒီပီ
က်ဴးေက်ာ္တို႔ရဲ႕ ဘုရင္မ
ႏ်ဳ ့ ေမာ္ဒယ္
အျမင့္မားဆံုးဝယ္လိုအား
အခ်ိန္ကိုက္ေဖာက္ကားမွဳ
သမနိရွည္စီးပြားေရး
သမၼာအာဇီဝရဲ့ က်က္သေရ
ရီုးသားမွဳရဲ့ ျပယုဂ္
သန့္ရွင္းေသာအေမြအႏွစ္
ရာဇဝတ္မွဳေလ်ာ့ခ်ေရး
ယဥ္ေက်းေစသူ မိခင္
ဆုေတာင္းျပည့္ေစသူ ကေဝမ
ႏွမခ်င္းစာနာစိတ္တို ့ အရင္းခံ
စားသံုးသူအျမဲမွန္ စြန္႔ဦးရွင္
ေတာ္ပါေတာ့ကြယ္ ရီုစီရယ္

ငါ ေပါ့ပါးသြားခဲ့ရ
ေကာ္ဖီေသာက္ၾကစို ့ ရီုစီ
မင္းအတိတ္ေတြပါ ထည့္ေဖ်ာ္ခဲ့ဆိုေတာ့
ျမားတစ္စင္းလိုဒိုင္းကနဲၾကည့္တယ္ ရီုစီက
ႏွဳတ္ခမ္းေလးတြန့္ရံုျပံဳးရဲ့
လြမ္းေအာင္ေျပာရမလား
နာေအာင္ေျပာရမလား
ရွင္ၾကားဖူးျပီးသားဇာတ္လမ္းေတြ
တစ္ရာမွာရွစ္ဆယ္ေလာက္က
ေခါင္းစဥ္တူေတြခ်ည္းပါပဲ
ျပီးေတာ့
ရွင္ေပးထားတဲ့အထဲမွာအဲဒီအတြက္မပါဘူးေလ
ခဏစဥ္းစားျပီးမွ စိတ္ေျပာင္းသြားရွာတယ္
ေကာင္းျပီေလ
ရွင္က ဆင္းရဲသားဆိုေတာ့
အမွန္တရားနဲ ထိုက္တန္ပါေပတယ္  

တရားခံက ကြ်န္မပါ
ရုပ္ရွင္ထဲကလို ပေထြးလည္းမရွိပါဘူး
အေမကလည္းဘြဲ႕ရ ပါပဲ
ပညာတတ္လို ့ မေျပာဘူးေနာ္
ဒါေပမယ့္
ေက်ာင္းမွာမသင္တဲ့ဘာသာရပ္ကိုပဲ
ရီုစီအသည္းအသန္ျဖစ္ခဲ့တယ္
ဝမ္းကြဲေတြရဲ့အိပ္ခန္းဟာ
ကြ်န္မရဲ့ လက္ေတြ ့ခန္းေတြပဲ
ဆယ့္သံုးႏွစ္ကေန ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္အထိ
အေဖ ဘုန္းၾကီးဝတ္သြားတဲ့အထိ
အေမဘိုင္းခနဲ လဲေသသြားတဲ့အထိ
ကိုယ္ဝန္ပ်က္က် ေဆးရံုတက္ရတဲ့အထိ
မိဘမဲ့ေဂဟာေရာက္သြားတဲ့အထိ
အဲဒီကထြက္ေျပးတဲ့အထိ
ကယ္တင္ရွင္အတုေတြ ေတြ ့ တဲ့အထိ
ေခါင္းပံုျဖတ္ခံရတဲ့အထိ
ေတာ္လွန္တတ္လာတဲ့အထိ
ဖ်ားနာေနတဲ့အထိ
က်န္းမာေရးျပန္လိုက္စားတဲ့အထိ
အခုရွင္နဲ့ ေတြ ့ ေနတဲ့အထိ
ေနာက္ထပ္ဘာသိခ်င္ေသးလဲအထိ

စႏိုက္ပါတစ္ေယာက္ရဲ့က်ည္ဆံေတြလို
ေမ်ွာ္လင့္မထားတဲ့ေမးခြန္းေတြ
ပညာေရးစနစ္ကိုရွင္ဘယ္လိုျမင္သလဲ
လူမွဳအသိုင္းအဝန္းကိုဘယ္လိုထင္သလဲ
ဘြဲ ့ရ နဲ ့ ပညာတတ္ သဲကြဲသလား
အပ်ိဳေဖာ္လူပ်ိဳေဖာ္ဝင္စ
ေသြးသားဆႏၵ ျဖတ္ေက်ာ္ပံုနည္းလမ္းမ်ား
မထိေရာက္တဲ့ပန္းဖလက္မ်ား
ရပ္ကြက္ဗြီဒီယိုရံုကအသံမ်ား
အလင္းေရာင္မလံုေလာက္မွဳမ်ား
ဝင္းျခံမလံုေလာက္မွဳမ်ား
အိမ္ရွိလူကုန္အလုပ္ထြက္လုပ္ရျခင္းမ်ား
ရီုစီရဲ့ အတြင္းသားေတြ
အရိုးသားဆံုးရီုစီရဲ့ အတြင္းသားေတြ
ဟား  
ငါ့ကိုခဏ နားခြင့္ေပးပါဦး ရီုစီ

ရီုစီရဲ့ စကားေတြနဲ ့
ငါ တရားထူး ရ ခဲ့
ရီုစီရဲ့ ေမးခြန္းမ်ားနဲ ့ ေသြးစြန္းသြားခဲ့တဲ့ ငါ
မင္းလက္ႏွစ္ဖက္ေလးခဏကိုင္ထားပါရေစ
မင္းမ်က္ဝန္းေတြခဏျပန္ၾကည့္ပါရေစ
အဲသလိုမ်ိဳးလင္းလက္မွဳေတြ ငါငတ္ေနတာပါ

ခဏၾကာေတာ့
ရီုစီထသြားျပီး မ်က္ႏွာသစ္တယ္
သူ ့ စိတ္ကို ေလ်ာ္ဖြတ္နည္းတစ္မ်ိဳးထင္ရဲ့
သူ ့ ဆံပင္ေတြ ျဖီးသင္ေနျပန္တယ္
ငါတို ့ အသံမဲ့ေလေလ
နားလည္မွဳေရခ်ိန္ျမင့္ေလေလလား
သြားေပၚတဲ့အထိျပံဳးျပလိုက္ျပန္တယ္
ျဖဴစင္လွခ်ည့္
ၾကီးျမတ္လွခ်ည့္
သူ ့ ေပါင္သားထက္သူ ့ သြားေတြကပိုျဖဴစင္
သူ ့ ရင္သားထက္သူ ့ မ်က္လံုးေတြပိုၾကီးျမတ္
အေတြ ့အထိထက္ အေတြးအျမင္ပိုျပင္းထန္တဲ့
ရီုစီရဲ့ ည
တစ္ေခတ္လံုးရဲ့ျဖတ္ပိုင္းမ်ဥ္းကိုငါရခဲ့
ငါ့အေရျပားကိုဆြဲလွန္ပစ္ခဲ့သူ
ရီုစီ့ခႏၶာရွိဳက္ဖိုထက္
ရီုစီ့ဘဝကြန္တိုဟာ
ဘယ္ႏွေယာက္ကို ကိုယ္စားျပဳေနပါသလဲ

ငါဘယ္လိုအိပ္ရမလဲရီုစီရယ္
ကြ်န္မတစ္ေရးအိပ္လိုက္ဦးမယ္ဆိုတာကို
ေခါင္းညိတ္ျပရံုေလာက္ပဲတတ္ႏိုင္တယ္

ႏွစိျခိဳက္စြာအိပ္ေမာက်ေနေသာ အို ရီုစီ
အလွဘုရားမေလးေရ
တိုင္းျပည္ရဲ့ေက်ာက္မ်က္ရတနာေလးေရ
သန္းေျခာက္ဆယ္ရဲ့ဂုဏ္ထူးေဆာင္ေလးေရ
ေအာက္ဆံုးအလႊာရဲ့ေအာင္လက္မွတ္ေလးေရ
အိပ္မက္ထဲမွာေက်ာင္းျပန္တက္ေနျပီလားကြယ္
ေကာင္းမြန္တဲ့မိဘ
သန့္ရွင္းတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္
ထိေရာက္အသံုးဝင္တဲ့ပညာေရးနဲ ့
မင္းရဲ့အပ်ိဳေဖာ္ဝင္စ ကို
လွလွပပျဖတ္ေက်ာ္ေနေရာ့ေပါ့
အၾကာၾကီးအိပ္ပါကြဲ ့ ငါ့ ရီုစီ
ျပည့္စံုကုံလံုတဲ့
အိပ္မက္ထဲမွာ အၾကာၾကီးေနပါဦး
မင္းႏိုးသြားမွာစိုးလို ့
ငါအံမၾကိတ္ဘူး
တက္မေခါက္ဘူး
မီးေတာက္ေနတဲ့မ်က္လံုးမ်ားနဲ ့
ဘယ္ယႏၲရားကိုမွ ငါမၾကည့္ပါဘူး
တန္တဲ့ဘဝကိုပဲငါတို ့ ရ ခဲ့ၾကပါတယ္

အိပ္ေနရင္းနဲ့
ခစ္ခနဲတစ္ခ်က္ရီုစီရယ္ျပန္တယ္
မင္းေပ်ာ္ေနတာ ေသခ်ာေတာ့
ငါ့မွာနာက်င္ခံစားရျပန္တယ္
ရီုစီေရ
ရီုစီေရ
ငါ့မ်က္လံုးေတြ မွိတ္
တိတ္တိတ္ေလးတိုးတိုးေလး ငါေခၚေန
ရီုစီေရ
ရီုစီေရ
ဘုရားဘုရား
ရီုစီေတြက အမ်ားၾကီးပါလား
ေျခာက္ျခားလွခ်ည္ရဲ့

ေနာက္ဆံုးေျခာက္ျခားျခင္းပဲျဖစ္မွာပါေလ

ရီုစီမႏိုးေအာင္အသာအယာ ထ
မ်က္ႏွာတဝၾကီး သစ္ပစ္လိုက္ရတယ္

ေမ်ာ္လင့္သလိုမျဖစ္တာဟာေခတ္ရဲ့ေပတံလား
ရီုစီႏိုးသြားခဲ့ပါျပီ

ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုဇေဝဇဝါနဲ ့
ေဘးဘယ္ညာၾကည့္ေန႐ွာတယ္
သေဘာေပါက္လြယ္တဲ့ရီုစီဟာ
ငါ့ကိုျပံဳးျပဖို ့ လိုက္ရွာေနပံုပါ
အခန္းေထာင့္အေမွာင္ထဲ
ခံုတစ္လံုးဆြဲထိုင္ေနတဲ့ငါ့ကိုေတြ ့မွ
သက္ျပင္းဖြဖြခ်ႏိုင္တယ္
ဘယ္အသက္အရြယ္အထိမင္းလွမွာမို့လဲရီုစီ
ငါ့အေတြးကိုမ်က္လံုးဝင့္ၾကည့္တယ္
ျပီးေတာ့တစ္ခြန္းခ်င္းေျပာတယ္
ကြ်န္မဘဏ္မွာပိုက္ဆံစုထားတယ္
အိုး ရီုစီ
မင္းဟာငါ့ကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစသူပဲ
ငါ့ေသာကကိုေခ်ဖ်က္ႏိုင္သူပဲ
မ်က္လံုးကိုဖတ္ႏိုင္တဲ့စုန္းမပဲ
ငါ့ကိုယ္ငါသာမုန္းခြင့္ျပဳပါကြယ္

ရီုစီေရ
မိုးလင္းေတာ့မယ္
မဲေမွာင္တဲ့မင္းအခန္းေလးဆီမင္းျပန္ဖို ့ သင့္ျပီ
တစ္ခုတည္းေသာမင္းျပဴတင္းေပါက္ကို
ဖြင့္ထားျပီးမွ နားပါေလ
တျခားလူေတြလိုလိုက္မပို ့ ႏိုင္တာခြင့္လႊတ္ပါ
ငါအျပင္မထြက္တာႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာျပီ

အဲဒီႏွစ္မ်ားအတြင္း
မင္းဟာ
ပထမဆံုးနဲ ့ ေနာက္ဆံုးမိတ္ေဆြပါ

ဘာ
အျပစ္ဝန္ခံရမယ္ ဟုတ္လား
မင္းကသင္းအုပ္ဆရာလားကြ
ရွင္အမွားတစ္ခုခုက်ဴးလြန္မထားပဲ
အခန္းထဲမွာဒီေလာက္အၾကာၾကီးမေနဘူး
သြားစမ္းပါ အပ်က္မ ရီုစီရယ္
ငါ့ကိုေဒါသထြက္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ ့
ဒါဆိုကြ်န္မလည္း မျပန္ေတာ့ဘူး
ရီုစီ ထိုင္ခ်လိုက္ေလရဲ့
အရုဏ္မလာခင္အေမွာင္ဆံုးအခိုက္အတန္ ့ မွာ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္
ရီုစီနဲ ့ ငါ
အေတာ္ၾကာၾကာအထိ
အသံမဲ့အားျပိဳင္ေနမိၾက
ၿဗဳန္း ဆို
ျပဴတင္းေပါက္ကိုရီုစီေျပးဖြင့္တယ္
အား  
ရီုစီ မလုပ္နဲ့  မလုပ္နဲ့  အခုခ်က္ခ်င္းျပန္ပိတ္
ရီုစီေရ
ငါအရွံဳးေပးပါျပီကြယ္
ငါေျပာျပပါ့မယ္
အဲဒီျပဴတင္းတံခါးကိုပိတ္ျပီး
ငါ့အနားမွာလာထိုင္ပါ

ငါဟာ
အလင္းေရာင္ကိုမၾကည့္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ မ်က္လံုးပိုင္ရွင္ပါ
ငါ့မ်က္လံုးေတြဟာ
အလင္းဒဏ္ကိုမခံႏိုင္ေတာ့ပါဘူး
အေမွာင္ထဲမွာလည္းမေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး ရီုစီရယ္
ဘယ္မွာျဖစ္ခဲ့တယ္
ဘယ္သူေတြလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာလည္း
မင္းမသိခ်င္ပါနဲ ့ ေတာ့
မျပန္ ့ ပြားသင့္တဲ့အထဲမွာ
အမုန္းတရားလည္းေရွ ့ဆံုးက ပါတယ္
မထြန္းကားသင့္တဲ့စနစ္ထဲမွာ
သည္ေလာေအာ့ ဖွစ္ရွ္ လည္းေရွ ့ဆံုးက ပါတယ္
ငါဘယ္သူ ့ ကိုမွ မနာက်ည္းပါဘူး
ဘယ္သူ ့ ကိုမွလည္း
ငါ့အတြက္မနာက်ည္းေစခ်င္ပါဘူး
ငါ့သမိုင္းကို ငါ ေရးျပီးပါျပီ

ငါဟာ
ေနာက္ဘဝမွာ
အလင္းေရာင္ထဲမွာေနႏိုင္မွာ ေသခ်ာရဲ့
ငါေက်ာင္းျပီးေအာင္တက္ႏိုင္မွာလည္းေသခ်ာရဲ့
ငါ့မိဘေတြကို
စိတ္မဆင္းရဲေစမွာလည္း ေသခ်ာရဲ့
စနစ္ေျပာင္းျပီးေခတ္ေကာင္းေနမွာလည္းေသခ်ာရဲ့    
ျပီးေတာ့
မင္းနဲ ့ ျပန္ေတြ ့ မွာလည္း ေသခ်ာရဲ့
သန့္စင္တဲ့ႏွင္းဆီပန္းေလးအျဖစ္နဲ ့ ေပါ့
အိုး ရီုစီေရ
မင္းဟာ
ငါေတြ ့ ဖူးသမ်ွထဲမွာ
အညင္သာဆံုးတစ္ေယာက္ပါ
ငါ့ကိုေက်နပ္ေစသူ
ငါ့ဘဝရဲ့ ဥာဏ္အလင္း
ေခတ္ရဲ့ေၾကးမံုျပင္
တိုင္းျပည့္လည္ဆြဲေလးရီုစီေရ
မင္းျပန္လို ့ ရျပီ မဟုတ္လားကြယ္

ရီုစီဟာ
အသာအယာထိုင္ျပီး
ငါ့ကိုကန္ေတာ့ေနေလရဲ့
အသာအယာျပန္ ထ ျပီး
ေျခညီညီရပ္
ခါးမတ္မတ္နဲ ့
ေျဖာင္းကနဲငါ့ကိုအေလးျပဳလိုက္  ပါေလေရာ
အၾကာၾကီး
သူ ့ မ်က္ခံုးေမႊးနားက သူ ့ လက္ဖဝါး
တဆတ္ဆတ္ တုန္ လို ့

ငါလည္းေျဖာင္းကနဲျပန္အေလးျပဳလိုက္တယ္

ငါ့ႏွဳတ္ခမ္းကိုတင္းတင္းေစ့
အံၾကိတ္ထားတယ္
မငိုဘူး
ငါ မငိုေတာ့ဘူး
ငိုစရာလည္းမလိုေတာ့ဘူးေလ  
ေခတ္ၾကီးတစ္ခုလံုးကို ကိုယ္စားျပဳထားတဲ့
တိုင္းျပည့္မ်က္ရြဲ ရင္ခြင္ထဲမွာ
ညဦးပိုင္းကတည္းက
ဝေအာင္ငိုခဲ့ရျပီးျပီ
ငါ့လက္ကိုေအာက္ျပန္ခ်တယ္
သက္ျပင္းခ်တယ္
ရီုစီ့ကိုေနာက္ဆံုးအေနနဲ ့ ျပံဳးျပတယ္
ကုတင္ေပၚမွာ
အသာအယာလွဲေနလိုက္ေတာ့တယ္

စလင္းဘက္ကိုလြယ္လိုက္တဲ့ရီုစီဟာ
အခန္းတံခါးကိုျပန္ပိတ္ေပး
တေဒါက္ေဒါက္နဲ ့ ေျပးဆင္းသြားေလရဲ့
ငါတစ္ေယာက္တည္းျပံဳးလိုက္တယ္

ေနာက္တစ္ေန ့ ညေနမွာ
ေျခသံတေဒါက္ေဒါက္ေပးျပီး
ရီုစီေျပးတက္လာဦးမွာ ငါသိတာေပါ့
ကုတင္ေပၚကငါ့ရုပ္အေလာင္းရဲ့
အသုဘရွင္အျဖစ္နဲ ့ ေလ

သူ ့ အစ္ကိုပါ လို ့ သူေျပာမယ္
တစ္ေခတ္ထဲေမြးတဲ့
ေမာင္ႏွမအရင္းေတြပါလို ့ သူ ေျပာမယ္
တစ္ေခတ္လံုးကိုယ္စား
ငါ့အေလာင္းကိုေကာင္းေကာင္းသျဂၤိဳဟ္ပါလိမ့္မယ္
သူ ငိုမွာမဟုတ္ဘူး
ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ ရီု စီ ။  ။

                                        ကိုေဇာ္(ကေလးျမိဳ႕)
                                          25.1.2016.

ဝမ္းနည္းမွတ္တမ္း

ပန္းပင္ေလးအျဖစ္ကရင္နင့္စရာ
ေကာင္းကင္ႀကီးအနမ္းေၾကာင့္
သူ႔ခမ်ာ
ပန္းပြင့္ရ႐ွာ။

သက္တန္႔ႀကီးအျဖစ္ကသနားစရာ
နတ္သမီးေလးတစ္ပါးအျပံဳးေၾကာင့္
သူ႔ခမ်ာ
ခါးကုန္းရ႐ွာ။

မိန္းကေလးအျဖစ္ကဝမ္းနည္းစရာ
သူ႔အခ်စ္ေတြ က်စ္ဆံၿမီးေလးက်စ္ၿပီး
သူ႔ဘဝရဲ႕ေက်ာဘက္မွာ
ခ်ထားရ႐ွာ။ ။

ေမာင္သိန္းေဇာ္
(၁၉၈၇)

ေက်ာရုိး

စိတ္ေတြကိုအေတာင္ျဖန္ ့သလိုျဖန္ ့ၾကည့္တယ္
ေကာင္းကင္ကမက်ယ္ဘူး..။

ေဟာဒီေလထုထဲမွာ
မႈန္မႊားမႊားသန္ ့စင္မႈတစ္ခုတစ္ေလမ်ားေတြ ့မလား
မ်က္လုံးေတြဖ်ားေနခဲ့တာၾကာျပီ..။

ဒီတစ္ေခတ္မွာ
ငါႏွစ္သက္တဲ့ဟာသ
လူေတြကမရယ္ၾကဘူး ။ ။

ပန္းရိပ္ျဖဴ
Jan. 2003 .Image