တမ္းတျခင္း

အိပ္မေပ်ာ္တာ ေရာဂါပဲ
စိတ္ထဲမွာ မီးေရာင္စံုထြန္းလို႔
တစ္လမ္းဝင္ တစ္လမ္းထြက္
ပင့္သက္ထုတ္လိုက္ေတာ့လည္း
အလင္းတန္းႀကီးဟာ ထင္းကနဲ
ငါ့အတၱကေလးပုန္းခိုစရာ
ဘယ္မွာမွ အေမွာင္ရိပ္ေထာင့္စြန္းကိုရွာမရ
ႂကြက္ေတြျဖတ္ေျပးေနတယ္
ေရေျမာင္းထဲ အမိႈက္သ႐ိုက္ေတြျပည့္ေနတယ္
အိမ္ခန္းတံခါးေတြ အားလံုးပြင့္ေနတယ္
ျပဇာတ္စင္ဆလိုက္မီးေအာက္မွာ
ေၾကာင္ေတြ မ်က္လံုးစူးေတာက္ၾကည့္ေနတယ္
နာရီေတြရဲ႕ လည္ပတ္သံဟာ
ႀကိမ္ဒဏ္ေတြလို ငါဟာ အိပ္ယာေပၚမွာ လူးလွိမ့္
ျမစ္ဘက္က ဒီေရေတြဟာ ငါ့အိပ္ရာအစြန္းအစပ္ဆီ
ညမိုးသားျဖဴျဖဴေတြ ေရြ႕ေနတယ္
ငါ့လိုပဲ အိပ္စက္ျခင္း ကင္းေနၾကတယ္
အဓိပၸာယ္မဲ့လိုက္ေလျခင္း ညထဲ
အိပ္စက္ျခင္းကို ထမ္းပိုး ေျပးေနရသလို
ငါ့ျဖစ္ရွိေနမႈကို မီးေမာင္းေတြ ဝိုင္းထိုးေနတယ္
ေခြးေတြ ဝိုင္းေဟာင္ေနၾကတယ္
ၾကယ္ေတြမနားတမ္းေႂကြေနတယ္
ငါ့လည္ေခ်ာင္းထဲလည္း
လျပည့္ကဆုန္ဟာ နင္လို႔
ညႀကီးမင္းႀကီး က်ီးေတြ အာေနၾကတယ္
အားလံုး အျဖဴေရာင္ေတြခ်ည္းပဲ
အားလံုးထဲမွာေလ
ငါ့အတၱဟာ ပို၍ျဖဴေရာ္လို႔.   .   .။

မိုးေဝး
၂၄-၅-၂၀၁၆