ခ်စ္ေၾကာင္းကုန္စင္

ဦးေခါင္းပိုင္းသည္ ႏွလံုးျဖစ္၌
ေသြးထြက္ေသာ္ အေၾကာင္းမရွိ။

ဓားသို႔မၿမင္ရ
လက္ကိုင္၌ေသြးတို႔အေရာင္မရွိ။

ကိန္းဂဏန္းၿဖင့္နာရီ
အခ်ိန္ၿဖင့္ အေတြးေရးေရး ေစးပ်စ္ၿခင္းမရွိ။

ေၿခဦးတည္ရာ ေ၀့၀ိုက္ေၾကြက်ေနရံု
စမွတ္အားအဆံုးသတ္မရွိ။

ဆံုစည္းရာကေဖး
စိတ္ပ်က္ေၾကးေညွာ္ အားေလ်ာ့သမႈစီးကရက္ အေငြ႔မရွိ။

လက္ဖ၀ါးၿဖင့္ခံယူသည္တဲ့
ေလမ်ိဳးေပါင္းစံု ၿပည့္လွ်ံေနသည့္အလား အသက္ရွဴစိတ္ ဖိတ္လွ်ံ အသက္ရွင္က်န္ရစ္သူမရွိ။

စကားတစ္ခြန္းဘြားခနဲ
တိတ္ဆိတ္မႈ တစ္ခန္းစာ သူ႔အသံနဲ႔ ကုသိုလ္မ်ား အသံလားရာ ၾကားနာအက္ကြဲ ခ်ိဳ႔တဲ့သည္မရွိ။

စကားႏွစ္ခြန္း ၿဖစ္သည္ ပ်က္သြားၿပန္၏
ႏွစ္ေပါင္းမည္မွ် |မေသခင္မေသေစႏွင့္| သြားႏွင့္ေတာ့့ အတုမရွိ။

တိမ္ခ်ည္းအစိမ္းေရာင္
ေကာင္းကင္တစ္ခြင္လံုးႏွင္းပန္း ေငးေမာေစာင့္ၾကည့္ ယိမ္းၿခင္ယိုင္ၿခင္းမရွိ။

ခ်စ္ေမတၱာတရားဆီ လမ္းညႊန္စာအုပ္အဖံုးအ၀ါ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ပ်က္စီးသြားသည္မွာ အိပ္မက္တြင္ အိပ္မက္မရွိ။

ခႏၶာၿဖင့္ ၿပဳလုပ္ၿခယ္သထားေသာညအစဥ္ တၿခမ္းပဲ့ လ ပရမ္းပတာ
ၾကမ္းၿပင္ေအာက္ေအးစက္ တရံတခါ ၿပန္လာသည္ မရွိ။

နာမည္အတြင္းသား ဆံပင္ေတြ တဟူးဟူး
အူသံ၏ သံသရာ၌ သခ်ၤ ိဳင္းသည္ ဘ၀မရွိ။

ၿပကၡဒိန္ တစ္အုပ္တြင္ သကၠရာဇ္ငွက္မ်ား မည္းနက္ေလေတာ့သည္
ေအာက္တိုဘာအမွီၿပန္လာခဲ့ အမွာပါးလိုက္သည္က မေခၚမရွိ။

မ်က္ရည္အနႏ ၱ ေတးမွတ္ၿပဳစုခဲ့ေသာ စကၠဴ၀ါးရံုေတာအလယ္
အေသြးအသားလိမ္းက်ံ ၿဖည့္ဆည္းတစ္လမ္းသြား ခရီးမရွိ။

အတိတ္မဲ့ ပစၥဳပၸန္အား ကာမဆက္ဆံ ပုဂိၢဳလ္ေရးရာ ပထမဆုဗလာမဲ
အရွင္ဘုရား ၊ အရွင္ဘုရားက စိတ္၀ိညာဥ္ကိုၿပည့္စံုပါေစဆိုတဲ့ ဆႏၵ အနာဂတ္မရွိ။

သစၥာ သစၥာ သစၥာ ငယ္ရယ္ …
သစ္စက္ဆီအလုပ္ေလွ်ာက္လာသူ၏ လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ ငုတ္တို ပူသည္ ေအးသည္မရွိ။

သီခ်င္း ဆိုညည္းလိုက္သည္က
ဆားငန္ေရမွ မ်က္လံုးသို႔သမုဒၵရာ
အေခါင္းအစြန္အဖ်ား အဖံုးေမ့က်န္ရစ္သည္တဲ့
ေဆာက္တည္အပ္ေသာ တစ္ခုထီးတည္းကတိတရား
အရာခပ္သိမ္း ေသၿခင္းမွီၿငမ္းသည္တဲ့
ရင္ခုန္သေလာက္ ေမာင္းႏွင္ရန္ေလာင္စာ မင္းရွိစဥ္အခါသည္
အခုမရွိတဲ့။

ဒီအၿဖစ္ကမလြတ္ေသးသမွ် ငရဲမရွိမွ တကယ္ေတာ့
မင္းရွိေနတယ္ ငါ့မွာမရွိ။

တကယ္ေတာ့
ငါ မွ တကယ္မရွိခဲ့တာေနမယ္။ ။

ေကာက္ေကြ႔