ေခတၱေန႔လည္ခင္းမွ ....
အျဖစ္ အပ်က္က
တစ္မိနစ္တုိင္း ၿငိမ္သက္ေနတဲ႔
အနက္ေရာင္လက္ပတ္ေလးတစ္ခုပါပဲဆိုေတာ႔ ...
ငါ႔ကိုယ္ငါ ေသြဖည္တယ္
ေဒသခံေတြလို ေရြ႕လာတယ္
ေသြးထြက္ေအာင္မွန္တဲ႔စကားေတြ ပြင္႔လာတယ္
စားပြဲေအာက္က စားက်က္အတုကုိ ပေပ်ာက္ေစခ်င္တယ္
အဓိပၸာယ္က
တရားကုိေတာေမွာက္မခံခ်င္တဲ႔ နံရံတစ္ဖက္
ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီလႊင္႔ေနတဲ႔ခရီးမွာ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ
လမ္းကုိမ်က္ေမွာက္ေရးရာအသံနဲ႔ ဖြင္႔ထားပါတယ္....။
ထက္တည္ျမင္႔
Labels: ထက္တည္ျမင့္
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home