ေၾကကြဲမႈအေရာင္
ခႏၶာကိုယ္မ်ား ေပါ႔ပါးေရးကစတင္
မိုးေ၀းေရ
ၿပီးမွပဲ ကမာၻၾကီးကုိ ခ်စ္ခင္ေၾကာင္း
ေျပာၾကတာေပါ႔
ငါတုိ႕ေတြ ေစာခဲ႔ၾကတယ္
ငါတုိ႕ေတြ ေစာၿပီးေနာက္က်ခဲ႔ၾကတယ္
ဒါေၾကာင္႔ပဲ
ဒီဇာတ္ကုိ ငါတုိ႕ကခဲ႔ၾကရ
ငါတုိ႔ဟာ
ျပဇာတ္ထဲက ဆက္တင္လုိအိမ္ေတြမွာ
ေနခဲ႔ၾကရ
ငါတုိ႕ေတြဟာ
ျပဇာတ္ထဲက ဇာတ္၀င္ခန္းထမင္းေတြကို
စားခဲ႔ၾကရ
ငါတုိ႕ေတြဟာ
ခ်စ္သူ႔အသံကုိ ထိန္ခ်န္ရစ္ခဲ႔တဲ႔ ကံတရားကုိလဲ
တရားစီရင္ၾကတယ္ေလ
အေရးၾကီးတယ္
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အရသာရိွဖုိ႕ကလဲ
အေရးၾကီးတယ္
ဒို႔ေတြ
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္အရသာရိွခဲ႔ၾက
မဟုတ္လား
ဒုိ႕ေတြ
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ခ်စ္ခဲ႔ၾကတယ္ဆိုတာ
အမွန္တရားေတာင္မွ
နည္းနည္းပါးပါး မရိပ္စားမိခဲ႔ဖူးေလ
ဒုိ႕ေတြဟာ
ရာသီဆိုးသြမ္းလမ္းမက
ျပန္က်မိုးေပါ႔
ဒီလိုမဟုတ္ဘူးလား
ေနစမ္းပါဦး
မင္း လွသန္းမဟုတ္လား
မင္းဟာ
ရမ္းရမ္းကားကား ေျပာတာကလြဲရင္
မင္းဟာ
လူေကာင္းသူေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ
ေခတ္က ေခတ္ေကာင္းၾကီးမဟုတ္လား
လူေကာင္းသူေကာင္းေတြကုိ
ေမြးဖြားေပးတယ္ေလ
မင္းကလဲ လွသန္းဆိုတဲ႔ေနရာမွာ
ေသခ်ာေပခဲ႔တာကုိး
လွသန္းေရ
ငါတုိ႔ဟာ
ၾကားဖဲကုိလဲ မေစာင္႔သင္႔ၾကဘူး
ေ၀ဖဲေတြဘာေတြလဲ မစမ္းသင္႔ၾကေတာ႔ဘူး
ငါတုိ႔အားလုံးဟာ
တခ်ပ္ေမွာက္ဖဲ၀ိုင္းထဲမွာ
ဖဲႏွစ္ခ်ပ္စေ၀ေတာ႔
ငါဟာ
တစ္ ၂ လုံးနဲ႕ေပါ႔
မင္းက
ကင္း ၂ လုံးနဲ႔ေလ
ငါ သိပါတယ္။
မင္႔ဖဲေရာ ငါ႔ဖဲပါ
ဆန္းဖဲေတြ မဟုတ္ၾကေတာ႔ဘူး
တခ်ပ္ေမွာက္ကစားရာမွာ
လုိက္ရဲဖုိ႔ထက္ေျပးရဲတာ သတၱိပါ
လွသန္းေရ
ငါတုိ႕ေတြ ေျပးၾကစုိ႕ရဲ႕
ခုေလာက္ဆုိ
ေမာင္ျပည္႔မင္းတစ္ေယာက္
ႏွင္းေတြေ၀ေနေရာေပါ႔။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
မိုးဂ်ာနယ္
Labels: ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
posted by D Wathone Khat @ January 29, 2016
0 Comments
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home