ခ်စ္မိတ္ေဆြ ၃၃

ဘဝဆိုတာ
ဘဝဆိုတာေပါ့
အဆန္းၾကီးမဟုတ္ပါဘူး
ဘဝဆိုတာ
ဘဝဆိုတာေပါ့
ဘဝဆိုတာေလ ။

ေအာင္ခ်ိမ္႔

ၾကိဳးညိွသံ

လက္ေခ်ာင္းတုိ႕ရဲ႕ တန္ခိုး
သံမဏိၾကိဳးကုိ လႊဲယမ္း
ေလထဲတုန္ခါ
အသံ...တဲ႔ ၊ သူ ျဖစ္လာခဲ႔ျပီ။

ေသခ်ာေပါက္မွားယြင္းမႈေၾကာင္႔
သစ္သားဂူထဲက စင္ထြက္
လူျမင္ကြင္းထဲ "ေဒါင္"ခနဲ ျပဳတ္က်လာ
ေနာက္ ေဒါင္ခနဲ ျပဳတ္က်လာ ၊ ေဒါင္
မီးပြင္႔ေရာင္စုံၾကားမွာ
ေထာ႔ၾကိဳး ေထာ႔ၾကိဳးနဲ႔ တင္ဆက္ေနေလရဲ႕။

"ဟင္.....ဒီလိုပဲလား"
"'ဒီလိုပဲလား.....ဟင္"

ေရႊပြဲလာတုိ႔
မ်က္ခုံးေတြ တြန္႔ေခါက္
ႏႈတ္ခမ္းေတြ တြန္႔ေခါက္
နားရြက္ေတြ တြန္႔ေခါက္
စိတ္ေတြ တြန္႔ေခါက္ေကာက္ေကြးလုိ႔။

ထ,မျပန္ၾကပါနဲ႔ဦး အစ္ကုိတုိ႕ေရ
ေတာ္ၾကာ သီခ်င္းလာေတာ႔မွာ ။

ေမာင္ျပည္႔မင္း
ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ

ျမိဳ႕

ေတာသားဆိုေတာ႔
ေစ်းရိွလွ်င္
ကတၱရာလမ္းရိွ
ကားေတြ တုိက္ေတြရိွရင္
ျမိဳ႕လုိ႕ထင္ခဲ႕။

ေနာက္
လမ္းေဘးမွာ
ကြ်တ္ကြ်တ္အိတ္အေထြးလိုက္
မိန္းကေလးေတြ
ေဘာင္းဘီတို ရွည္၀တ္
ဆံပင္ေရာင္စုံရိွတဲ႔ေနရာ
အဲဒါျမိဳ႕။

ေနာက္
Inn , Motel
Hotel, တည္းခိုခန္း
ပန္႔ဆိုင္နဲ႔ ဘီယာဆိုင္
ျမိဳ႕၀င္ေၾကးဘီးခြန္နဲ႔
Toll Gate ေတြမွာ မီးေရာင္လင္းေနရင္
ဟိုး.... အေမွာင္ေနာက္မွာျမိဳ႕။

ခုေတာ႔
တစ္ဆက္ရွင္
ရိုးရိုး ၆၀၀၀
ဆီလိမ္း တစ္ေသာင္း
၂ဆက္ရွင္ဆို
ဒီမွာ ညအိပ္သြားလုိ႕ရတယ္အစ္ကုိ

ဒို႕ျမိဳ႕ေတြလည္း
အဲဒီေလာက္ေတာင္
ေညာင္းညာကိုက္ခဲေနပါေရာ႔လား။

ဒါမွ ျမိဳ႕ အစစ္။

ေမာင္မိႈင္းလြင္(အင္း၀)

အခန္းထဲမွာ အျပင္ဘက္မွာ

ငါဘုရားျဖစ္ရင္ မင္းတုိ႔ကုိ မေမ႔ဘူး
ပိုးမႊားေတြျပည္႔ေနတဲ႔ အသားအိတ္ၾကီးကုိ
အခန္းေထာင္႔မွာ မူးေခြျပီးလဲေနတဲ႔သူငယ္ခ်င္းကထေအာ္တယ္ ...။

အရက္တစ္လုံးကုန္တုိင္း ပုလင္းလြတ္ကုိနံရံဆီပစ္ခြဲလိုက္တဲ႔အခန္းထဲမွာ
ေဖာ္ေ၀းနဲ႔မျပီးလုိ႔ ေရွ႕ဆက္ရတယ္
ပီကာဆိုနဲ႔မျပီးလုိ႔ ေရွ႕ဆက္ရတယ္
ဘြန္ဂ်ိဳဗီနဲ႕မျပီးလုိ႕ ေရွ႕ကုိဆက္ေနရတယ္
ငါ႔သူငယ္ခ်င္းေအာ္သံကလည္း မျပီးေသး။

ငါဘုရားျဖစ္ရင္
ငါဘုရားျဖစ္ရင္
ငါဘုရားျဖစ္ရင္...။

ႏွာေခါင္းထဲအနံ႔တစ္ခုရေနတယ္
ကတၱရာလမ္းေပၚက ကားႏွစ္စီးတိုက္မိတဲ႔အနံ႔
အနံ႔ေတြထဲမွာ ငါအၾကိဳက္ဆုံးက
ကိုယ္ေရျပားေရာဂါကူးစက္ခံလိုက္ရတဲ႔
မာသာထရီဇာရဲ႕ ကိုယ္နံ႕ပဲ။

သူ႕အမွားကုိ သင္ခန္းစာယူဖုိ႔
ကလင္တန္က သူ႕အတြင္းေရးမွဴးမေလးနဲ႕လိင္ဆက္ဆံရင္း ေျပာေနတယ္
က်ီးကန္းက ဒဂၤါးျပားကုိ
ေခြးတစ္ေကာင္လို ကိုက္ခ်ီလာေတာ႔
မွင္တက္လြန္းလုိ႕
မူဆိုလီနီပါးစပ္ထဲက အသားတစ္ဟာျပဳတ္က်သြားတယ္
အဲဒီအသားတစ္က
ကလင္တန္နဲ႔ လိင္ဆက္ဆံေနတဲ႔အတြင္းေရးမွဴးမေလးေပါ႔
အခုခင္ဗ်ားအရသာရိွဖုိ႕ ၾကိဳးစားအားထုတ္ေနရတဲ႔
သဲနဲ႔ရွပ္ရွပ္ကဗ်ာေပါ႔ ...။

ေမာင္ဖီလာ
idea ။ ဂြ်န္ ။ ၂၀၁၄

တရားမ်ား

ဘယ္လုိအရာေတြမ်ား
ကြ်န္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင္႔႔ရပါ႔မလဲ
.... ေတြးရင္း
ဘယ္လိုကိစၥကုိမ်ား
အသင္ ျပဳလုပ္လိုက္ခဲ႔လွ်င္ . .
အင္း . . စိုးရိမ္မိျပန္သေပါ႔။
ထုိသူတစ္ေယာက္ အလိုကေတာ႔
အသင္႔ကိစၥက ေအာင္ျမင္သြားျပီး
ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး
ကြ်န္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင္႔လိုက္ဖုိ႕ပဲလုိ႔ တရားခ်
ဒီလိုျဖင္႔
ကြ်န္ေတာ္က ဒီေန႔လား
အသင္က ဒီေန႕လား
ေန႔တုိင္းဟာ တနလၤာပဲဆုိ
က်ြန္ေတာ္က အဂၤါလား
အသင္က အဂၤါလား
တုိ႔မ်ား ရွင္ခြင္႔သာမယ္ ဆုိေတာ႔ေရာ
ထုိသူ ဗုဒၶဟူးမွာ ရိွမလား။

စန္းဦး
ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ ။ ၾသဂုတ္ ။ ၂၀၀၆

ကမ္းေျခရြာ

မျမင္ရတဲ႔ ေရေအာက္ကမာၻမွာ
ငါးေတြရိွတယ္

ဆားငံ ပင္လယ္ေပၚျဖတ္တိုက္လာတဲ႔
ေလရိုင္းရဲ႕ ဟီသံမွာ
အုန္းပင္ေတြေသြးၾကြ လႈပ္ရွားလာတက္တယ္။

အကာလ ေလထန္ညေတြထဲ
လူတခ်ိဳ႕
ပင္လယ္ျပင္ကေန တက္လာၾကသတဲ႔
၀ိုးတ၀ါး အရိပ္မ်ားအျဖစ္နဲ႔။

တိမ္နဲ႔ လိႈင္းမ်ားဆက္စပ္ရာ
ဟိုး အေ၀း မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းဆီက
တစ္စုံတစ္ရာကုိ သယ္ေဆာင္လာခဲ႔
ေမးခြန္းမ်ား မဟုတ္
ဖန္တီးမႈမ်ား မဟုတ္
စကားသံမ်ား အျဖစ္ မၾကားၾကရ။

စြန္႕ပစ္ခဲ႔ၾကတဲ႔
အမိႈက္သရိုက္ေဟာင္းမ်ားကုိေတာ႔
သဲေသာင္ျပင္ေပၚ ျပန္ခ်ထားခဲ႔ေလတယ္။

သူတုိ႕က
ႏွစ္တစ္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္မွာ
ရက္တခ်ိဳ႕ သတ္မွတ္ခဲ႔ၾကတယ္
ေနထြက္ ေန၀င္ကုိ ေစာင္႔ၾကည္႔ဖုိ႔က တစ္ရက္
ပင္လယ္လိႈင္းေတြ အေပ်ာ္စီးဖုိ႕က တစ္ရက္ ။

လင္းတည္ဦး
သရဖူ ။ မတ္ ။ ၁၉၉၆

ရထားေပၚက ျပတင္း

ျမင္ကြင္းေတြအားလုံး
ကိုယ္ေစာင္း၀င္တိုက္
ရိုးတုိးရိပ္တိတ္ကေလး
ေဟာဒိဘ၀ေတြ ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔ၾက
ဘယ္ရႈခင္းကုိမွ ဖမ္းယူမဆုပ္ကိုင္ႏိုင္ခင္
သံသရာထဲ ေျပး၀င္သြားလိုက္ရတာ
............
ေဟာ ........ဒီမွာၾကည္႔
ေလတုိးသံမ်ား။

မင္းဒီ
ကလ်ာ ။ ေဖေဖာ္၀ါရီ ။ ၁၉၉၉

အခ်စ္ေရ တုိ႔လြဲမွားခဲ႔

မင္းရိွေနလိမ္႔ႏိုးနဲ႔
ငါက အျပင္ကုိ

ငါ႔ကုိ ျမင္ရမယ္
အထင္နဲ႔
မင္းက အထဲကုိ ။

ညိဳမင္းထက္
ပိေတာက္ပြင္႔သစ္ ။ ဧျပီ ။ ၂၀၀၇

အမွားမ်ား

ေဆာင္း
လေရာင္နင္းထားတဲ႔ လမ္းေပၚေလွ်ာက္ရင္း
ေဆြးရ။

တြင္းနက္နက္ထဲက ေအာ္သံ
အနက္
စိတ္လႈပ္ရွား
နံရံ အႏွံ႕အျပား
ျပားကပ္လုိ႕
အညိွတက္
ကိုယ္ ဘယ္လုိျပန္ထြက္လာသလဲလုိ႔
မေမးနဲ႕။

ဟိန္းျမတ္ေဇာ္
သရဖူ ။ ဇန္န၀ါရီ ။ ၂၀၁၆

အလုိတရားငဲ႔

ပိတ္ထားသမွ်
ပိတ္ထား၍ မရ။

Pink Floyd The Wall ေတြ
ျမန္မာလို နံရံေတြ
စာအုပ္ၾကီးေတြ
စကားလုံးေတြ
ေပ်ာ္က်သလို ေပ်ာ္က်ခဲ႔တယ္။

ႏွလုံးသားမပါလွ်င္
ဘယ္အရာမွ တရားမ၀င္။

တရားငဲ႔
အလို တရားငဲ႔။

ေအာင္ခ်ိမ္႔

အမွန္တကယ္မနက္ခင္း

ေၾကာ္ထားတဲ႔ အသားအစား
အမွန္တရားကုိ အစိမ္းလိုက္ညွပ္ထားတဲ႔
ဟမ္ဘာဂါ ေပါင္မုန္႔တစ္ကိုက္
လည္ေခ်ာင္းထဲမွာ နင္တက္သူေတြအတြက္
ပါးစပ္ထဲကုိ ေလာင္းထည္႔ဖုိ႔
ကုိကာကုိလာ ပင္လယ္တစ္ခု။

ေသြးမရိွသလိုျဖဴေနတဲ႔ စားပြဲခင္းေပၚက
ေသြးမရိွသလိုျဖဴေနတဲ႔ ေၾကြပန္းအိုးထဲမွာ
ပန္းအတုေတြက ရဲရဲနီေအာင္ပြင္႔လုိ႔
သူကိုယ္တိုင္ အေအးပတ္ေနတဲ႔ေလကေတာ႔
မွန္လုံခန္းထဲမွာ
အေႏြးထည္ အထပ္ထပ္နဲ႔ မြန္းၾကပ္လုိ႕။

သီခ်င္းသံက တုိးတိုး
အလင္းေရာင္က တုိးတုိး
သြားရည္စာတစ္နပ္အတြက္
ေပးေခ်ရမယ္႔ ေျပစာဟာ
ရွည္လည္းရွည္လ်ား ထူထည္းထူထပ္
အဲဒီဆိုင္နာမည္
'နပုိလီယန္'ဆိုလား ဘာလားပဲ  ။

သစၥာနီ

အိပ္မက္ထဲက ခ်ိဳးျဖဴ

အသက္အႏွစ္ ဘ၀ရႈံးၾက သိန္းသန္းေသြးက်တယ္
ဖက္ဆစ္က်ဆုံးမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရမယ္
တက္ေခတ္ ကမာၻဆုံးတမွ် စိမ္းလန္းေတးျမသြယ္ ။

သစၥာနီ

ေခတ္ၾကီးက ရယ္ေမာစရာ

အရပ္ကသိကုန္ၿပီ xxx ရွင္႔အသံဟာ ေအာ႕ေၾကာလန္ xxx
လမုသီး xxx ထုံးသုတ္ထားသလို xxx ရွင္ရုပ္ဟာေလ တစ္ျပားမွမတန္xxx

ဘယ္သူဆိုတာလဲ
ဒီေတးသြား ...
ၾကမ္းၾကား ေလၾကား
ၾကား ... ၾကား ... ၾကား
က်ားၿမီးဆြဲေတြ ငိုခ်င္းရွည္ ။

ေမာင္စိမ္းနီ

စိမ္းလန္းျခင္းပဲ႔တင္

ငါ၏စိတ္မ်ားစိုက္၀င္ရာ
ဤကမာၻ
ေက်ာက္သားေက်ာက္စိုင္မ်ားရဲ႕ အ၀ါ
ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းနဲ႔ အျပာ ။

ေမာင္စိမ္းနီ

ကိုယ္တုိင္မေရးတဲ႔ပုံတူ

ေမေမ႔ပါးျပင္ေပၚ စံပယ္ေတြပြင္႔တဲ႔ေန႕
ေဖေဖ႔မ်က္ႏွာေလးကုိ ေနာက္ဆုံးျမင္လိုက္ရတယ္။

တိမ္ေတြနဲ႔ အရုပ္ေရးတမ္းကစားတက္စအရြယ္
ေဖေဖ႔လက္ေဆာင္ ကမာၻငယ္ေလးတစ္ခုအမည္ဟာ
'စိမ္းလန္းေသာအိပ္မက္မ်ား' တဲ႔။

ေမေမ
မီးျပတိုက္ေသလုိ႔၀င္စားတဲ႔ေကာင္ကေလးဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ္ ေသခ်ာရဲ႕လား
ထပ္တူထြန္းညိွထားလိုက္ပါတယ္။

ေဇာ္မိုးလြင္
ကလ်ာ ။ ေမ ။  ၁၉၉၉

ငါ႔ႏွစ္မ်ား

တစ္ေထာင္႔ကိုးရာရွစ္ဆယ္
မိုးရြာသြန္းျခင္းအတက္
ေမ႔ေလ်ာ႔သြားတဲ႔ တိမ္တိုက္မ်ား
ငါ႕ေကာင္းကင္မွာ က်က္စားတဲ႔ႏွစ္ေပါ႔

တစ္ေထာင္႔ကိုးရာ ရွစ္ဆယ္႔ေလး
ကိုယ္႔ရနံ႔ကုိ ရွဳရိႈက္ၿပီး
အၾကီးအက်ယ္ ေမ႔ေျမာသြားတဲ႕ႏွစ္ေလ

တစ္ေထာင္႔ကိုးရာ ရွစ္ဆယ္႔ရွစ္
သံပရာသီးနဲ႕ ငါးမွ်ားတဲ႔ ႏွစ္ျဖစ္တယ္

တစ္ေထာင္႔ကိုးရာ ရွစ္ဆယ္႔ကိုး
ေသြးေႏြးပင္လယ္ၾကီးမ်ား
ေလာင္မီးက်ေနတဲ႔ ငါ႕ကိုယ္ေပၚမွာ တြားသြားတဲ႔ႏွစ္ပဲ

တစ္ေထာင္႔ကိုးရာ ကိုးဆယ္႕တစ္
၀ံပုေလြသြားတစ္ေခ်ာင္းကုိ ၀ယ္ယူမိတဲ႔ႏွစ္ကြယ္

တစ္ေထာင္႔ကိုးရာ ကိုးဆယ္႔သုံး
ဆပ္ကပ္ၾကိဳးတန္းေပၚမွာ
ေသရည္ျပင္းျပင္း မူးခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ပါ

တစ္ေထာင္႔ကိုိးရာ ကိုးဆယ္႕ငါး
ကိုယ္ေ၀တဲ႔ဖဲ ကိုယ္ဘူက်တဲ႔ႏွစ္ပ

တစ္ေထာင္႔ကိုးရာ ကိုးဆယ္႔ေျခာက္
ေလကုိ ထြန္ယက္ၿပီး
မုန္တုိင္းကုိ အၾကီးအက်ယ္ စိုက္ပ်ိဳးခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ျဖစ္တယ္

ႏွစ္ေထာင္ျပည္႔
ေပ်ာ္ရႊင္မႈပုံျပင္မွာ
ရိႈက္သံတုိးတိုး ၾကားရတဲ႔ႏွစ္ပါ

ႏွစ္ေထာင္႔ကိုး
သဲပြင္႔ကေလးထဲ ၀င္ေရာက္
ငါ႔အိမ္ဆီ ငါ ျပန္ေရာက္သြားတဲ႔ႏွစ္ေပါ႔

ႏွစ္ေထာင္႔တစ္ဆယ္
၀ါက်အသစ္စက္စက္မ်ား
လက္ဖ၀ါးထဲ ေရာက္လာတဲ႔ႏွစ္ပါတကား ။

ေနမ်ိဳး
ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ ။ ဒီဇင္ဘာ ။ ၂၀၁၀

ဧရာ၀တီ၊ပုပၸါး၊ရန္ကုန္...

ငါ႔ဘာသာစကားထဲက လ
ညေပါင္းမ်ားစြာကြယ္ေနတယ္။

ေရေျမေတာေတာင္ေတြလုိ႕
ေရးၾကည္႔ေနရင္းက
ေရေျမေတာေတာင္ေတြကုိ ငတ္မြတ္မိတယ္

ဘ၀ကုိ အသံျပဳေနရင္းကေန
တျဖည္းျဖည္း တိတ္ဆိတ္လာတယ္
လလုိ ျဖဴေဖြးေအးစက္

ငါ႕ျမိဳ႕ဟာ
သူ႔ၿမိဳ႕ျပနဲ႔ ဘယ္လုိမွ မတူႏိုင္ပါ
လူေတြကလည္း သြားသြားလာလာပါပဲ
ေန႔မ်ားကုိ အတူတူကုန္ဆုံးၾကတဲ႔အခါ

လမ္းေထာင္႔ေျမကြက္လပ္တုိင္းမွာ
မ်က္လွည္႔ပြဲေတြနဲ႔ အလုပ္လက္မဲ႔ေတြအျပည္႔ပဲ
ပလက္ေဖာင္းေတြလည္း က်ဥ္းက်ဥ္းလာသလုိ
ပန္းျခံဘက္ဆီက အသံေတြ ေ၀႔ေ၀႔လာေနတယ္

ဗန္ေကာက္မွာ ရန္ကုန္မွာ ဖႏြမ္းပင္မွာ
သာလာလွပတဲ႕ ေန႔တစ္ေန႕ေပါ႔
သတင္းေတြထဲမွာ အလံကေလးေတြ ေ၀ွ႔ယမ္းရင္း...။

မိုးေ၀း
ကလ်ာ ။ ေမ ။ ၂၀၁၄

မ်က္ႏွာၾကက္

ေခါင္မိုးနဲ႔ေကာင္းကင္နဲ႔
ဂုဏ္အဂၤါအျဖာျဖာကုိ
လွပစြာကြယ္၀ွက္ဖုိ႔
မ်က္ႏွာၾကက္တုိ႕ရိွတယ္ ။

မင္းခ်စ္သူ
ျမားနတ္ေမာင္ ။ ဒီဇင္ဘာ ။ ၁၉၉၇

ခပ္ညံ႔ညံ႔ရာသီဘြဲ႔

ဥၾသေတြကေတာ႔
(ေရႊတြဲလဲေငြတြဲလဲ မိသားစုလုိ)
စိတ္ခ်မ္းသာေနၾကမေပါ႔။
အရိုးေပၚ အေရတင္သစ္ပင္ေတြခမ်ာသာ
လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီ ႏိုက္ကလပ္မယ္လုိ
ေငြစ၊ ေၾကးစကုိ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေမွ်ာ္လင္႔သလုိ
ေလေျပညင္းကုိ ေမွ်ာ္လင္႔ၾက။
ထိုနည္းလည္းေကာင္း
ေခြ်းတရႊဲရႊဲ ေတာင္တန္းေတြကလည္း
ကုန္းေပၚေရာက္ ေရေျမြလုိ
ေပ်ာ႔ေခြ၊ တြန္႔လိမ္ အေရခြံလဲဖုိ႕ အားျပင္ၾက။
ေႏြရာသီေလ
စိတ္ထားမွန္သူ စမ္းေခ်ာင္းကေလးကုိေတာင္
ေရ၀တ္လည္းခ်ိဳးေသး
ေနလွန္းလည္းထားခဲ႔ေသးရဲ႕ ။

ေအာင္ခိုင္ျမတ္
ျမားနတ္ေမာင္ ။ မတ္ ။ ၁၉၉၇

အဂၤါေန႔တစ္ေန႔မွာ သရုပ္ေဆာင္ခန္း

လက္မွာပတ္ထားတဲ႔နာရီက အခ်ိန္ကုိေဖာ္ျပတယ္
လက္မွာ၀တ္ထားတဲ႔လက္စြပ္က တန္ဖိုးကုိေဖာ္ျပတယ္
သူတုိ႕ကုိခြ်တ္လိုက္ၿပီး လက္ခ်ည္းက်န္တဲ႔အခါ ဘာကုိ ေဖာ္ျပမလဲ

ငါ တက္တက္ၾကြၾကြေျမွာက္လိုက္တယ္
အသံဘာသာေဗဒမပါ ေပါ႔ပါးလုိ႕

ငါ႕ ေဖာ္ျပမႈနဲ႔ ငါ
မရိွတဲ႔ ကမာၻကုိ လက္ျပလုိ႕ ။

သုခမိန္လိႈင္
ရုုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ ။ စက္တင္ဘာ ။ ၂၀၀၇

လူမ်ား

ငါ
သူ႕ကုိ ၾကည္႔ေနခိုက္
ခံစားမႈေပါင္းစုံ ညစ္ေထးရာ
သူ႕မ်က္ႏွာ
ဘုံအိမ္သာတံခါးလုိ ပြင္႔လာ။

ဦးေႏွာက္ေတြ ေလာက္တဖြားဖြား
အပုပ္နံ႔ေတြ အေငြ႕ပ်ံ
ပါးစပ္ေပါက္က လုယက္ထြက္။

ငါ
ထြက္ေျပးဖုိ႕ သတိမရ
ေျခေထာက္ေတြ ေျမၾကီးထဲစိုက္၀င္ေန။

သူ
ပါးစပ္နဲ႕ ငါ႕ကုိၾကည္႔ၿပီး
မ်က္လုံးနဲ႔ ငါ႔ကုိ စားပစ္လိုက္။

ရုတ္ခ်ည္း
ငါ
သူ ျဖစ္လာ
ၿပီး
ငါ႔ေရွ႔မွာ
ငါ႕ကုိ ေနာက္တစ္ေယာက္ ။

နရီမင္း
ျမားနတ္ေမာင္ ။ ဧၿပီ ။ ၁၉၉၇

ေၾကကြဲမႈအေရာင္

ခႏၶာကိုယ္မ်ား ေပါ႔ပါးေရးကစတင္
မိုးေ၀းေရ
ၿပီးမွပဲ ကမာၻၾကီးကုိ ခ်စ္ခင္ေၾကာင္း
ေျပာၾကတာေပါ႔
ငါတုိ႕ေတြ ေစာခဲ႔ၾကတယ္
ငါတုိ႕ေတြ ေစာၿပီးေနာက္က်ခဲ႔ၾကတယ္
ဒါေၾကာင္႔ပဲ
ဒီဇာတ္ကုိ ငါတုိ႕ကခဲ႔ၾကရ
ငါတုိ႔ဟာ
ျပဇာတ္ထဲက ဆက္တင္လုိအိမ္ေတြမွာ
ေနခဲ႔ၾကရ
ငါတုိ႕ေတြဟာ
ျပဇာတ္ထဲက ဇာတ္၀င္ခန္းထမင္းေတြကို
စားခဲ႔ၾကရ
ငါတုိ႕ေတြဟာ
ခ်စ္သူ႔အသံကုိ ထိန္ခ်န္ရစ္ခဲ႔တဲ႔ ကံတရားကုိလဲ
တရားစီရင္ၾကတယ္ေလ
အေရးၾကီးတယ္
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အရသာရိွဖုိ႕ကလဲ
အေရးၾကီးတယ္
ဒို႔ေတြ
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အရသာရိွခဲ႔ၾက
မဟုတ္လား
ဒုိ႕ေတြ
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ခ်စ္ခဲ႔ၾကတယ္ဆိုတာ
အမွန္တရားေတာင္မွ
နည္းနည္းပါးပါး မရိပ္စားမိခဲ႔ဖူးေလ
ဒုိ႕ေတြဟာ
ရာသီဆိုးသြမ္းလမ္းမက
ျပန္က်မိုးေပါ႔
ဒီလိုမဟုတ္ဘူးလား
ေနစမ္းပါဦး
မင္း လွသန္းမဟုတ္လား
မင္းဟာ
ရမ္းရမ္းကားကား ေျပာတာကလြဲရင္
မင္းဟာ
လူေကာင္းသူေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ
ေခတ္က ေခတ္ေကာင္းၾကီးမဟုတ္လား
လူေကာင္းသူေကာင္းေတြကုိ
ေမြးဖြားေပးတယ္ေလ
မင္းကလဲ လွသန္းဆိုတဲ႔ေနရာမွာ
ေသခ်ာေပခဲ႔တာကုိး
လွသန္းေရ
ငါတုိ႔ဟာ
ၾကားဖဲကုိလဲ မေစာင္႔သင္႔ၾကဘူး
ေ၀ဖဲေတြဘာေတြလဲ မစမ္းသင္႔ၾကေတာ႔ဘူး
ငါတုိ႔အားလုံးဟာ
တခ်ပ္ေမွာက္ဖဲ၀ိုင္းထဲမွာ
ဖဲႏွစ္ခ်ပ္စေ၀ေတာ႔
ငါဟာ
တစ္ ၂ လုံးနဲ႕ေပါ႔
မင္းက
ကင္း ၂ လုံးနဲ႔ေလ
ငါ သိပါတယ္။
မင္႔ဖဲေရာ ငါ႔ဖဲပါ
ဆန္းဖဲေတြ မဟုတ္ၾကေတာ႔ဘူး
တခ်ပ္ေမွာက္ကစားရာမွာ
လုိက္ရဲဖုိ႔ထက္ေျပးရဲတာ သတၱိပါ
လွသန္းေရ
ငါတုိ႕ေတြ ေျပးၾကစုိ႕ရဲ႕
ခုေလာက္ဆုိ
ေမာင္ျပည္႔မင္းတစ္ေယာက္
ႏွင္းေတြေ၀ေနေရာေပါ႔။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
မိုးဂ်ာနယ္

ေရ

ေရေရာထားတဲ႔ ႏြားႏို႔မ်ား
ေရေရာထားတဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈမ်ား
ပင္လယ္မွာ
ငါ
ေသာက္လုိ႕မရတဲ႔ ေရေတြရဲ႕ အစမ္းအသပ္ကုိ ခံရေပါ႔

သုခမိန္လိႈင္
Idea ။ မတ္ ။ ၂၀၁၃

ေမ်ာက္လို အၿငိမ္မေနျခင္းမွ

ေမ်ာက္လုိ အၿငိမ္မေနျခင္းမွ
ဖလင္ႏွင္႔ရုပ္ရွင္ကုိ ေတြ႕ရိွခဲ႕
အသံႏွင္႔ဓာတ္ျပားကုိ ျခစ္ထုတ္ခဲ႔

ေမ်ာက္လုိအၿငိမ္္မေနျခင္းမွ
စစ္ပြဲၾကီးမ်ားၿပီၤးဖုိ႕
စာသားမ်ား ၿပီးစီးခဲ႔ပါၿပီ ။

သုခမိန္လိႈင္
idea ။ ဇန္န၀ါရီ ။ ၂၀၁၃

တစ္ခါမွမၾကားဘူးတဲ႔ နာမည္ေတြ

တစ္ခါမွ မၾကားဘူးတဲ႔ နာမည္ေတြ
ေအာင္ျမင္ပါ႔မလား

တစ္ခါတုန္းက
အားလုံးဟာ
တစ္ခါမွ မၾကားဘူးတဲ႔ နာမည္ေတြ။

သုခမိန္လိႈင္
idea ။ ေဖေဖာ္၀ါရီ ။ ၂၀၁၆

အထပ္ထပ္ေသဆုံးမႈ

ဆယ္ထပ္တုိက္ေပၚက ျပဳတ္က်ခဲ႔တဲ႔ေကာင္က
တိမ္ေတြကုိ လိုက္ဖမ္းခ်င္လုိ႔တဲ႔ ေဆးရုံမွာရင္ဖြင္႔တယ္
"မေန႔ညက မင္း ေျခဖမိုးမို႔မုိ႔ေလးကုိ အိပ္မက္မက္တယ္"လို႔
အာေခါင္သံစူးထားတဲ႔ အသက္၂၁ႏွစ္သား လူငယ္က ေျပာတယ္
မီးဟာ ရွက္ၿပီး ဆက္လက္မေလာင္ကြ်မ္းႏိုင္ေတာ႔တဲ႔အထိ ငိုခဲ႔ရပါတယ္
တိမ္ေတြကေတာ႔ ရွက္လုိ႔တဲ႔ သူတုိ႔ေလွ်ာက္ေနတဲ႔လမ္းကုိ
အေ၀းေျပးလမ္းေတြေအာက္မွာ ၀ွက္ေပးလိုက္တယ္
မ်က္ရည္မလြယ္ဘူးထင္ရင္ အပိုင္းပိုင္း အစစ ျဖဳတ္ၾကည္႔လိုက္ေလ
ယႏၱရားစက္သြားေတြၾကားမွာ အထီးက်န္ျခင္းက
ကတ္ဆက္ေခြေလးလို ဘယ္ညာ လည္ပတ္ေနမွာ
ဆိုးတယ္
လက္ဖမိုးေလးကုိနမ္းလိုက္ရုံပါပဲ ကဗ်ာက ငါ႔က်မွ အသက္မရိွေတာ႔
ေန႔အပူ ညအပူ ဆူေလသမွ်ငရဲ အထပ္ထပ္ေသဆုံး
အင္ၾကင္းပန္းေတြပြင္႔ခဲ႔တာၾကာၿပီမလား
ၿပိဳက်လာတဲ႔ေကာင္းကင္ၾကီးကုိ ထမ္းပိုးထားရျခင္းမွာ
'လူငယ္' တဲ႔
အစကတည္းက ကိုယ္႔ကိုယ္ကုိ သရဏဂုံတင္ၿပီးပါၿပီ
ၾကည္႔မွန္ကုိ ရိုက္ခြဲပစ္လဲ မ်က္လုံးအိမ္ထဲက မင္းက အျပင္ဘက္ထြက္က်မလာ
ဘာထူးဆန္းသလဲ ကေလးေလး
ဘာဆိုဘာမွ ေစာက္အဓိပၸာယ္မရိွဘူးလုိ႕
ဘုရားေဟာကုိ ငါ နားလည္သလို ဘာသာျပန္ၾကည္႔မိတဲ႔အခါ
မီးေတာင္၀က ေခ်ာ္ရည္ေတြက ဘ၀ျဖစ္ေတာ႔မယ္ ။

ဒီ၀သုန္ခက္
ဒီဇင္ဘာ ၂၆ ၂၀၁၅

FRIENDS

ကိုယ္႔ကုိ Like မွ မဟုတ္ပါဘူး
မ Like ရင္လည္း
အဲဒါ
မိုက္ပါတယ္
ႏွစ္ခုစလုံးအတြက္
လက္ခံရရိွပါေၾကာင္း ။

ေအာင္ခ်ိမ္႔

ျပည္မွာေဆာင္း

ေၾသာ္ ...."ခင္၀မ္း"
ခင္ဗ်ားကြယ္လြန္တာ ေငြရတုျပည္႔ခါနီးမွ
ဒီကဗ်ာလုိေသးလား

ဘယ္အခ်ိန္ဖြင္႔ ဖြင္႔ ပြင္႔တဲ႔ ခင္ဗ်ားကုိ
သြားဖြင္႔မိလုိ႕ပါ

သုခမိန္လိႈင္
နံနက္ ၄း၂၀
၂ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၁၄

မ်ဥ္းေျဖာင္႔အလင္း

ေဟာဒီ
နာက်င္မႈကပဲ
ဘ၀အသစ္ကုိ ထြန္ယက္ခဲ႔ၿပီ

ဘာကုိမွ
ဆုမေတာင္းေလနဲ႔
မေတာင္းတဲ႔ဆုကုိပဲ ရေပလိမ္႔
ငါ႔ကိုယ္ငါ အဲသလိုကာကြယ္ခဲ႔ဖူး
ဆိုကိုး....။

ဘယ္သူေတြလည္း
ေသေကာင္းေပါင္းလဲဟစ္ေခၚ
မ်က္ႏွာေပၚက
ေျခသံတခ်ိဳ႕ထန္ျပင္းလွခ်ည္ရဲ႕....။

စူးစူးရဲရဲအနံ႕တုိ႔
ေလကုိဆန္တက္လာ
ဒီလိုျငင္းဆိုေၾကးလား
ဒီေကာင္မလိမၼာခဲ႔ပါဘူး
အလိမၼာစကားႏြံမွာ
ကြ်ံနစ္ခဲ႔ရတဲ႔

သမားရိုးက်မဆန္တဲ႔ အမွားမွာ
အလ်ားလိုက္ေမ်ာပါခဲ႔ရၿပီ။

ငါ႕ကိုယ္ေပၚ မစုိစြတ္ေစဘဲ
ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အမွန္ရြာခဲ႔တာ
လက္ညိႈးမိုးမ်ားသာ....။

ညီမေလး
ေဌးေဌးေရ
တကယ္ေတာ႔ ငါက
က်ီးေယာင္ေဆာင္ထားတဲ႔ က်ီးပါကြဲ႔
ငါ စိုက္ပ်ိဳးခဲ႔တဲ႔
အသီးအပြင္႔ေတြဟာ
အခ်စ္အတြက္သာျဖစ္တယ္ .....။

ေအာင္ဘညိဳ

ဟိုး အေ၀းဆီကုိ

စိတ္ကူးယဥ္လုိ႕ရ
မွန္းၾကည္႔လုိ႕ရ
ဒါေပမဲ႔ ကြ်န္ေတာ္သြားလုိ႕မရ
ကြ်န္ေတာ္႔ ဇုန္ထုတ္ကားနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္႔ အလုံအေလာက္ေလာင္စာဆီနဲ႔
ကြ်န္ေတာ္သြားလုိ႕မရ
မစတာ ျမတ္သစ္ေရ ကြ်န္ေတာ္သြားလုိ႕ မရ
မစတာ အကုိၾကီးေရ ကြ်န္ေတာ္သြားလုိ႕ မရ
အေ၀းၾကီးဆိုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္သြားဖုိ႔
ေကာ္ေဇာပ်ံမရိွ၊ သြားလုိ႕မရ
ဟာ - အဲဒီမွာ အရမ္းေအးေနတာ
ရြာမွာ အဖ်ားအနာ ထူးထူးေထြေထြ မရိွၾက
ဒါေပမဲ႔ သြားလုိ႕မရ
လူကရိုးေတာ႔ အားလုံးက ခင္ၾက
သြားဖုိ႕ကေတာ႕ သုဥ္း၀
အာရုံက်ေနၾကသလား ခင္ဗ်ားတုိ႔
သူ ကြ်မ္းက်င္တဲ႔အလုပ္ သူလုပ္ပါေစေတာ႔လား ခင္ဗ်ားတုိ႔
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမင္းအလုပ္ ျမင္းလုပ္
ျပိဳင္ကြင္းထဲမွာ ေျပးပြဲ၊ လွည္းဆြဲ ၊ ကုန္ဆြဲ
ေပ်ာ္ေနမွာပါ ျမင္းပဲေလ
သူ ျမင္းပဲေလ ေပ်ာ္မွာပါ
'မည္သူကမွ် တစ္ရက္လုံးလုံး
မေကာင္းၾကံေသာ္လည္း
မေအာင္ျမင္ႏိုင္
သုံးရက္ဆက္ မေကာင္းၾကံေသာ္လည္း
မေအာင္ျမင္ႏိုင္
ေလးရက္ဆက္ မေကာင္းၾကံေသာ္လည္း
မေအာင္ျမင္ႏိုင္
ရူးသြပ္ေသာေရာဂါလည္း မျဖစ္ႏိုင္
ေတြေ၀ထုိင္းမိႈင္းလည္း မေန
ယုံၾကည္စြာကိုးကြယ္ပါ၏ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္'
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ျဖဳတ္ၿပီးေတာ႔ ထုတ္ထားလိုက္ပါၿပီ
ထုတ္ၿပီးေတာ႔ တစ္ဖန္ျပန္မထည္႔ေတာ႔ပါ
ဒါ သီအိုရီကိစၥ၊ အစကတည္းက
ကြ်န္ေတာ္က်က်နန စဥ္းစားခဲ႔ၿပီးသားပါ
မစတာ ကိုယ္႔ လူေရ
မစတာ ေယာင္းမ္ေရ
စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ ၊ ခြင္႔လႊတ္ပါ ။

ေမာင္ျပည္႔မင္း
ျမန္မာသစ္ ၊ ဇန္န၀ါရီ ၊ ၂၀၁၁

ေရာ္ဘင္ဟု

၀ါရင္ဘီတီေတာင္မွ
သမၼတအျဖစ္ အေရြးခံရေတာ႔မယ္ဆိုပဲ
၂၀၀၀ ျပည္႔ႏွစ္လည္း ျပည္႔ခဲ႔ၿပီ။

မင္းနဲ႔ငါ ခုထိ
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေမာ႔မၾကည္႕ျဖစ္ၾကဘူး
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မသိသလုိေနၾကတယ္
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မရိွသလုိပဲ ဟန္ေဆာင္ခဲ႔ၾက

ငါက ေနလုိေတာက္ပခ်င္ရဲ႕
မင္းက အုံ႕ဆုိင္းလြန္းတယ္

မုန္တုိင္းကို ပိုက္နဲ႔ေထာင္ဖမ္းေနမိတဲ႔
ငါ႔အျဖစ္ပါကြယ္
ရုရွားမွာ နပုိလီယံ ဆုံးရႈံးခဲ႔ရတယ္ဆိုတာ
ငါ႔အျဖစ္နဲ႔ ႏိႈင္းစာရင္ ရယ္စရာပဲ ျဖစ္မွာပါ။

နတ္ဆိုးေတြက ေျမွာက္ပင္႔ေပးတယ္
ဘုရားသခင္ကလည္း မတားျမစ္ခဲ႔ဘူး
သက္ေသျပစရာဆိုလုိ႕ကလည္း
ေမာင္းခ်ဓားတစ္ေခ်ာင္းကလြဲၿပီး ဘာမွမရိွေတာ႔ဘူး။

ငါက ေလလိုပြတ္သပ္ခ်င္ရဲ႕
မင္းက အထပ္္ထပ္ ျခံဳသိုင္းလြန္းတယ္။

ပန္းခ်ီေက်ာ္တစ္ဦးျဖစ္ဖုိ႕ ရည္ရြယ္ခဲ႔တဲ႔
ဟစ္တလာလိုမ်ား ငါ လြဲေခ်ာ္သြားေလမလား
တားမရေတာ႔ဘူးကြယ္
ခ်ာခ်ာလည္ေအာင္ မူးပစ္ခ်င္ရဲ႕
ရူးေနမွေတာ႔ ထူးၿပီးေတာ႔လည္း ဘာမွမထူးေတာ႔ဘူး။

ေမ႔ပစ္ျခင္း၀ါဒကုိ
ခဏ ခဏ က်င္႔သုံးေနရသူမုိ႕
ကိုယ္႔နာမည္ေတာင္ ကိုယ္ေမ႔ေနပါၿပီ
ဒါေပမဲ႔ တစ္ေန႔႔မွ ေမ႔မရႏိုင္ဘူးကြယ္
အေငြ႕ပ်ံလုနီး မင္႔ႏႈတ္ခမ္းကေလး
လမ္းတစ္၀က္မွာ ေအးခဲသြားပုံ။

မင္းကေလးးကုိ ငါ႔အေတာင္ပံေအာက္ သိမ္းပိုက္ဖုိ႕ရာ
ဆႏၵေတြပဲ ၀ဖီးလာၿပီး
အခ်ိန္ေတြက ပိန္ပိန္သြားခဲ႔။

ငါ႔က ဒလေဟာ စီးဆင္းခ်င္ရဲ႕
မင္းကေလးက ရပ္တန္႔လြန္းတယ္ ။

ပိုင္စိုးေ၀
New Style

ေ၀းခ်င္း

လမင္းသည္
ခြဲခြာျခင္းအက်ၤ ီကုိ
တြဲသီ၀တ္ဆင္၍
ပင္လယ္ျပင္ တစ္ဖက္စြန္းမွ
ႏႈတ္ခြန္းဆက္လာေသာအခါ
ကဗ်ာသည္ ညတြင္ကင္းခဲ႔၏ ။

အခ်စ္ဆုံး သူ ခ်န္ထားရစ္ေသာ
တစ္ဆစ္တစ္ပိုင္း ေအးျမမႈသည္
အတုလုပ္ ကြ်မ္းက်င္သူထံမွ
ကဗ်ာတစ္စကုိ ယူငင္ကာ
ဟန္ေဆာင္မွ်သာ ျဖစ္ေသာ
နစ္ေမ်ာဖြယ္ေတးသံကုိ
၀ဲပ်ံလြင္႔ပါးေစၿပီး၍....။

ဘာမွမဟုတ္ေသာ
အျဖဴေရာင္စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚမွ
၀ါက်င္႔က်င္႔အလင္းေရာင္တုိ႔
မေမွာင္ခင္ အမိဖမ္း၍
လမ္းေပ်ာက္သူတုိ႔ေတြ႔ေစရန္
စီမံစိုက္ထူထားေသာ ဘ၀မွတ္တိုင္မ်ား
ႏွလုံးသားတြင္းသုိ႔ ေျပး၀င္ေပ်ာက္သြားရာ
ဘယ္မွာ ဘယ္မွရွာမရေသာ
ဘ၀ရတနာသည္ ျပာမွ်သာ
ျဖစ္ေခ်၏ ။

ဟုိဘက္ကမ္းသုိ႔ ျပန္ေတာ႔မည္
မ်က္ရည္မစုိ႔ၾကႏွင္႔ ။

ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္

ပုုိ႔စ္ကဒ္ကဗ်ာ ၁၂

လူအမ်ားစုေဝးရာ
ပြဲေတာ္ၿပီးေတာ့
ကုိယ္ဟာတစ္ေယာက္တည္း ။

ဘယ္တုန္းကမွ
ကုိယ္ဟာႏွစ္ေယာက္မ႐ွိခ့ဲပါဘူး။
တကယ္ေတာ့
ပြဲေတာ္မစခင္ကတည္းကပ
ကုိယ္ဟာတစ္ေယာက္တည္း ။

ဘယ္အခ်ိန္အခါကလည္း
မင္းေျပာတာႏွစ္ကုိယ္ခြဲဆုိတာ ။

ဝင္းျမင့္
၂ ၁ ၂၀၁၆