စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ
တိုက္ၾကီးေတြမွာ
ပင္လယ္ကူးသေဘၤာၾကီးေတြလုိ ဆိုက္ကပ္လုိ႔.....။
စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ
ၾကယ္ေတြဟာ လူေတြ ဘာေတြျဖစ္လုိ႔
ကုလားထိုင္အေဟာင္းၾကီးေပၚတတ္ထိုင္
ကိုယ္႔မ်က္ႏွာေဟာင္းတာလည္း မသိ
လူဟာ...
ေျပာင္းလဲတတ္တာကုိလည္း မသိ
ကမာၻေျမၾကီးဟာ ေဟာင္းေပမဲ႔
မေျပာင္းလဲတတ္ဘူးဆိုတာလည္း မသိ
ကြ်ံေဘာကုိ ေစာင္႔ၾကလို႔...။
စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ
ကိုယ္႔အလြမ္းကိုယ္သိတဲ႔ ၾကယ္တစ္ေကာင္
လူျဖစ္ခြင္႔ၾကံဳဖူးတယ္...။
စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ
အသားျဖဴျဖဴ ၀၀တုတ္တုတ္နဲ႔ ၾကယ္တစ္ေကာင္
ကိုယ္႔ကိုယ္ကုိ သစၥာေဖာက္ရင္း
အေရာင္းေျပာင္းလဲညရဲ႕
အရာရိွျဖစ္ဖူးတယ္....။
စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ
အာေပါဓာတ္ရွင္သန္လြန္းတဲ႔ေကာင္ေတြ
အေတာင္ေတြေပါက္ဖူး
လူလုပ္ဖူးတယ္...။
စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ
သစ္လုံးအိမ္နဲ႔ေနခ်င္တဲ႔ ညဥ္႔ေလတစ္ေကာင္
ပက္လက္လွန္ၿပီး ဇိမ္ခံဖူးတယ္..။
စၾကာ၀ဠာဆိပ္ကမ္းမွာ
ပင္နယ္တီေတြ
မဲေနာက္ေတြ
ေဖာင္းေတြ
ျဖစ္ၿပီးရင္ျဖစ္
တစ္ျဖစ္တည္းျဖစ္
တစ္ေကာင္တည္း ဂိုးေရွ႕ေျခရႈပ္ၿပီး
ကိုယ္႔႔ဂိုး ကိုယ္ ျပန္သြင္းတဲ႔
ကင္မရာတစ္လုံး အရက္မူးေနေလရဲ႕။
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
Labels: ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home