ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

တစ္ေန႔ ေသရမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္
တစ္ေန႔ ျပန္ခ်စ္လာလိမ္႔မယ္ဆိုတာကေတာ႔ မေသခ်ာဘူး

'ငါ ေသသြားမွာ'လုိ႔ ေျပာမိတဲ႔အခါ
'မယုံပါဘူး'လုိ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ လာမေျပာပါနဲ႔

ငါ ဆဲမိမွာ
နင္႔ပါးကုိ ေျဖာင္းခနဲေနေအာင္ ရုိက္ပစ္မိမွာ

ၿပီးမွ မေသေသးခင္အထိ
ကိုယ္႔ကိုယ္ကုိယ္ တက္ႏိုင္သမွ် မီးေလာင္တိုက္သြင္းေနမိမွာ ။

ဆစ္ခ္
၂၇.၈.၂၀၁၅

ခ်စ္တဲ့ လာနာ

မေသးေသးတာကပဲ ေ၀ဒနာ ျဖစ္လာတယ္

ငါ႔မွာ
ေနေပ်ာ္စရာ သုိ႔မဟုတ္ ေပ်ာ္ေနစရာ
ေ န ရ ာ မ ် ာ း ရွ ာ း ပ ါ း လ ာ ရ ။

ဆစ္ခ္
၁.၉.၂၀၁၅

ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

ငါနဲ႔ပတ္သတ္လာရင္
မင္းရဲ႕ ပကတိနားေတြကုိေတာင္ မင္းမယုံပါနဲ႔

အစစ္အမွန္ ငါဟာ
မင္းကုိ မေျပာျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ စကားေတြထဲမွာပဲ ရိွတာပါ ။

ဆစ္ခ္
စက္တင္ဘာ ၊ ၂၀၁၅

ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

နာမည္ၾကီးမင္းသမီးေတြကုိ ျပစ္မွားရတာ လြယ္ပါတယ္
မိန္းမတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးဖုိ႔ရာ မလြယ္ကူပါဘူး

ငါ႔ကိုယုံပါ
ဒါမွမဟုတ္
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကုိ ယုံပါ ။

ဆစ္ခ္
၂၄.၁၂.၂၀၁၄

ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

ငါ႔ ဘ၀
ငါ႔ ၾကမၼာ
ငါ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ

အကုန္လုံး ပိုးစိုးပက္စက္ ေစာ္ကားခံရ

ဘယ္သူ႔ကိုမွ ထပ္မံျပသဖုိ႔ ဆႏၵမရိွေတာ႔ေလာက္ေအာင္
ၾကည္စင္ေတာက္ပသြားတဲ႔ ငါအေရာင္အ၀ါ ။

ဆစ္ခ္
၁၈.၈.၂၀၁၅

ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

ႏွလုံးသားနာဖ်ားရတယ္ဆိုတာ လြယ္တာမွတ္လုိ႔

ငါ ကေယာင္ကတမ္းေတြ ေလွ်ာက္ေျပာမိတဲ႔အခါေတာင္မွ
မင္းက ခ်စ္တယ္လုိ႕ပဲ အဆက္မျပတ္ ၾကားေနေပးပါ ။

ဆစ္ခ္
၂၄.၈.၂၀၁၅

ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

မျဖစ္ႏိုင္တာ သိသိၾကီးနဲ႔
ငါ႔စိတ္ကုိ မီးလာလာမညိႇပါနဲ႔

ငါက ေလာင္ၿပီဆုိ
သူမ်ားေတြထက္ ၁၃၆၇၅၉ဆ ပုိျပာက်လြယ္တယ္ ။

ဆစ္ခ္
၂၈.၇.၂၀၁၅

ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

အခ်စ္ဟာ ေၾကကြဲစရာၾကီးေပါ႔

လမ္းမတူပဲ
လူခ်င္းေတြ႕ခဲ႔ၾကတဲ႔အခါ ။

ဆစ္ခ္
၂.၇.၂၀၁၅

ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

ခ်စ္တယ္လုိ႔ မေျပာပါပဲနဲ႔
ခ်စ္တယ္လုိ႕ ခံစားေနရတာ အႏၱရာယ္သိပ္မ်ားတယ္

ငါ႔ကုိ
ဘယ္ေသာအခါမွ မကယ္တင္ပါနဲ႔ ။

ဆစ္ခ္
၁၇.၆.၂၀၁၅

ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေကာင္းကင္ဘုံကုိ ေရာက္ခ်င္တာေပါ႔

လူေယာက်္ားတစ္ေယာက္က လူမိန္းမတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
ငရဲနဲ႔ ပုိနီးကပ္တဲ႔အရာပဲ

ငါ႔ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားခဲ႔ျခင္းမ်ား
ဘုရားပြင္႔သလို ပြင္႔ပါေစသား ။

ဆစ္ခ္
ဇန္န၀ါရီ ၊ ၂၀၁၆

ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

ငါ႕ကုိ
ေစာက္ျပႆနာေတြၾကားထဲက ျမန္ျမန္လာေခၚပါ ။

ဆစ္ခ္

ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

မျမင္ကြယ္ရာက ဓားဟာ အားအပါဆုံးပါပဲ

ငါ႔ေက်ာဘက္မွာ
ငါ႔ကုိ သိပ္ခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ႔ လူေတြခ်ည္း ရပ္ေနတယ္ ။

ဆစ္ခ္
7.5.2015

ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

တစ္ခါျငင္းပယ္ခံလိုက္ရတာနဲ႔
တစ္သက္လုံးခိုက္ခုိက္တုန္ေနရေတာ႔တာပဲ ။

ဒီ ေဆာင္းတြင္းၾကီးမွာ ။

ဆစ္ခ္
16.12.2014

ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

ငါႏွစ္ၿခိဳက္စြာစားေနက် ဆန္ထဲက
ဖြဲေတြသဲေတြ ထြက္လာသလုိ

ငါေလးစားမိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြထဲက
ေစာက္ရူးေတြ အမ်ားၾကီးထြက္လာတယ္

ေဂ်ာက္ဂ်က္လုိေျပာရရင္
အစာအိမ္ထက္ စိတ္က ပုိနာပါတယ္ ။

ဆစ္ခ္
21.4.2015

ခ်စ္တဲ႔ လာနာ

လြမ္းတယ္ဆိုတာလည္း ဟဲဗီးမက္တယ္လ္ပါပဲ

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ဟာ
အာေခါင္ျခစ္ေအာ္သံနဲ႔ နက္ေမွာင္စူးရွလုိ႔ ။

ဆစ္ခ္
ဇန္န၀ါရီ ၊ ၂၀၁၆

ေစာင့္ေနရန္

ကမာၻကိုေတာင္
ဖမ္းခ်ဳပ္လို႔ရျပီ
နည္းပညာ
အိပ္မက္မ်ားလမ္းသင့္ခဲ့
လူကို
မိတၱဴပြားေတာ့မည္
ခင္ဗ်ား
ျငိမ္ျငိမ္ေနပါ
ေတာင္ေတာင္အီအီေလွ်ာက္မေျပာႏွင့္
အ၀ိဇၨာျပင္တက္
မိုးၾကီးေလၾကီး သက္ေစြလု။ ။

လူအိမ္

အလံတိုင္

စက္မႈလယ္ယာ ေမႊေႏွာက္လို႔
ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ယာစြန္႔
နယ္သစ္ပယ္သစ္ အလုပ္အကိုင္သစ္ရွာရတယ္
ငါဟာ“အုတ္ကီး”လား။

အေျခမဲ့ အေနမဲ့မို႔ ေရာက္ရာအိပ္ ေတြ႔ရာစား
ေျခေထာက္ႀကိဳ ေျခေထာက္ၾကား
မ်က္ေတာင္ညိဳ မ်က္ေထာက္ဆိုးေတြၾကား
ကိုယ့္အတတ္နဲ႔ကိုယ္ ခရီးလွည့္လည္သြားရတယ္
ငါဟာ“ဂ်စ္ပစီ”လား။

ဒီေန႔လည္း မေသခ်ာ
နက္ျဖန္အတြက္လည္း မေသခ်ာ
၀င္ေငြရစရာ အလုပ္အကိုင္မရွိ
လူဆိုတဲ့ အမွတ္လကၡဏာကလြဲ
ႏိုင္ငံသားလို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္
သက္ေသခံကတ္ျပားလည္းမပါ
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္ စုေန
လက္ရွိခဏကို အလ်ဥ္းသင့္သလို ေျဖရွင္းရတယ္
ငါဟာ “ပီဆာႏိုး”လား။

ကၽြန္ဘ၀ကေတာ့ လြတ္ေျမာက္ၿပီ
ေနစရာအိမ္မရွိ စားစရာမရွိ
စစ္တပ္ကို အိမ္လုပ္
ဘ၀တူခ်င္း ျပန္စစ္ခင္းရတယ္
ငါဟာ“နီဂရိုး”လား။

အလိုမတူလို႔
ဘ၀ကေန စြန္႔ခြာတဲ့အခါ
“ဗန္ဂိုး”မွာ ေသနတ္တစ္လက္ရွိတယ္
“မာယာေကာ့ဖ္စကီး”မွာ ေသနတ္တစ္လက္ရွိတယ္
“ဟဲမင္းေ၀း”မွာ ေသနတ္တစ္လက္ရွိတယ္
“ဂ်က္လန္ဒန္”မွာ ေသနတ္တစ္လက္ရွိတယ္
“ကာ၀ါဘာတာ့”မွာ ေသနတ္တစ္လက္ရွိတယ္
“ကတ္ကိုဘိန္း”မွာ ေသနတ္ႏွစ္လက္ရွိတယ္
ၿမိဳ႕႔မၿငိမ္းသာ ဖိနပ္တစ္ရံသာ ခ်န္ထားခဲ့
ဒါေပမဲ့
အခ်စ္ဟာ အခ်စ္ပဲ စစ္ဟာ စစ္ပဲ
ႏိုင္ငံေရးဟာ ႏိုင္ငံေရးပဲ
ေတာ္လွန္ေရးဟာ ေတာ္လွန္ေရးပဲ
အႏုပညာဟာ အႏုပညာပဲ။

“ၿမိဳမၿငိမ္း”လို “ဗင္းဆင့္”လို
“ဟဲမင္းေ၀း”လို“မာယာေကာ့ဖ္စကီး”လို
“ဂ်က္လန္ဒန္”လို “ကာ၀ါဘာတာ့”လို
“ကတ္ကိုဘိန္း”လို
ငါ့ကိုယ္ငါ သတ္မေသႏိုင္ဘူး။

“သန္႔ရွင္းေသာ လက္တစ္စံုေပၚ
ဘာအမႈန္မွ မၿငိတြယ္ပါေစနဲ႔”
သမၼတႀကီးလုပ္ၿပီး ရွစ္ႏွစ္အၾကာ
သန္ရွင္းတဲ့ လက္တစ္စံု
အိမ္ျပန္သယ္ႏိုင္ခဲ့တယ္တဲ့
“ေသာမတ္ဂ်က္ဖာဆင္”ေရ
ခင္ဗ်ားကို ေလးစားတယ္။

“ငါတို႔ဟာ
မနက္ျဖန္မွာ သူရဲေကာင္းေတြ ျဖစ္ရင္ျဖစ္
မျဖစ္ရင္ အာဇာနည္ေတြ ျဖစ္ကုန္လိမ့္မယ္”တဲ့။
ႏိုင္းျမစ္၀ွမ္းကို ဆန္တက္ခဲ့
“နယ္လ္ဆင္”ကို သတိရတယ္
“ေဂ်ာ့”လို
“လင္နီ”ကို ငါမသတ္ရက္ဘူး
“ဟာစရီပါး”လို
လူျမင္းတစ္ေကာင္ ငါအျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး
ပဥၥမံတစ္ေယာက္လို
ငါ့ကိုယ္ငါ ေရာင္းမစားႏိုင္ဘူး
ေဘးဒုကၡနဲ႔ ႀကံဳတဲ့အခါ
ကိုယ့္ရင္ေသြးကိုယ္ပိုက္
“အဲလစ္ဇာ”လို
ေရခဲေမ်ာတံုးေတြေပၚ ျဖတ္ေျပးမယ္။

“ေဖာ့ရက္စ္ဂန္႔”လို
ငါ့ေျခေထာက္ေတြ
သန္မာသည္ထက္ သန္မာေအာင္
ငါေလ့က်င့္မယ္။

“ကြန္မန္ခ်ီ”တစ္ေယာက္လို
ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ယာအတြက္
ကိုယ့္အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္အတြက္…
ကိုယ့္မ်ိဳးႏြယ္အတြက္…
ေနာက္ဆံုးေျမ တစ္လက္မက်န္သည္အထိ
ငါခံတိုက္မယ္။

အခ်စ္ေရ
ကိုယ့္အလံနဲ႔ကိုယ္ အႏၱရာယ္သင့္ေနခဲ့
ငါဟာ အလံတိုင္ေလးပါ။

လူအိမ္
ေသာင္းေျပာင္းေထြလာရယ္စရာ၊ေမ၊၂၀၀၃

စၾက၀ဠာဆန္ျခင္း

“ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာ
တစ္ခါတစ္ရံ ႀကဳံရတဲ႕ၾကယ္ေၾကြမႈတစ္မ်ိဳးျဖစ္တယ္”  

တစ္။       ။
ဘယ္ကိုမွ သြားစရာလာစရာမရွိတဲ႕အခါ
ဘယ္ကိုမွ မသြားနိုင္ ၊မလာနို္င္တဲ႕အခါ
ဘယ္ကမွ မသြားရ မလာရတဲ႕အခါ
ဘယ္ကုိမွ သြားဖို႕လာဖို႕ မတက္နို္င္တဲ႕အခါ
ကၽြန္ေတာ္
ကိုယ့္ေနရာေလးမွာ ကိုယ္ထို္င္ေနလိုက္တာပါပဲ။

လူ႕ျပည္ေလာက
လူ႕ဘ၀ဆိုတာကလည္း
ဘယ္မွာေနေန
ဘယ္သြားသြား
လူေတြရွိရာ လူေတြလာျပီး
လူေတြနဲ႕ပဲ စည္းကားေနခဲ႕တာ မဟုတ္လား။

တိရိစာၦန္ေတြရွိရာ တိရိစာၦန္လာတဲ႕ဆိုတဲ႕အျဖစ္မ်ိဳးက
အမဲလိုက္ျခင္း
ငါးဖမ္းျခင္း
တ္ရိစာၦန္ရုံ အလည္အပတ္သြားျခင္း
..ဆိုတာေတြေလာက္ပဲ ျဖစ္မွာပါ။

ဒါေတာင္
ေ၀ေနယ်ထဲ
လူဆိုတာ အႏၱရာယ္အရွိဆုံး သတၱ၀ါမို႕
တိရိစာၦန္ေတြ ေရွာင္ၾကတိမ္းၾကဦးမွာ။

ႏွစ္။      ။
ကၽြန္ေတာ္႕သူငယ္ခ်င္းေတြ
တခ်ိဳက အေမရိကေရာက္ဖူးသတဲ႕
ဂ်ပန္ေရာက္ဖူးသတဲ႕
အဂၤလန္ေရာက္ဖူးသတဲ႕
ဖင္လန္ေရာက္ဖူးသတဲ႕
ၾသစၾတီးယားေရာက္ဖူးသတဲ႕
တူနီးရွားေရာက္ဖူးသတဲ႕
မေလးရွားေရာက္ဖူးသတဲ႕
အင္ဒိုးနီးရွားေရာက္ဖူးသတဲ႕
တခ်ိဳ႕ ႏိုင္ငံစုံေရာက္ဖူးသတဲ႕
ခါးပတ္ပါလို႕
ကမၻာကိုေတာင္ ပတ္ျပီးျပီ တဲ႕။

ျပႆနာမရွိပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ကမၻာေရာက္ဖူးပါတယ္
စၾက၀ဠာေရာက္ဖူးပါတယ္
ၾကယ္ျပာေတြဆီ ေရာက္ဖူးပါတယ္။

ႀကီးမားက်ယ္ေျပာလွတဲ႕
ေဟာဒီ စၾက၀ဠာအနႏၱႀကီးထဲ
ကမၻာဆိုတာ
ရြာေလးတစ္ခုသာ မဟုတ္လား
အဲဒီရြာေလးထဲ
နိုင္ငံဆိုတာ ဖယ္လိုက္ရင္
လူမ်ိဳးဆိုတဲ့ ၀ိေသသကို ဖယ္လိုက္ရင္
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကမၻာသား
ကမၻာလူမ်ိဳးေပါ့
ဒီထက္ပိုလို႕
အေတြးကို အဆုံးအစြန္လႊတ္
ထပ္မံႀကီးက်ယ္လိုက္ရင္
ကၽြန္ေတာ္ဟာ စၾက၀ဠာသား။

သုံး။      ။
ကၽြန္ေတာ္႕အထက္မွာ ဘာေတြ ရွိမလဲ
ကၽြန္ေတာ္႕ေအာက္မွာ ဘာေတြ ရွိမလဲ။

ကၽြန္ေတာ္ကအထက္မွာ ငွက္ေတြ ရွိမွာေပါ့
ငွက္ေတြ အထက္မွာ ေလယာဥ္ပ်ံေတြ ရွိမွာေပါ့
ေလယာဥ္ပ်ံေတြ အထက္မွာ တို္က္ေလယာဥ္ေတြ ရွိမွာေပါ့
တိုက္ေလယာဥ္ေတြ အထက္မွာ ဒုံးယာဥ္ေတြ ရွိမွာေပါ့
ဒုံးယာဥ္ေတြ အထက္မွာ ၿဂိဳဟ္တုေတြ ရွိမွာေပါ့
ၿဂိဳတ္တုေတြအထက္မွာ မိုးေကာင္းကင္ ရွိမွာေပါ့
မိုးေကာင္းကင္အထက္မွာ အာကာသယာဥ္ရွိမွာေပါ့
အကာသယာဥ္အထက္မွာ
(လူေတြ ေျပာေျပာေနတဲ႕)
နတ္ေတြ သိၾကားေတြ ျဗဟၼာေတြ
ေကာင္းကင္ဘုံေတြ နတ္ျပည္ေတြ ျဗဟာၼျပည္ေတြ ရွိမွာေပါ့။

ကၽြန္ေတာ္႕ေအာက္မွာ
ေရထု
ေျမထု
ေလထု
တစ္လွည္႕စီ ရွိမွာေပါ့။

ေရထု ေျမထု ေလထုေတြ ေအာက္မွာ
ပုခုံးေညာင္းၿပီး သနားစရာေကာင္းတဲ႕
ျဗဟၼာႀကီးေလးဦးဆိုတာ ရွိမွာေပါ့။

ေလး။      ။
“ေျမကို ထြန္ယက္ပါ
စားပြဲ၀ိုင္းကို တည္ခင္းပါ
အိမ္ရာကို ျပင္ဆင္ပါ”
ကိုယ္က ဘယ္ကိုမွ မသြားနိုင္ မလာနို္င္တဲ႕အခါ
မေရာက္နို္င္ မေပါက္နို္င္တဲ႕အခါ
သြားႏိုင္ လာႏိုင္သူ
စားႏိုင္ ေသာက္ႏိုင္သူတို႕
ကိုယ့္ဆီလာေရာက္ လည္ေငးၾကလိမ့္မေပါ့။

ငါး။      ။
တစ္ခါတစ္ခါ
ကၽြန္ေတာ္ရွိရာ
အေမရိက က လူေရာက္လာတယ္
အဖရိက လူေရာက္လာတယ္
ဘာလင္ၿမိဳ႕သူေရာက္လာတယ္
ပဲရစ္ေလယာဥ္ေမာင္းသမားေရာက္လာတယ္
ဆြစ္ဘဏ္သူေဌးေရာက္လာတယ္
နယူးေယာက္က စေတာ႕ရွယ္ယာပြဲစားေရာက္လာတယ္
ဘာလီကၽြန္းသားေရာက္လာတယ္
တရုတ္သစ္ကုန္သည္ေရာက္လာတယ္
စေကာ႕တလန္အရက္ခ်က္သမားေရာက္လာတယ္
ေဆာဒီေရနံသူေဌးေရာက္လာတယ္
လန္ဒန္တကၠစီဒရိုင္ဘာေရာက္လာတယ္
တိုက်ိဳေျမေအာက္မီးရထား၀န္ထမ္းေရာက္လာတယ္
ဘေရာ႕ဒ္ေ၀းက ဇာတ္သမေရာက္လာတယ္
ဆစ္ဒနီက ကဇာတ္ေရးဆရာေရာက္လာတယ္
ဗင္းနစ္ၿမိဳ႕က ျပည္တန္ဆာမေလးေရာက္လာတယ္
ေရာက္လာတယ္…..။

အရပ္ျမင့္ျမင့္
ေငြျမင့္ျမင့္ ျမင္တို္င္း အိေျႏၵမရ ျဖစ္ေနတက္
ဧည္ႀကိဳနဲ႕ဟိုတယ္ျပတင္းေပါက္ႀကီးမ်ားလို
လိုက္ၾကည့္ေငးေမာ ကၽြန္ေတာ္ လိုက္လုပ္မေနနိုင္ဘူး
ထီးကိုင္၊ အိတ္ကိုင္ လုပ္မေနနို္င္ဘူး။

ေမးလို႕
ေျပာစရာရွိတာ ေျပာလုိက္မယ္
အကူအညီလာေတာင္းလို႕
ေပးႏိုင္တာရွိ ေပးလိုက္မယ္
က်န္တာေတြက
ကိုယ့္အထာနဲ႕ ကိုယ္ေပါ့။

ကမၻာလူမ်ိဳး
ကမၻာသား ကၽြန္ေတာ္
ကမၻာႀကီးထဲမွာ ေနထုိင္ပါတယ္
ေရျခားေျမျခား အျမင္အရ ၾကည္႕ရင္
ကၽြန္ေတာ္ဆိုတာလည္း
နို္င္ငံျခားသားပဲ မဟုတ္လား။

လူအိမ္
ဟန္သစ္။စက္တင္ဘာ။၂၀၀၃

တိုင္မွာ တိုင္စရာမရွိပါ

အဲဒီေန႔က
ဥကၠဌႀကီးဟာ မိန္းမနဲ႔စကားမ်ားလာပုံရတယ္
ရုံးေရာက္ေတာ့
(အေၾကာငး္မရွိအေၾကာင္းရွာ)
မန္ေနဂ်ာကိုေဟာက္ေတာ့တာပဲ
မန္ေနဂ်ာကလည္းဘယ္ရမလဲ
လက္ေအာက္က လက္ေထာက္ကိုေငါက္တာေပါ့
လက္ေထာက္ကလည္း ဘယ္ရမလဲ
သူ႔ေအာက္ကစာေရးမကိုဆူတာေပါ့
စာေရးမကလည္း ဘယ္ရမလဲ
သူ႔ေအာက္က ျပြန္းေခၚ,ျပာတာေခၚ
ရုံးေစကို ပြမ္တာေပါ့
ရုံးေစကလည္းဘယ္ရမလဲ
သူ႔ေဘးနားလွဲအိပ္ေနတဲ့ ေခြးကို
နံေဘးပိတ္ကန္တာေပါ့
"ကိန္"ကနဲ အသံၾကားလုိက္အၿပီး
ေခြးကလည္း ဘယ္ရမလဲ
ေခြးနည္းေခြးဟန္နဲ႔ေခြးျပႆနာကို ေျဖရွင္းရွာတယ္
သူ႔ေဘးနား ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးမတ္ေနတဲ့တုိင္ကို
ေသးနဲ႔ကပ္ပန္းတာေပါ့
ငုတ္တုတ္ေမ့တယ္ဆုိတာ ဒါကိုေျပာတာလားမသိဘူး
တုိင္ႀကီးခမ်ာ ပါးစပ္အေဟာင္းသား
တုိင္စရာမရွိငုတ္တုတ္ေပါ့
အားလုံးကို ၿခဳံၿပီးေျပာရရင္
အဲဒီေန႔က မန္ယူနဲ႔အာဆင္နယ္ပြဲမွာ
ၾကားထဲက ခ်ယ္ဆီးဖလားရသြားသလားပဲ။          ။
                                                           
လူအိမ္
၂၀၁၂ ၊ စက္တင္ဘာ။Beauty မဂၢဇင္း။

ေဂ်ာ္နီ

သိတယ္
ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေဂ်ာ္နီေပ်ာက္သြားျပီဆိုတာ
ရပ္ကြက္ထဲမွာေတာ႔မဟုတ္ဘူး
တစ္ေနရာရာမွာ တကယ္ျဖစ္ေနတာ
အလုပ္သာ မည္မည္ရရမရွိတာ
ေဂ်ာ္နီက ေရလွ်ံတယ္
ကိုင္လိုက္ရင္ အရြက္ႀကီးေတြခ်ည္းပဲ
တစ္ခါတစ္ခါ
ရပ္ကြက္ထဲက ရွပ္ကီဆိုင္မွာ ေဂ်ာ္နီ ထိုင္ေနျပီဆို
သူ႕၀ိုင္းဆီ ဘယ္သူမွ ေစ့ေစ့မၾကည့္ရဲဘူး
သူ႕၀ိုင္းက ေတာ္ေတာ္ ေတာင့္တာ
လူလည္း စုံတယ္ အျမည္းလည္း စုံတယ္
ရက္ကြက္ထဲက လူေတြေတာ႕ မဟုတ္ဘူး
ေဂ်ာ္နီအေျပာအရ ဒါ သူတို႕အပိုင္သားေတြတဲ႕
တေလာကဆို
သူတို႕အပိုင္သားတစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္အဖမ္းခံရတာ
ေဂ်ာ္နီတို႕ေရာက္သြားဆို ထုတ္ေပးလိုက္ရပဲ တဲ႕
ဘယ္ေန႕က ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္သူ႕ကို ကိုင္ထည့္လိုက္တာလဲ
သူတို႕အပိုင္သားပဲ တဲ႕
ျပီးေတာက ေဂ်ာိနီက ေျပာေသးတယ္
သူ လူသတ္ဖူးတယ္
ဒါေပသိ ဥပေဒလက္တစ္လုံးျခားလုပ္တဲ့ေနရာမွာ
ေရွ႕ေနေတြ တရားလူႀကီးေတြထက္ေတာင္
သူက ပုဒ္မေတြကို ကၽြမ္းက်င္ေသးတယ္ တဲ႕
ဒါေၾကာင့္လည္း
နရသိန္ေထာင္နန္းအၾကာႀကီး စံျမန္းအခ်ိန္မွာ
ရက္တိုတိုနဲ႕ မဟာတံတိုင္းအျပင္ဘက္ကို
ေဖာက္ထြက္လာနိုင္ခဲ႕တယ္ တဲ႕
ေအာ္ ...ဒါနဲ႕ စကားမစပ္ေျပာရဦးမယ္
ေဂ်ာ္နီ တကယ္တမ္းလုပ္တဲ႕အလုပ္က
"ေအာ္ဂနိုက္ဇာ "ဆိုလား၊ " ေကာင္တာ"ဆိုလား
အေရးၾကဳံလာရင္ အေရးအခင္းတခုကို
ဆန္႕က်င္ႏွိမ္ႏွင္းဖို႕ လူလုိက္စုေပးရတာ တဲ႕။.....။

လူအိမ္
"Organizer"
"Counter"

ေန႔တစ္ေန႕

နာရီစင္လုိ အလန္႔တၾကား ထေအာ္တတ္တာကလဲြၿပီး
ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ ပ်ံသန္းသြားမွန္းမသိတဲ့ငွက္ဟာ
ငါ့ဆီ ျပန္မေရာက္ဘူး
မင္းဆီျပန္မေရာက္ဘူး
သူဆီလည္း သူ ျပန္မေရာက္ခဲ႕ဘူး
ေရပြက္ပမာ ျငိမ္ဆိတ္ေလရဲ႕။

ဒီလိုပါ
ငွက္ေတြထက္အရင္ ကာားေတြႏုိးၿပီး
ကားေတြထက္အရင္ မွတ္တုိင္ေတြႏုိးကာ
မွတ္တုိင္ေတြထက္အရင္
လူေတြႏုိးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္
မုိးလင္းသြားမွာေၾကာက္သူရဲ႕
ေတာက္ေလွ်ာက္မက္ေနတဲ့ အိပ္မက္လည္းျဖစ္တယ္။

ဒီလုိပါ
၃၆၅ရက္မွာ
၃၆၅ရက္လုံုးလုံး
စိတ္လက္မခ်မ္းသာျဖစ္ေနသူရဲ႕
ေရရြတ္မႈလည္းျဖစ္တယ္ ။

ဒီလုိပါ
အိမ္ေမြးတိရိစၧာန္ သတ္ရမွာစုိးတာနဲ႔
သားအသက္ ဆုံးရႈံးခံလုိက္ရသူ မိခင္ရဲ႕
ယူႀကံဳးမရလည္းျဖစ္တယ္
အေျဖမေတြ႕ေသးေသာ ေရာဂါအတြက္
ေဆး၀ါးလက္ဦးမႈ လုိခ်င္ေနသူရဲ႕
အခ်က္အလက္ စုေဆာင္းေနမႈလည္း ျဖစ္တယ္။

ဒီလုိပါ
ေသြးစကၠဴမ်ား ဘဏ္ထဲအိပ္ေပ်ာ္သြားစဥ္
ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းထဲ
လူအခ်ဳိ႕ ပိတ္မိေနခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္တယ္ ။

ေရခဲျပင္ေတြ ပိန္ခ်ဳံးလာၿပီး
သစ္ပင္ေတြ အမဲလုိက္ခံေနရကာ
ေရကူးကန္ထဲ ေရႊငါးေလးေတြ ကူးခတ္စဥ္
ကႏၲာရေနျပည့္မွာ
ေရမေတြ႕ႏုိင္ျဖစ္ေနသူရဲ႕ ညွဳိးငယ္မႈလည္း ျဖစ္တယ္။

ကေဖးေအရုိမာရွိရာ သြားသူသြားၿပီး
မတီနီျမစ္ထဲ လွ်ာေလးေတြ ေခ်ာ္လဲက်ကာ
သေဘၤာတစ္စီး ေလညင္းခံထြက္စဥ္
အႀကိဳအပုိ႔ကားမ်ား
စက္ရုံထဲ ေခါင္းထုိး၀င္သြားခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္တယ္။

ေမာ္ေတာ္ကားတစ္စီး ေမာင္းႏွင္သြားစဥ္
ေလယာဥ္တစ္စင္း ပ်ံသန္းသြားစဥ္
လူေတြ ကြင္းျပင္ထဲ ဆင္းလာခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္တယ္။

ေရနံတင္ သေဘၤာတစ္စီး ေမာင္းႏွင္သြားစဥ္
ယူေရနီယံ အျငင္းပြားစဥ္
အႏုျမဴကိစၥ ညွိႏုိင္းစဥ္
၀ုိင္ယာႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းထြက္က်လာခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္တယ္ ။

ငွက္ျဖဴေလးအေၾကာင္း စကားဟစဥ္
ကရုဏာအေၾကာင္း ေတးဖဲြ႔စဥ္
(ဆူဒန္ေတာ အုပ္ထဲ)
လူေတြ အစုအၿပံဳလုိက္ ထြက္ေျပး
သတ္ျဖတ္ခံေနရျခင္းလည္းျဖစ္တယ္ ။

ေစ့စပ္ကမ္းလွမ္းမႈျပဳစဥ္
အစည္းအေ၀းတစ္ခု က်င္းပေနစဥ္
လက္မွတ္ထုိးလုဆဲဆဲ
ဗုံးတစ္လံုး ထေပါက္ခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္တယ္။

ၾကင္ယာေမွ်ာ္ေငးစဥ္
မဂၤလာအခါေတာ္ေပးစဥ္
စိတ္ကူးယဥ္သမားရဲ႕ ႏြားတစ္ေကာင္
ေရထဲျပဳတ္က်သြားခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္တယ္ ။

အစားအေသာက္အေၾကာင္း
လူသံုးကုန္အေၾကာင္း
အင္တာနက္အေၾကာင္း
ေၾကာ္ျငာမယ္ေလးသရုပ္ေဆာင္စဥ္
ပုဆုိးတစ္ထည္ ခ်ည္ေက်ာ္သြားခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္တယ္ ။

“ရက္စက္လွခ်ည္လား အၾကင္နာ
ထမင္းမေၾကြးခ်င္ေနပါ
ဟင္းမေၾကြးခ်င္ေနပါ
ေမတၱာေရၾကည္တစ္ေပါက္
ေသာက္ရရင္ပဲ
၀မ္းေျမာက္လွပါၿပီ”
အသည္းကြဲသမားရဲ႕ သီခ်င္းတစ္ပုိင္းတစ္စ
ၿငီးျငဴေနခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္တယ္။

"ဒီရုပ္ဒီရည္နဲ႔
ဘယ္လုိေရွ႕ဆက္တုိးရေတာ့မွာလဲ
ဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘူး
ဘာမွလည္း မၾကားရေတာ့ဘူး”
မဟာပဒုမ မ်က္ေစ႔ကြယ္ နားကန္းခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္တယ္။

ဘုရားစာရြတ္ၿပီး ထြက္လာတာေတာင္
အဆင္မေျပခ်င္ဘူး
မွတ္ပံုတင္မရိွတဲ့ ဂမ္ဘား
ဆိပ္ကမ္းမွာ တစ္ေနကုန္ထုိင္
အလုပ္ေမွ်ာ္ေနခဲ႕တာလည္းျဖစ္တယ္ ။

အေတာင္ပံက်ဳိးတဲ့ငွက္ႏွယ္
ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႔ငဆုိက္
လမ္းဆုံလမ္းခြမွာ
ေဖာက္သည္ေမွ်ာ္ေနခဲ့တာလည္းျဖစ္တယ္ ။

ေငြလက္က်န္မရွိတဲ့ ထုိးသား
ဒုိင္ေလ်ာ္တာ
ငုတ္တုပ္ထုိင္ၾကည့္ေနရျခင္းလည္းျဖစ္တယ္ ။

ဘုရားငါတုိ႔မၾကည့္တာလည္း မေျပာနဲ႔
ငါလည္း ဘုရားပန္းေတာင္
မွန္မွန္မလဲျဖစ္တာ ၾကာၿပီတဲ့
အိမ္ရွင္မႀကီးတစ္ဦးၿငီးျငဴေနခဲ့တာလည္းျဖစ္တယ္ ။

ေသာက္ေသာက္
တစ္ေနကုန္ေသာက္
ေသေအာင္ေသာက္
ဒီအရက္ေတြပဲေသာက္ေနတဲ့
လွ်ာနဲ႔သြား
ခလုတ္တုိက္ေနခဲ့တာလည္းျဖစ္တယ္ ။

ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းမွာ
နာမည္ေက်ာ္ ေတးဂီတတစ္ဖဲြ႕
လူတုိးမေပါက္ေအာင္စည္ကားေနခဲ့တာလည္းျဖစ္တယ္
အေျပာင္းအလဲလား
အလြဲအေျပာင္းလား
ေကာင္မေလးေတြက
ေတာင္ကုိရီးယား
သရုပ္ေဆာင္မင္းသမီးေလးေတြလုိ၀တ္ဆင္ၿပီး
ေကာင္ေလးေတြက
အေမရိကန္ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားက
ထြက္က်လာတဲ့
ဟစ္ေဟာ့ဂီတကုိ ဒုိက္ထုိးေနခဲ့တာလည္းျဖစ္တယ္ ။

ေသခ်ာတာက
ဒီကမၻာေပၚ
အငတ္ေဘးဒဏ္ေၾကာင့္
ေန႔စဥ္ ကေလး(၁၈၀၀၀)ေသဆုံးၿပီး
လူေပါင္းသန္း(၇၀)ဟာ
ေဟာင္းေလာင္း အိပ္ယာ၀င္ေနၾကရပါသတဲ့
ငါ
ရုတ္တရက္ လန္႔ႏုိးသြား။

လူအိမ္

ေခါင္းစဥ္မရွိတဲ့အေၾကာင္းအရာ

(၁)

အဲဒီလူ
ေတြ႔တုိင္းသစ္ရမယ္ေျပာတယ္
ဘာသစ္လုိ႔သူမေျပာ
သစ္အေၾကာင္းလည္းသိပံုမေပၚ
ဆုိပါေတာ့
မ်က္ႏွာသစ္ဖုိ႔ ေရဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးတယ္
သိပံုမေပၚဘူး။

အကႌ်သစ္ ေဘာင္းဘီသစ္
တီ႐ွပ္သစ္ မတတ္ႏိုင္
ဆူးေလေထာင့္မွာ
အထုပ္ေျဖေစာင့္ေနသူေတြရွိတယ္
သိပံုမေပၚဘူး။

အူေၾကာင္ေၾကာင္မွ တကယ့္အူေၾကာင္ေၾကာင္
ဘယ္သူကသူ႔ကိုဆာဘြဲ႔ေပးလုိက္တယ္
ငါလည္းအေသအခ်ာမသိ
ဘ၀အေၾကာင္းပဲ
မေကာင္းလည္းမတတ္ႏိုင္
အေဟာင္း အသစ္ျပန္ျပဳ႐ံု
ေဆးသုတ္ထားတဲ့ဖိနပ္
၀ယ္စီးေနသူေတြရွိတယ္
သိပံုမေပၚဘူး။

မယားငယ္ လင္ငယ္ဇာတ္ႏွယ္
ဒုတိယလူသားဟာ
သူမ်ားအက်
ဒုတိယမယားကို မရ႐ံုတမည္
သံုးဆယ့္သံုး သံုးဆယ့္ေလးနဲ႔
မဟာဗႏၶဳလတစ္၀ိုက္မွာ
အေပၚစက္ ေအာက္စက္
အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ ကက္ဆက္
ေလေအးစက္ ကြန္တိန္နာက်
ဂ်ပန္အမႈိက္ေတြရွိတယ္
အသစ္ထက္စာ
သူေလးကေစ်းခ်ိဳေတာ့
၀ယ္သံုးသူသံုးေနရ
သူ သိပံုမေပၚဘူး။

မဖတ္ရေသးတဲ့စာအုပ္ဟာ အသစ္
လက္ခံထုိက္ရဲ႕
ခုမွေရာက္တာ သံုးထားတာေတာ့ၾကာၿပီ
အဲဒီလုိပံုႏွိပ္စက္မ်ိဳး ယာဥ္မ်ိဳးေတြရွိတယ္
သိပံုမေပၚဘူး။

(၂)

ေတာ္လွန္ေသာ ေမာ္စကိုဆီ
အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ၃ ထည္နဲ႔
အီလီယာအာရင္ဘတ္ေရာက္လာတယ္
မီးျခစ္တစ္ဆံနဲ႔ရတယ္
လက္ဘက္ရည္ဆုိင္က
သၾကားမရွိလုိ႔ ပ်ားရည္နဲ႔ေဖ်ာ္တယ္
စာေရးဖုိ႔ စကၠဴမရွိ
အားလံုးဟာ ခြဲတမ္း
ေဘာင္းဘီရွည္တစ္ထည္ရဖုိ႔ ၆ လ
ေစာင့္ရတယ္
လူ ၃ ေယာက္တုိင္းမွာ
၂ ေယာက္ဟာ စာမတတ္
ငါတုိ႔ဟာ
၁၉၂၀ တစ္၀ိုက္က႐ုရွားေတြ
သူသိပံုမေပၚဘူး။

ကုမၸဏီကိုေတာ့
ေသနတ္နဲ႔သြားပစ္လုိ႔ ဘယ္ရမလဲ
ရွိတာအကုန္ေရာင္း
အႀကံအဖန္သမားရဲ႕ ကားအပ်က္၀ယ္
စခန္းအလီလီ
အငတ္ေဘးအလီလီျဖတ္
အုိကလာဟုိးမားမွသည္
ကယ္လီဖုိးနီးယားျပည္နယ္အေရာက္
စပ်စ္သီးခူး ခ်ီတက္ရ
ဂၽြန္စတိန္းဘတ္ရဲ႕ အုတ္ကီးေတြ
သူသိပံုမေပၚဘူး။

အေမွာင္ေခတ္က ခ်စ္သူေတြပဲ
အၿမဲစုိးထိတ္ေနရ
ငါတုိ႔ဟာ အက္စသာေတြ
ငါတုိ႔ဟာေပါလ္ေတြ
သူသိပံုမေပၚဘူး။
ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးဟာ
ဥေရာပမွာ ၿပီးသြားတယ္
ငါတုိ႔အတြက္ေတာ့ မၿပီးေသး
ေနရာတကာ ဂတ္စတာပုိေတြ ရွိေနတုန္းပဲ
ေအာရွ၀ပ္ေတြ ရွိေနတုန္းပဲ
ငါတုိ႔ဟာ ဂတ္တုိထဲကေကာင္ေတြ
ပိုလန္ဂ်ဴးေတြ
‘တာ၀န္မေက်ဘူးဆုိ
ငါ့လက္ထဲကေသနတ္နဲ႔
ငါ့ကို လက္စားေခ်လုိက္ပါ ရဲေဘာ္ရယ္’
ေၾကကြဲဖြယ္ၿမိဳ႕႐ိုးမွာ ကမၸည္းထိုးဖုိ႔
ႀကိဳးစားေနသူေတြ
ကႏၱာရမွာ
ေက်ာက္ကိုေျမျဖစ္ေအာင္ ထြန္ယက္ေနသူေတြ
သူသိပံုမေပၚဘူး။

(၃)
စိတ္ကူးထဲကႏုိင္ငံသစ္ဟာ
ဘယ္ေတာ့မွျဖစ္လာေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး
ငါတုိ႔ဟာ ဂ်ိမ္း၀ိုက္ဇမန္းေတြ
ေဒးဗစ္ဘင္ဂူရီယန္ေတြ
ဂုိလ္ဒါေမယာေတြ
ထပ္ေျပာမယ္
ေဗဒါတကယ္က်ပ္လာၿပီဆုိ
ဘယ္သူမွ ေလွေပၚထုိင္ေနလို႔ မရေတာ့ဘူး။

လူအိမ္

ကမာၻေျမသုိ႔ ပန္းပုိ႔သူမ်ား

တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ႔
ေနာက္မွာအျမဲရိွေန
ကမာၻေျမသုိ႔ ခ်စ္ျခင္း လြမ္းျခင္း
ပန္းခင္းမ်ားပုိ႔ေန

ပန္းလက္ေဆာင္ဆိုတာ ယူသူက အျပံဳး
ေပးသူက ေဘးလူက အရႈံးေတြ
အမုန္းေတြ ေဆြးျမည္႔ဖြယ္ ေသြးနဲ႔
အေျပး သြားၾကရတယ္ မေတြး
စမ္းေခ်ာင္းေလးရဲ႕ အဖ်ား
အဖ်ားေသြးကပဲ စ
ပန္းစိုက္သူမ်ား အစျပဳလာ
ကမာၻေျမကလည္း
ဘ၀တစ္ခုစာ ေစာင္႔ေနပါတယ္။

စိုက္ပ်ိဳးသူ ခူးဆြတ္သူ
တစ္ပြင္႔ေၾကြ တစ္ပြင္႔ေကာက္
ကမာၻထဲ ေရာက္သူ
အလြမ္းမ်ားႏွင္႔သာ အလွဆင္ရာ
ရင္ခုန္ႏႈန္းျမႇင္႔ ပြင္႔ၿမဲပြင္႔သူမ်ားသာ
ကဗ်ာ
ပန္းအတတ္ႏွင္႔သာ ခ်စ္ေမတၱာ။

စိုက္ၿပီး ပြင္႔ၿပီး ခူးဆြတ္ၿပီးသား
ရထားမစုိက္ခင္ ရူးမိုက္သူမ်ား
သစ္တစ္ပင္ခ်င္း တစ္ကိုင္းခ်င္း
တစ္ပြင္႔ခ်င္းမွာ
ခူးဆြတ္ရာ မေရာက္
ပန္းလည္း မေကာက္
ပြင္႔ျခင္းမ်ားနဲ႔ ကမာၻေျမသုိ႔ ေရာက္ႏွင္႔ၿပီးသား
မီးရႈးမီးပန္း သံပန္းအလွ
ၾကယ္ပန္းမ်ား ။

စိုင္း၀င္းျမင္႔

ဗဟုသုတ

ကမာၻၾကီးကုိ ကိုင္လႈပ္လိုက္တဲ႔ ပန္းသီးသုံးလုံးရိွတယ္
အာဒမ္ရဲ႕ ပန္းသီး
နယူတန္ေခါင္းေပၚ ေၾကြက်ခဲ႔တဲ႔ ပန္းသီး
စတိဗ္ေဂ်ာ႔ တစ္ကိုက္ကိုက္ထားတဲ႔ ပန္းသီး

ကမာၻၾကီးကုိ ေတာ္လွန္ခဲ႔တဲ႔ ဂ်ဳးသုံးေယာက္ရိွတယ္
ခရစ္ေတာ္၊ကားလ္္မတ္စ္နဲ႔ အုိင္းစတုိင္း

မေမ႔ေကာင္းစရာ အျဖစ္အပ်က္သုံးခုရိွတယ္
ေယရႈခရစ္၊ တုိက္တန္းနစ္ နဲ႔ အေမရိကန္ျပည္တြင္းစစ္

ကမာၻၾကီးတစ္ခုလုံး လုံးသိပ္ထည္႔ထားမဟဲ႔လုိ႔
အၾကံၾကီးေနတဲ႔ အရူးလြယ္အိတ္သုံးလုံးရိွတယ္

တစ္လုံးကုိ ငါ လြယ္ထားတာ
ဒုတိယအလုံးက သူ႔ပခုံးေပၚမွာ
ေနာက္ဆုံးအလုံးက
ဒီကဗ်ာကုိ ဖတ္လုိ႔ၿပီးခါနီးမွ
ရွက္ရွက္နဲ႔ မင္း ျဖဳတ္ခ်လိုက္တာ ။

ကုိသန္းထြန္း

ေတာ္လွန္ေရး

မုန္တုိင္းပင္လယ္ထဲ ေလွကေလးနဲ႔ ထြက္သြားသူ
သားငယ္ - ဂြ်န္
သူ ျပန္မလာႏိုင္ေတာ႔ဘူးလား

မေအအိုၾကီးတစ္ေယာက္သာ မုန္တုိင္း၀င္ခ်ိန္တုိင္း
ထြက္ထြက္ေမွ်ာ္ေနရွာ
"မုန္တုိင္းနဲ႔ သြားသူဟာ မုန္တုိင္းနဲ႔ပဲ ျပန္လာလိမ္႔မယ္" တဲ႕။

ကုိသန္းထြန္း

လိပ္ျပာ

"ယုံၾကည္ခ်က္အတြက္ အသက္ေပးရဲလား"
ဆိုေတာ႔
၁ ။ ယုံၾကည္ခ်က္က ယုံရမွာလား
၂ ။ အသက္ေပးမွပဲ ရမွာလား

ေမးခြန္းက ပိုးတုံးလုံးၾကီးတစ္ေကာင္လုိ ရိုးအၿပီး ေလးလံေနလုိ႔
(ခဏေစာင္႔ၿပီး)
အေတာင္ပံႏွစ္ဘက္ တပ္ေပးလိုက္တာပါ ။

ကုိသန္းထြန္း

လူ

စမ္းၾကည္႔တယ္
နမ္းၾကည္႔တယ္
သူဟာ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ပဲ။

သစ္ရြက္ၾကားတိုး ပုန္းလွိဴးတယ္
သစ္ခက္ကုိခ်ိဳး တြန္းထိုးတယ္
အဲဒီအခ်ိန္အထိ
သူဟာ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ပဲ။

သစ္ပင္ေပၚက ဆင္းၾကည္႔တယ္
ေျမၾကီးေပၚ နင္းၾကည္႔တယ္
သူ လူလုပ္ေတာ႔မယ္ တဲ႔

လူလုပ္ဖုိ႔
ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ႔သမွ် သစ္ကိုင္းသစ္ခက္ေတြကုိ
အရင္ဆုံ သူ စြန္႔လြတ္ခဲ႔တယ္။

ကုိသန္းထြန္း

ေခတၱေန႔လည္ခင္းမွ ....

အျဖစ္ အပ်က္က
တစ္မိနစ္တုိင္း ၿငိမ္သက္ေနတဲ႔
အနက္ေရာင္လက္ပတ္ေလးတစ္ခုပါပဲဆိုေတာ႔ ...

ငါ႔ကိုယ္ငါ ေသြဖည္တယ္
ေဒသခံေတြလို ေရြ႕လာတယ္
ေသြးထြက္ေအာင္မွန္တဲ႔စကားေတြ ပြင္႔လာတယ္
စားပြဲေအာက္က စားက်က္အတုကုိ ပေပ်ာက္ေစခ်င္တယ္

အဓိပၸာယ္က
တရားကုိေတာေမွာက္မခံခ်င္တဲ႔ နံရံတစ္ဖက္
ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီလႊင္႔ေနတဲ႔ခရီးမွာ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ
လမ္းကုိမ်က္ေမွာက္ေရးရာအသံနဲ႔ ဖြင္႔ထားပါတယ္....။

ထက္တည္ျမင္႔

အနိဠာရုံ

ျပာပူ
ယမ္းနံ႔
အေလာင္းမ်ားျပည္႔ေနတဲ႔လမ္း
ဒါအိပ္မက္
ဒါအနာဂတ္
ဒါတစ္လက္မမွ ေနာက္မဆုတ္ခဲ႔တဲ႔ကဗ်ာ ။

သ၀ဏ္လႊာ
လက္ေဗြႏွိပ္
ေလာကဓံထံ ျပန္ပုိ႔ခဲ႔ရာ။

စစ္ပြဲ
စာပုိ႔ငွက္လည္း ျပန္မလာေတာ႔ ။

တင္လတ္ကုိ

ဖ်ားေနတဲ့ ၀ံပုေလြ

(၁)
လိႈင္းတစ္လံုုးဟာ ကမ္းေျခေရာက္ျပီးရင္ ရနံ႔ျပယ္သြားေရာ
ဂ်စ္ပစီေတးသြားရယ္
ကေခ်သည္ ၀ံပုေလြေတြရယ္
အဲသလို ငါ ခြဲျခားျပလိုက္ေတာ႔
နင္ဟာ ငါ႔အမာရြတ္ေကာက္ေၾကာင္းျဖစ္လာတာ

ပင္လယ္ဟာ ေလ်ာ႔ရိေလ်ာ႔ရဲကၽြန္းေလးကို ကိုင္လႈပ္လိုက္သလုိုမ်ဳိး
ငါ နင္႔ကို ႏြမ္းႏြမ္္းရိႈက္ရႈိက္ႏႈိးလိုက္မိတယ္
'ငါတို႔ အခ်စ္က်ဆံုးျပီ'
'ငါတို႔ အခ်စ္က်ဆံုးျပီ'

                      (၂)
ငါဟာ
အလြမ္းေတြထဲမွာ ျပန္ထူလို႔မရတဲ႔အထည္ၾကီးပ်က္
ငါ႔တို႔အခ်စ္ဟာ
ျပာမက်ႏိုင္တဲ႔ မီးေလာင္မႈ

                        (၃)
နင့္ကို ငါခ်စ္တယ္
မာယာေကာ့(ဖ္)စကီးရင္ေခါင္းထဲက ေငါထြက္လာတဲ့
ေျခေထာက္တစ္ဖက္ထက္ခ်စ္တယ္
နင္ဟာ
၀ီစကီေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ ႐ႈခင္းတစ္ခြက္
႐ႈေမွ်ာ္ခင္းေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ လေရာင္တစ္ခ်ပ္
လရာင္ဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ မီးခက္ရဲရဲဓားတစ္လက္
ေသြးေတြထဲ အဲဒီဓားတစ္လက္ထိုးစိုက္ထည့္လို႔
ဆူပြက္လာသလိုမ်ိဳး
ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္

                        (၄)
အသက္ဇီ၀ကို ဖ်ာကြက္ေတြလိုရက္
ငါရိွတဲ့ အခ်ိတ္အဆက္မ်ားမွာ
ငါဟာ ဒုကၡေျပာင္းတစ္ပင္
ငါ့အပင္မွာ ငါ
အေပြးအေခါက္ေတြနဲ႔ မရင့္မာႏိုင္ခဲ့ဘူး
နင့္ကမာၻဆီက ေျမစိုင္ခဲေလးတစ္ခဲလွမ္းဆြဲကုတ္လို႔
ခပ္ယဲ့ယဲ့ေမာဟိုက္ဖူးပြင့္ေနတာ
အလံတစ္၀က္ မိွန္းထားသလိုမ်ိဳး
ခပ္ယဲ့ယဲ့ ေမာဟိုက္ဖူးပြင့္ေနတာ

                        (၅)
နင္ဟာ ဂီတေပၚက သီခ်င္း
ရင္ခုန္သံရဲ႕သက္ျပင္း
ကာရန္မညီတဲ့ေလညင္း
နင့္ဆံပင္ေတြခါၿပီး ရယ္ေမာပစ္လိုက္လို႔
တိမ္ေတြေၾကမြသြားရၿပီ
အဲဒီေဘာင္းဘီ၀တ္တိမ္ေတြ
ေၾကမြသြားရၿပီ
ေဒ၀ီ
နင္ဟာ ပေဒသရာဇ္ႏွင္းဆီ
နင့္အျပံဳးေတြက နင့္အိပ္မက္ကိုခိုင္ခန္႔ေစတယ္
နင္႔အိပ္မက္ေတြက နင့္ဘ၀ကို ခမ္းနားေစတယ္
နင့္ဘ၀က နင့္ရဲ႕ခန္းေဆာင္နီ
ဟုတ္တယ္
နင္ဟာ ပေဒသရာဇ္ႏွင္းဆီ
နင့္ဂီတဆီ ငါလာခဲ့တယ္
နင့္ရင္ခုန္သံဆီငါလာခဲ့တယ္
နင့္ကာရန္ေတြဆီငါလာခဲ့တယ္
ေမာဟေတြဒုန္းထိုးၿပီး တိမ္စိုင္လိႈင္းတံပိုးေတြနဲ႔ လာခဲ့တယ္
ေ၀ဒနာမွာ ပန္းေတြပြင့္ရမယ္လို႔

                        (၆)
လမ္းျဖတ္ကူးရတာ မလံုျခံဳဘူးဟာ
ခ်စ္ျခင္းကို ကိုးကြယ္ရတာ မလံုျခံဳဘူးဟာ
တို႔အေသြးသားဆႏၵေတြ မလံုျခံဳဘူးဟာ
အစြန္႔ပစ္ခံရတဲ့ စစ္ျမင္းႀကီးတစ္ေကာင္လို
ေအာင္ျမင္မႈကလည္း မလံုျခံဳဘူး
အဲဒီ မလံုျခံဳမႈက
နင္နဲ ့ငါ့ရဲ့ လူ ့အၿဖစ္ထဲ
မထိမိ မကိုင္မိဘဲ လာလာရွ
အုတ္စည္းရိုးေပၚထိုးထြက္ေနတဲ့  ဖန္ကြဲဖတ္ေတြ

                        (၇)
ငါ့ကိုလက္ၿပန္တစ္ခ်က္ေလာက္ ရိုက္ခ်လိုက္စမ္းပါ
အဲဒီေမးခြန္းေတြဟာ စက္တင္ဘာလို ငါ့ကို ခဏခဏ၀င္တိုက္္တာ
အရာရာၿပိဳက်
အရာရာေထာင္းေထာင္းထ
ငါ့မွတ္ဥာဏ္ေတြ အၿပင္ဘက္ထြက္ေၿပးေနတယ္
ေၿခဖ၀ါးမပါဘဲ အၿပင္ဘက္ထြက္ေၿပးေနတယ္
ေသြးေႀကာထဲ  နင္ေခၚဖူးတဲ့ ဖုန္းေတြ တက်ည္က်ည္ၿမည္ေနၿပီ
နားရြက္မပါတဲ့ ဖုန္းေတြ တက်ည္က်ည္ၿမည္ေနၿပီ
လက္ၿပန္တစ္ခ်က္ေလာက္ ရိုက္လိုက္စမ္းပါ
နင္ဘယ္မွာလဲ
အာညးလံုး ဟာ ၀ဋ္နာကံနာစိမ္းလန္းေနႀက
မေၿမၿမွဳပ္မိိုင္းေတြေပၚက ၿမက္ရိုင္းေတြလို
အေယာင္ေဆာင္စားက်က္
ဘယ္မွာလဲ နင္
နင့္နာမည္က အေ၀းေအာ္ေခၚေနတဲ့  ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္
ငါ့ရင္ထဲက အခိုးခံလိုက္ရတယ္

                        (၈)
နင့္ကိုခ်စ္တယ္
အၿမီးအေတာင္ရွည္တဲ့ ဆင္စြယ္ေရာင္အလွေမြးငါးေလးလိုမ်ိဳး
မွန္နံရံအထုပ္အပိုးေတြခြဲပစ္ၿပီးေတာ့ေပါ့
နင့္ကိုရွာေနမိတယ္
နာမည္မရွိတဲ့ေခြးတစ္ေကာင္
လမ္းႀကိဳလမ္းခ်ာင္ထဲ ေသြးလန္ ့ေနတဲ့ အတိုင္း ေပါ့
နင့္နာမည္ကို စာလံုးေပါင္းေနမိတယ္
သတ္ပံု ရြဲ ့ေစာင္းေနတဲ ့
လက္ႏွိပ္စက္အေဟာင္းေလးလိုေပါ့

                        (၉)
ေဒ၀ီ
ငါ့ေ၀ဒနာေပၚမွာ နင္ဟာ ပန္းတစ္ပြင္ ့ၿဖစ္ရၿပီ
ဒုကၡေပၚမွာ ငါ ကိုယ္တိုင္သီးရၿပီ
နင့္ခ်စ္ၿခင္း
နင့္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ
နင့္ အဘိဓမၼာ
အေပါစားေတြလို  ငတ္မြတ္ၿပႀက
နင့္ကိုယ္ေငြ႔ကို ခ်ဳပ္၀တ္ႀက
ခြ်တ္ပစ္ႀက
ဒီမယ္
ငါက ဆာဆာေလာင္ေလာင္ ငတ္မြတ္ေနတဲ့ေကာင္
သိပ္ကူးစက္လြယ္မိတဲ့ေကာင္
ငါ့ကိုယ္ငါ ဖိသတ္ဖို ့အာဏာၿပင္းမိတဲ့ေကာင္
အမွန္တရားဟာ စားေနၾကတဲ့အသားတံုး ႀကီးထဲမွာ
ေအာ္ဟစ္လွီး ၿဖတ္
လံွစတနး္လန္းနဲ ့ ႏြားရိုင္းေတြရြက္လႊင္႔ေနတုန္း
ငါ့ႏွလံုးသားဟာ
ငါ့ရင္အံုကေန
ငါ့ႏွလံုးသားကေန
ငါ့လက္ေမာင္းသားကေန
ငါ့လက္ဖ်ံေႀကာကေန
ငါ့လက္ဆုပ္ထဲမွာ တဆတ္ဆတ္တုန္ရီလို ့
ငါ့ေ၀ဒနာေပၚမွာ နင္ဟာ ပန္းတစ္ပြင္ ့ၿဖစ္ရၿပီ

                        (၁၀ )
ဘ၀မွာ ပုန္းက်င္းေတြ ရွိတယ္
ေဟာဟိုမွာ !!
ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဟာ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ့ပုန္းက်င္း
မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ပုန္းက်င္း
အဲဒီက်င္းထဲမွာ
တစ္ဦးကိုတစ္ဦး တံစက္ၿမိတ္ေတြထိုးေပးလို ့ေပး
တီဘီသလိပ္ေတြလို တစ္ဦးကိုတစ္ဦး လည္ေခ်ာင္းထဲ ငံုလို႔ငံု
ေဆးလိပ္မီးဖြားေတြလို
တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အေပါက္ဗရပြၿဖစ္ေအာင္ ေခြ်လို ့ေခြ်
ငတ္မြတ္ေနႀကသူပဲေလ
ဒါ ကမာၻႀကီးရဲ ့ခ်စ္ၿခင္းကိစၥသာၿဖစ္တယ္

                        (၁၁)
နင္သိလား
လူတစ္ေယာက္ခ်င္းဆီက သမုဒၵရာတစ္ကြက္
လူတစ္ေယာက္ခ်င္းဆီက ဆာဟာရတစ္ခင္း
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ၾကားမွာ အဲဒါေတြျခားနားေနတာ
ငါခ်စ္တာ အဲဒီကြဲလြဲမႈ
ငါဟာ လူသားဆန္ဆန္ပဲ အကုသိုလ္ေတြပ်ိဳ႕တက္လို႔
နင္က လူသားဆန္တဲ့ ရင္သားေတြ၀ွက္ထားလို႔
တို႔အျဖစ္ကို ျမည္းၾကည့္ေတာ့ အရသာမဲ့ရတာ

                        (၁၂)
ငါ့ကို စကၠဴတစ္ရြက္လို လံုးေျခ႐ႈံ႕တြလိုက္စမ္းပါ
ငါ နင့္ေရွ႕မွာပဲ ေၾကမြခ်င္ၿပီ
သူတို႔ ငါတို႔ ေအးစက္ယဥ္ေက်းၾက
ပေဒသရာဇ္ ဧည့္ခန္းတစ္ခုလို
သြားဖံုးေပ်ာ့ေတြနဲ႔ ဖိႀကိတ္ၾက
ခြဲစိတ္ခန္းသြင္းထားတဲ့လူနာေတြလို
ထံုေဆးေပးၿပီး ဟက္ပက္ရယ္ေမာၾက
ငါ  နင့္ေရွ႕မွာပဲေၾက မြခ်င္ၿပီ
ၾကိဳးတိုက္ခန္းထဲက အက်ဥ္းသားဆီ
သံခ်ိတ္ေတြ ဆြဲမွ်ားေနတဲ့အတိုင္း
ငါ ရိုင္းရိုင္းရူးရူး ပိတ္မိေနရၿပီ
ပိတ္မိေနရၿပီ

                        (၁၃)
ဒီမွာ ေဒ၀ီရဲ႕
အပ်က္အစီးေတြထဲက ငါ့ကိုငါထုတ္ၾကည့္မိ
ငါ့ဘ၀ကိုေတာ့ ေျခသံျပင္းျပင္းနဲ႔မုန္းလို႔
နင့္ခႏၶာကိုေတာ့ အသံထြက္ခ်စ္ေနမိတယ္
ဘ၀အျဖဴထည္ႀကီးက အဗ်ာကတပါကြယ္
အဲသလို ငါ မွားဦးမယ္
သံသရာမွာ ကုလားအုတ္တစ္ေကာင္နဲ႔  ေလွာ္ေခတ္ရဦးမယ္
ငါ့ခ်စ္ျခင္းကိုလည္း က်ိန္ဆဲမိဦးမယ္
ဟုတ္တယ္
ေအဒီသံုးေထာင္ေက်ာ္မွာ
ငါ့ေမးရိုးဟာ သံသရာကို က်ိန္ဆဲေနလိမ့္မယ္

                        (၁၄)
တကယ္ပါ
ငါ့ကိုငါ ျပန္ေကာက္လို႔မရေတာ့ဘူး
နင္လႊင့္ပစ္လိုက္တဲ့ အနမ္းတစ္ပြက္မွာ
႐ူး႐ူးသည္းသည္း ေနကြယ္ခဲ့ရပါၿပီ
ငါဟာဒုကိၡတဒိုင္းတစ္လက္ျဖစ္လို႔
အိပ္မက္ေတြကလည္း ဓားသြားေတြၿခားလို႔
ငါတို႔အခ်စ္  က်ဆံုးရျပီ။

                        (၁၅)
ေၾကာင္တစ္ေကာင္ အဖ်ားနဲ႔ က်ံု႕၀င္ေနတယ္
၀ံပုေလြတစ္ေကာင္က သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဖ်ားကိုခါခ်တယ္
လာဆင္ေတြဖ်ားတယ္
ကာရာမာေဇာ့ေတြဖ်ားတယ္
သူေတာ္စင္ေတြဖ်ားတယ္
ဖဲသမားေတြဖ်ားတယ္
ရဟန္း ေတြဖ်ားတယ္
ခတၱိယ ေတြဖ်ားတယ္
ကယ္တင္ျခင္းေတြဖ်ားတယ္
သစၥာေလးပါးေတြဖ်ားတယ္
လြတ္လပ္မႈေတြဖ်ားတယ္
ဟစ္ပီေတြဖ်ားတယ္
ဖ်ားတယ္
ဖ်ားတယ္
အဖ်ားကို အဖ်ားက
တစ္ဖဲ့ခ်င္းကိုက္ပစ္တယ္

                        (၁၆)
အခု..
ငါဖ်ားေနတယ္
တစ္ေတာလံုးျပာက်
တစ္ေတာင္လံုးေလာင္ကၽြမ္း
နင့္ဆီလွမ္းေငးေနတဲ့
ငါ့ ႐ႈေမွ်ာ္ခင္းတစ္ကြက္ေလးပဲ
မိုးေတြရြာေနတာ
ႏွင္းေတြက်ေနတာ
လေရာင္ေတြတေဖြးေဖြး
အဲဒီလေရာင္ထဲမွာ
အိပ္မက္ဆန္တဲ့ အ၀တ္တစ္စလို ငါေမ်ာလြင့္ေနတယ္
အဲဒီလေရာင္ထဲမွာ
အိပ္မက္ဆန္တဲ့ အ၀တ္တစ္စလို ငါလြင့္ေမ်ာေနတယ္
အဲဒီလေရာင္ထဲမွာ
ငါဟာ သားအိမ္ထဲက ေလွ်ာက်လာတဲ့ အသားတစ္စ
အဲဒီလေရာင္ထဲမွာ
စစ္ပြဲထဲလဲက်န္ရစ္တဲ့ျမိဳ႕ပ်က္လို ငါေခ်ာက္ခ်ားေနတယ္
အဲဒီၿမိဳ႕ပ်က္ထဲမွာ
နင့္နာမည္ရြတ္ေနတဲ့ ငါ့ႏႈတ္ခမ္းေတြဖူးဖူးေယာင္
ငါ့ကို ကိုက္ဖူးတဲ့ေခြးတစ္ေကာင္က ထိုးထိုးေဟာင္ေနတယ္
ငါ
လေရာင္ရဲ႕ျပာေတြေပၚမွာ
တိတ္ဆိတ္က်ကြဲ။            ။

ေဇာ္လူစိမ္း
ဟန္ဟစ္၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၆

ရန္ကုန္မုိး

ပင္လယ္တစ္ခုလုံးခ်ျပေပမယ့္
ေရခ်ည္းပဲျမင္ၾကတဲ့သူေတြက
မ်ားတယ္

ငါတုိ႕ရဲ႕ဇဲြေတြက
တစ္ေန႕တစ္လံ ပုဂံဘယ္ေျပးမလဲဆုိၿပီးသတိၱေကာင္းတတ္
ငါတုိ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြက
အေရးအေၾကာင္းဆုိ အေပါင္းအသင္းမွားတတ္
ငါ့တုိ႕အသဲကလည္း
ပပ ထူမွ ထတတ္ရေတာ့တယ္။

ကမာၻႀကီးလုံးေနေတာ့
အေနာက္ကိုသြားလည္း အေရွ႕ကိုတစ္ေန႕ေရာက္ရသလုိ
ပင္လယ္ထဲမွာ သေဘၤာခ်င္း ေခါင္းတုိင္ကိုစျမင္ရစၿမဲ
အလံတလူလူလႊင့္ထားေပမယ့္
ဒါးဆုိတာ
ဒဏ္ရာနဲ႕အေ၀းဆုံးမွာေနရတာ ေကာင္းတယ္။

အျဖစ္က
မီးျပတုိက္ကုိ သေဘၤာ၀င္ေဆာင့္မိသြားတာ
ဆာေလာင္တဲ့ေျမြမုိ႕
ကိုယ့္အၿမီးျပန္အစာလုပ္ၿမိဳခ်လိုက္တယ္

ရန္ကုန္ဆုိတာ
အၿမဲတမ္းအိမ္ရွင္ႏုိင္ငံေတြ ေျခစစ္ပြဲရႈံးတယ္
ခ်စ္ၾကည္ေရးဖိတ္ေခၚပဲြဆုိ တစ္ဘက္အသင္းကမလာဘူး
အေ၀းကြင္းမွာ ေျခစြာရတာ
ဘယ္ေလာက္အသည္းနာဖို႕ ေကာင္းလိုက္သလဲလို႕။ ။

ေက်ာ္ထူး
Idea 100th Issue,2009

မ်က္ရည္

ဆိုၾကပါစို႔
ခင္ဗ်ားပဲျဖစ္ျဖစ္ကၽြန္ေတာ္ပဲျဖစ္ျဖစ္
အဲဒီ့ေခတ္က မကုန္ေသးဘူး
သံေ၀ဂေတြအဆုတ္လိုက္ အခိုင္လိုက္
ေပါင္မုန္႔တစ္လံုးကို
အခ်စ္ေရလို႔လည္း မေခၚႏိုင္ဘူး
လိုအပ္ခ်က္ကိုျပဳျပင္ဖို႔ရာ
မတည္ၿမဲေသာ စိတ္နဲ႔မတည္ၿမဲေသာ ညီၫြတ္မႈမ်ား
ၾကက္ကေလး ငွက္ကေလးဖမ္းသလို
ဖမ္းမယ္ဆိုရင္ေတာ့
ေမတၱာတရားကို မိမယ္မထင္ဘူး။ ။

ေအာင္ခိုင္ျမတ္
စတိုင္သစ္။ႏို၀င္ဘာ။၁၉၉၉

အေရးတႀကီး

က်န္းမာေရးကလည္း အေရးႀကီးတယ္

ပိုက္ဆံရွိဖုိ႔ကလည္း အေရးႀကီးတယ္

အလုပ္ၿမဲဖို႔ကလည္း အေရးႀကီးတယ္

အရာရာ အေရးတႀကီး

အေရးႀကီးၿပီဆို မိုးကမတိတ္ေတာ့ဘူး

အေရးႀကီးၿပီဆို လက္ထဲ တစ္ျပားမွမရွိေတာ့ဘူး

လူေကာင္းေတြနဲ႔ အေပါင္းအသင္းမပ်က္ဖုိ႔လည္း

အေရးႀကီးတယ္

လူဆိုးေတြနဲ႔ အေပါင္းအသင္းမျဖစ္ဖုိ႔လည္း

အေရးႀကီးတယ္

ျဖစ္လာတဲ့ဘ၀ေပၚမွာ အရာရာအေရးတႀကီး

“ဒီကားဟာ ေနာက္ဆုံးကားပဲ ျမန္ျမန္တက္ပါ ငါ့အစ္ကိုေရ”

စပယ္ယာေလးက အေရးတႀကီး

ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ အေရးတႀကီးေအာ္ငိုလို႔

အၾကမ္းဖက္သမားဟာ အေရးတႀကီးထုတ္လႊင့္လို႔

ကိုယ္တို႔ကမၻာေျမ။ ။

ေအာင္ခိုင္ျမတ္

ႏြယ္နီ မဂၢဇင္း(အတြဲ ၁၇၊ အမွတ္ ၁၂၊ ၂၀၀၇၊ ဒီဇင္ဘာလ)

ဘုရားသခင္က ေၾကြအန္မကစားခဲ႔ဘူး ငါတုိ႔ေတြက ေၾကြအန္ကစားခဲ႔တယ္

ကစား၀ိုင္းမွာ ထိုးခ်လိုက္တဲ႔ ေလာင္းေၾကးဟာ
ဘ၀ရယ္ပါ...။

ေလာင္းကစား၀ုိင္းဆိုတာ
စိတ္ကူးမွန္မွန္နဲ႔ ဥာဏ္ကစားဖုိ႔ပါပဲ
ကံတရားကေတာ႔ သူ႔ဘာသာသူ
စီးဆင္းေနေပလိမ္႔
ကံနဲ႔ဥာဏ္ ထပ္မိရင္ ငါတုိ႔ဘ၀ေတြ
လတ္ဆတ္ေပလိမ္႔
ငါတုိ႔တေတြကံကုိ ေၾကြအန္ကစားခဲ႔ၾကတယ္။

ငါတုိ႔တစ္ေတြ စိုက္မိတဲ႔ စိတ္စိုက္ကြက္ေတြဟာ
စံကြက္အမွန္ေတြပါ။

ေပါ႔ေပါ႔သြမ္းသြမ္းအမႈေတြလည္း
မျပဳခဲ႔ၾကပါဘူး။

ငါတုိ႔ေတြက စိတ္မသန္႔လုိ႔ မထိုးခဲ႔တာေတြဟာ
ငါတုိ႔ရဲ႕ အႏိုင္ေၾကြးေတြပါ။

ဇာတ္...
အဲဒီက စခဲ႔ၾကတာေပါ႔
အဲဒီေန႔က မိုးေက်ာ္သူဟာ
ဟိုတယ္ကယ္လီဖိုးနီးယားကုိ ထြက္သြားႏိုင္တာ
တစ္ခုပါပဲ
ခုေတာ႔ ငါတုိ႔ အံဆြဲထဲမွာ
ဘာမွမရိွေတာ႔ဘူး။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ

တိုက္ၾကီးေတြမွာ
ပင္လယ္ကူးသေဘၤာၾကီးေတြလုိ ဆိုက္ကပ္လုိ႔.....။

စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ
ၾကယ္ေတြဟာ လူေတြ ဘာေတြျဖစ္လုိ႔
ကုလားထိုင္အေဟာင္းၾကီးေပၚတတ္ထိုင္
ကိုယ္႔မ်က္ႏွာေဟာင္းတာလည္း မသိ
လူဟာ...
ေျပာင္းလဲတတ္တာကုိလည္း မသိ
ကမာၻေျမၾကီးဟာ ေဟာင္းေပမဲ႔
မေျပာင္းလဲတတ္ဘူးဆိုတာလည္း မသိ
ကြ်ံေဘာကုိ ေစာင္႔ၾကလို႔...။

စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ
ကိုယ္႔အလြမ္းကိုယ္သိတဲ႔ ၾကယ္တစ္ေကာင္
လူျဖစ္ခြင္႔ၾကံဳဖူးတယ္...။

စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ
အသားျဖဴျဖဴ ၀၀တုတ္တုတ္နဲ႔ ၾကယ္တစ္ေကာင္
ကိုယ္႔ကိုယ္ကုိ သစၥာေဖာက္ရင္း
အေရာင္းေျပာင္းလဲညရဲ႕
အရာရိွျဖစ္ဖူးတယ္....။

စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ
အာေပါဓာတ္ရွင္သန္လြန္းတဲ႔ေကာင္ေတြ
အေတာင္ေတြေပါက္ဖူး
လူလုပ္ဖူးတယ္...။

စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ
သစ္လုံးအိမ္နဲ႔ေနခ်င္တဲ႔ ညဥ္႔ေလတစ္ေကာင္
ပက္လက္လွန္ၿပီး ဇိမ္ခံဖူးတယ္..။

စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ
ပင္နယ္တီေတြ
မဲေနာက္ေတြ
ေဖာင္းေတြ
ျဖစ္ၿပီးရင္ျဖစ္
တစ္ျဖစ္တည္းျဖစ္
တစ္ေကာင္တည္း ဂိုးေရွ႕ေျခရႈပ္ၿပီး
ကိုယ္႔႔ဂိုး ကိုယ္ ျပန္သြင္းတဲ႔
ကင္မရာတစ္လုံး အရက္မူးေနေလရဲ႕။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္