ဘယ္နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံမွ သမိုင္းရဲ႕အက်ဥ္းသားမျဖစ္သင့္ပါဘူး တဲ႔
ၿပီးေတာ့ ဘယ္တစ္နိုင္ငံမွ ပထဝီရဲ႕ အက်ဥ္းသားလည္းမျဖစ္သင့္ပါဘူး တဲ႔
အေမရိကနဲ႔ကလည္းနီးပ ဘုရားသခင္နဲ႔ကလည္းေဝးပ
အဲ႔ဒီ မကၠဆီကို။
အနားက်ယ္က်ယ္ ဦးထုပ္တစ္လံုးရဲ႕ေအာက္မွာ
သူ႕မ်က္လံုးထဲကအဓိပၸါယ္ကို ဖံုးကြယ္ထားတတ္တဲ႔ မကၠဆီကို။
ငါတို႔နဲ႔ေရေျမျခားသေလာက္ ရင္ခ်င္းနီးတဲ႔
ေအာ္တိုဗီယိုပါ့ဇ္လို ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရွိတဲ႔ မကၠဆီကို
အဲ႔ဒီ မကၠဆီကို ကိုငါသြားမယ္။
အဲ႔ဒီ မကၠဆီကိုမွာ ေသနတ္နဲ႔မူးယစ္ေဆးဝါးေပါသေလာက္
ေသျခင္းတရားဟာ လက္လည္းမေကြးရဲ ၊ ေျခလည္းမဆန္႕ရဲ။
ေသနတ္ မူးယစ္ေဆးဝါး နဲ႔ေသျခင္းတရားေစ်းေပါတဲ႔ေနရာမွာ
အခ်စ္နဲ႔လိင္ကိစၥကလည္း ဝယ္လိုက္ရင္ ေခ်ာဆီပါသုတ္ျပီးသား။
ေသနတ္၊မူးယစ္ေဆးဝါး၊ေသျခင္းတရား၊အခ်စ္နဲ႔လိင္ကိစၥ ေစ်းေပါတဲ႔ေနရာမွာ
အမွန္တရားဟာ
ဝယ္တဲ႔ေတာင္းကတစ္မ်ိဳး၊ေရာင္းတဲ႔ေတာင္းကတစ္မ်ိဳး။
အေမရိကရဲ႕ေျမေအာက္ပိုက္လိုင္းထဲစီးဝင္ေနတဲ႔ေရဆိုးေျမာင္းလို႔
အစြပ္အစြဲခံေနရတဲ႔ မကၠဆီကို
ဒါေပမယ့္ အေမရိကရဲ႕မိလႅာပိုက္ သူ႕ဖဝါးေအာက္ကျဖတ္ေဖာက္ထားတာကိုခြင့္ျပဳထားရတဲ႔ မကၠဆီကို။
အဲ႔ဒီ မကၠဆီကို ငါသြားမယ္
အဲ႔သလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ကႏၲာရထဲကုလားအုတ္တစ္ေကာင္ရွင္သန္သလို
ကဗ်ာ ႕႕႕ ဘယ္လိုရွင္သန္လဲ
ပါ့ဇ္ ကိုနားေထာင္ဖို႔ ငါသြားမယ္။
မကၠဆီက္ုိမွာ အားအေကာင္းဆံုး Institution ဟာလူဆိုးဂိုဏ္းပဲ
တစ္နိုင္ငံလံုး ယမ္းထုပ္ေတြခ်ိတ္ျပီး Remote ကိုသူတို့က ကိုင္ထားတာ
ငါ့နိုင္ငံမွာရွိရွိသမွ်အေႀကာေတြေပၚ တည့္တည့္ခြထိုင္ထားတဲ့ အိုင္းအနာေတြလို
အားအေကာင္းဆံုး Institution ဟာစစ္တပ္ပဲ
သိဃၤုိရ္ျပည္ရဲ႕ေရွ႕ေရးဟာ သူ႕အျမီးရဲ႕Mindset အေပၚမူတည္တယ္။
ပထဝီမ်ားမ်ား သမိုင္းမ်ားမ်ားနိုင္ငံေတြၾကား
ပြန္းလိုကစားခံေနရတဲ႔ ငါ့နိုင္ငံ
အဲဒီလိုနိုင္ငံတစ္နိုင္ငံမွာ
ဗမာကဗ်ာဆရာေတြ ကဗ်ာဘယ္လိုေရးၾကလဲ
ပါ့ဇ္ ကိုရွင္းျပဖို႔ငါသြားမယ္။
ဘုန္းၾကီးထက္ ဖပိုေပါတဲ့ ငါ့ အိမ္နီးခ်င္းဗုဒၶဘာသာနိုင္ငံ
အဲ႔ဒီနိုင္ငံကို ဖာအိတ္စ္ပို႔လုပ္တဲ႔ ငါ့နိုင္ငံ
ဖာထက္ မိန္းမပ်က္ေယာက်္ားပ်က ္ပိုေပါတဲ႔ငါ့နိုင္ငံ
အပ်င္းနည္းနည္းၾကီး ဣႆမေစၧရိယစိတ္မ်ားမ်ားငါ့နိုင္ငံ
အဲ႔သလိုနိုင္ငံမ်ိဳးမွာ ကဗ်ာဘယ္လိုဆက္ရွင္သန္မလဲ
ပါ့ဇ္နဲ႔ေဆြးေႏြးဖို႔ငါသြားမယ္။
အဖိအႏွိပ္ခံနိုင္ငံ ဆိုမွေတာ့
ခြ်တ္ ကနဲ အသံၾကားရင္ ထရံကဓား ေျပးဆြဲမိတာမ်ိဳး
ကိုယ့္ေခါင္းရင္းက မာကၡဝါဒ ထ မစမ္းဖူးတဲ႔သူရွိမလား
ပါ့ဇ္နဲ႔ငါ ႕႕႕
ေအး ႕႕႕ ငါျပန္လာမယ္
မကၠဆီကိုေနေရာင္ေအာက္မွာ သံလြင္သီးေရာင္ေပါက္လာတဲ႔အသားအေရနဲ႔
ငါျပန္လာမယ္
လက္တင္အေမရိကဆန္တဲ႔ကဗ်ာတခ်ိဳ႕နဲ႔
ငါျပန္လာမယ္
ဗမာကဗ်ာဆရာေတြအတြက္ ပါ့ဇ္ပါးလိုက္တဲ႔အထုပ္တစ္ထုပ္နဲ႔
ဒါဘာလဲ - ေလွ်ာ္ဖြတ္ထားတဲ႔ ေငြမည္းေတြလား
အဲ႔ဒီေငြမည္းေတြနဲ႔လဲလွယ္ခဲ႔တဲ႔ ေဆးေျခာက္တစ္ထုပ္လား
ဒါဘာလဲ - မကၠဆီကန္ ဂစ္တာတစ္လက္လား
အဲ႔ဒီဂစ္တာအိမ္ထဲဝွက္ထည့္လာတဲ႔ေသနတ္တစ္လက္လား
ဒါဘာလဲမေမးပါနဲ႔
ငါတို႔လိုနိုင္ငံမ်ိဳးမွာ ဒီအထုပ္ဟာဘာမဆိုျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္။
ကိုသန္းထြန္း
Labels: ကိုသန္းထြန္း
