ေထြျပားလြတ္ေျမာက္

အသံေတြၾကားေနရတယ္
စ စခ်င္းေတာ့ မသဲကြဲဘူး
ခင္ဗ်ားေရာ က်ေနာ့္လုိၾကားေနရလား
သစ္ရြက္ေျခာက္သံ ပ်ားျမည္သံ နားအူသံ တံခါးေခါက္သံ
ကေလးငုိသံ ေလခ်ြန္သံ ေရစီးသံေတြ ဘာေတြလဲ ဘာသံေတြလဲ
စၾကားကာစမသဲကြဲေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္းေနာက္ပုိင္းမွာ
အသံေတြပုိၿပီးသဲကြဲလာတယ္
လူတစ္ေယာက္ကအနားကပ္ၿပီးစကားတုိးတုိးေျပာသလုိမ်ိဳး
တျဖည္းျဖည္းေနာက္ပုိင္းမွာအမိန္႔ေပးသံေတြျဖစ္လာတယ္
ထမင္းစား စားလုိက္ေတာ့ေလ စားလုိက္
မလုပ္နဲ႔ လုပ္ေတာ့ စတဲ့အမိန္႔ေပးသံေတြ
လွဳံ့ေဆာ္မႈ႕မဲ့အာရုံအမွားေတြကေန အျမင္အာရုံေတြေဝဝါးလာတယ္
ေရာင္ျခည္တန္းေတြ အေရာင္လုံးေတြ ေရာင္စုံကြင္းဆက္ေတြ
တဖ်တ္ဖ်တ္ ထူးဆန္းေနတယ္ အေရာင္ေတြကတရားလြန္ေတာက္ပ
အုတ္နံရံေပၚ စိမ္းျပာျပာေပၚ ၾကည့့္လုိက္ေတာ့ ေအးစက္စက္အရုပ္ျဖဴေတြ
ေသသူေတြမ်က္ခြက္ပုပ္အက္အက္ေတြျပန္ေပၚလာတယ္
စုတ္ျပတ္သပ္ငါ့မ်က္နွာကုိငါျပန္ျမင္ရ
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ပါပဲအနားကပ္အမိန္႔ေပးသံၾကားရ
ေဟ့ေကာင္ ခုန္ခ် ငါရပ္ေနတာေလးလႊာေျမာက္အစြန္ဆုံးတုိက္ခန္းျပတင္းဝမွာ
ရင္ထဲေအးကနဲျဖစ္သြား ေသြးေတြကပ်ားရည္လုိခ်ိဳျမိန္တယ္။

ေကာက္ႏြယ္ကေနာင္
13-3-2018

ငါလြင့္ေမ်ာပုံဆန္းၾကယ္

မေဟာ္ဂနီေရာင္ ဝါႏြမ္းရြက္ေျခာက္ေၾကြေတြ
မိစၦာမမ်က္ရည္ရွဳိပ္သံ ေလအသုပ္မွာတေဝါေဝါေႀကြဆင္း
ငါ့တစ္ကုိယ္လုံးဖုံးလြမ္း မီးေလာင္တုိက္သြင္းေတာ့မွာလား
မိစၧာမမ်က္လုံးက စူးရဲေတာက္ပပုိးစုန္းၾကဴးလက္လက္ထ
ငါ့ေခါင္းကုိတဆစ္ဆစ္ကုိက္ခဲ ငါ့မ်က္လုံးကမီးေတာက္ပုိးစုန္းၾကဴးေတြ
မူးရိပ္မူးရီ မိစာၦမက ငါ့ရင္ဘတ္ကခ်ဳပ္ရုိးအမာရြတ္ေတြကုိ
ခြ်န္ၿမိသူမလက္သည္းေတြနဲ့ထုိးေဖါက္ကုပ္ျဖဲ
ရွင္ျခင္းရဲ႕အဆုံးမွာေသျခင္းတရားေတြ
အခုငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ
ေမြးရပ္ဇာတိေျမ ကေနာင္ေတာင္သခ်ိဳင္းကလည္း ထုံးေဖြးေဖြး
ျပဳျပင္ထားတဲ့ေစတီပုထုိးေတြကလည္း ၾကည္ညုိဖြယ္သစ္လြင္ေတာက္ပ
ငါးရံ႕ေျခာက္ကုိ ထန္းဖက္လက္အုံမီးၿမိဳက္ ပဲႀကီးေလွာ္ေတြမ်က္ခင္းထဲျဖန္႔ႀကဲ
တေစ့စီေကာက္စား အားပါးေကာင္းလုိက္တဲ့ မိသန္းမိရန္္းနဳိ့အုံကက်လာတဲ့
ပင္က်ရည္ပုဇြန္ဆိတ္ခုန္တေဖါက္ေဖါက္ပင္က်ရည္စစ္စစ္ထန္းရည္
ကေနာင္ေရာက္ရင္အျမဲလာေခၚဆုံေတြ႕ေနၾက ရွားပါးကာတြန္းဆရာေလး
စပီကာ မင္းကဘာျပဳလုိ႔ေတာင္သခ်ိဳင္းမွာလာေနရတာလဲ
ငါတုိ႔အႏုပညာေတာင္ပံအရိပ္ေတြေမ့ေဖ်ာက္မရေအာင္က်န္ခဲ့တယ္
ငါတုိ႔ပ်ံသန္းႏိုင္ခဲ့တယ္ မိစၦာမ ငါ့ကုိမေကာင္းဆုိး ဝါးရြက္ေျခာက္ေတြေတြနဲ႔
မီးပုံတုိက္ရိႈ႕သတ္လုိ႔မရ ငါျပန္လည္စုိေျပစိမ္းလန္းလာရမယ္။

ေကာက္ႏြယ္ကေနာင္

ေတာင္သမန္

ဆည္းဆာဟာ
မင့္အက်ၤ ီ အ၀ါႏုေရာင္ကေလးကို
အလွဆံုး ဆလိုက္ထိုးေပးထားတယ္။

တံတားက
ဒီေနရာမွာဆို နည္းနည္းလွဳပ္တယ္
မင့္ခါးကေလးကိုကယ္ေတြမသိေအာင္ ကို
ၾကယ္ဖက္ထားေပးမယ္။
ေလျပည္ထဲ
၀ဲလြင့္ေနတဲ႔ မင့္ဆံႏြယ္ေတြလား..
ကိုယ့္ပါးကို ခိုးနမ္းသြားၾကေပါ့၊
အင္းေရျပင္လည္း
ဒီအျဖစ္အပ်က္မွာ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ရယ္တယ္။
မေနႏိုင္တဲ့
အင္းေရျပင္ေစာင့္နတ္သမီးလည္း
တိုးရစ္မႀကီးေယာင္ေဆာင္လို႔ ေရာက္လာခဲ့။
May I help you? ဆိုျပီး
႐ိုက္ေပးသြားတဲ့ ဓာတ္ပံုထဲ
(ေၾကးနီေရာင္မင္းသားေလးေဘးမွာ)
မင္းကိုယ္တိုင္ကလည္း နတ္သမီးကေလးပါပဲ။ ။

ခ်စ္ျခင္းမ်ားနဲ႔
ေကဇ၀င္း

ငါတို႔ ျပန္လာမယ္

ငါတို႔ အမိအဖတို႔ထံ
ငါတို႔ ျပန္လာမယ္။
ငါတို႔ မိတ္ေဆြရဲေဘာ္တို႔ထံ
ငါတို႔ ျပန္လာမယ္။
ငါတို႔ ခ်စ္သူ႔ကိုယ္ေငြ႔ထံ
ငါတို႔ ျပန္လာမယ္။
နီညိဳေရာင္အုတ္ရိုးျမင့္ႀကီးနဲ႔
ကိုလိုနီအေငြ႔အသက္ မကုန္ေသးတဲ႔
ဖိႏွိပ္မွဳယႏၲရားရဲ႕ မနက္ခင္းအေဟာင္းေတြ
လမင္းကိုေတာင္
သံတိုင္ၾကားက ေခ်ာင္းၾကည့္ရ ညခင္းေတြ
အဝံ႔စားဆံုးစိတ္ဓာတ္သားနဲ႔
ငါတို႔ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ႔ၾကၿပီး
ငါတို႔ ျပန္လာမယ္။
တေန႔မေတာ့
ဆိုက္ေရာက္လာမွာ ေသခ်ာေပမယ့္
ေနာက္က်တတ္တဲ႔ အမွန္တရားနဲ႔တရားမွ်တမွဳကို
ငါတို႔ တိုက္ခိုက္ယူငင္ခဲ႔ၿပီး
ငါတို႔ကိုခ်စ္တဲ႔ ငါတို႔ျပည္သူတို႔ထံ
ေတာ္လွန္ေသာ အလံေတာ္နဲ႔အတူ
ငါတို႔ ျပန္လာမယ္။ ။

ေကဇဝင္း

ပစ္ကနခ္

ဘုရားသခင္ကို ေခၚမယ္
သမၼတႀကီးကို ေခၚမယ္
ၿပီးေတာ့၊
ငါ့မိတ္ေဆြကဗ်ာဆရာအခ်ိဳ႕ကိုလည္း
အတူလိုက္ပါဖို႔ ေခၚရမယ္။

ေႏြဦးရာသီေပ်ာ္ပြဲစားဟာ
တကယ္က ေပ်ာ္စရာေကာင္းသင့္ခဲ႔တာပဲ
တကယ္က် ေပ်ာ္စရာမေကာင္းခဲ႔ဘူး။

ဘုရားသခင္လည္း ျပန္သြားတယ္
သမၼတႀကီးလည္း ျပန္သြားတယ္
မိတ္ေဆြကဗ်ာဆရာေတြထဲက
အခ်ိဳ႕လည္း ျပန္ကုန္ၾကတယ္။

ဝိုင္ပုလင္းဟာ ေမွာက္သြားတယ္
ကိတ္မုန္႔ဟာ စားလက္စမ်က္ႏွာနဲ႔
ပါကင္အသစ္ထဲကေန ထြက္လာတယ္။

က်န္ခဲ႔သမွ် ငါ့မိတ္ေဆြေတြနဲ႔
ငါနဲ႔ပဲ
အက္ဒဝပ္မြန္႔ခ်္ ရဲ႕ ပန္းခ်ီကားထဲကလို
တုပျပီး ေအာ္ၾကတယ္။

ေႏြဦးဟာ အတုျဖစ္ခဲ႔ၿပီး
ငါတို႔ေအာ္သံကသာ
အစစ္ျဖစ္ခဲ႔ရျပန္တယ္။ ။

ေကဇဝင္း

ဒါေပမယ့္ ညီမေလးရယ္ ငါ႔မွာ စပါးခင္း ရွိပါတယ္

ဒါဟာ
ညေနလား
ဘယ္မလဲ ေနလံုး
စုန္းစုန္းႀကီး ျမဳပ္တာလည္း မျမင္ရ
ရိုးမေတာင္တန္း ျပာျပာေတြ မျမင္ရ
သကၤန္းစ ရြက္တိုင္ေလးနဲ႔
တံငါေလွေလး မျမင္ရ
ကာဖီေရာင္ ေပါက္ေနတဲ့
ဧရာဝတီ ေရစီးသံ မၾကားရ
စိမ္းရင့္ နက္ေမွာင္ေနတဲ့ စပါးစိုက္ခင္း ေတြ ေခါင္းညိတ္မျပ
လယ္ကတြတ္ေပါက္က ဗ်ိဳင္းျဖဴျဖဴေလး မျမင္ရ
သမန္းဆီ တက္ေနတဲ့
လယ္သူမေျခေထာက္ေလးေတြ ရင္ခုန္ခြင့္မရ
ၾကက္တြန္သံ ပေလြသံ မၾကားရေဒသ
ၿမိဳ႕ျပ
လွ်ပ္စစ္မီး ပ်က္တယ္
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္းတဲ့ စားပြဲက
ေစ်းအႀကီးသား
မန္းဘီယာ တစ္လံုးၿပီး တစ္လံုး လဲက်
သိပ္ရက္စက္တယ္ ညီမေလးေရ…
ေမႊေၾကာ္တစ္ပြဲ ေရခဲေဆာ္ဒါ၊ ရမ္သံုးပက္ ကန္စြန္းပလိန္း နဲ႔
စစ္ခင္းေနရ
ရံႈးခဲ့ၿပီလား
မယံုႏိုင္စရာ
ေရႊေရာင္အိပ္မက္ေတြ ေရြးခ်ယ္သြား
ခံစားလိုက္စမ္း
ရင္ႏွစ္ျခမ္းကြဲေအာင္ အေလလိုက္ ညေနႀကီး မ်ိဳခ်
အလိမ္ခံလိုက္ရ ညေန
ေနဝင္ခ်ိန္ ဘယ္လို ျဖတ္သန္းမလဲ
တကယ္ေတာ့လည္း
ငါ စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ ေရႊေရာင္စပါးခင္း
ညီမေလးကိုယ္တိုင္ ထမင္းရည္ေလး ငွဲ႔လို႔
ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ ထမင္းၿမိန္မလား
စားသံုးၾကည့္သင့္ပါတယ္
ေတာင္တန္း ေတာင္ကုန္းေတြရဲ႕ ရင္ခြင္
လေရာင္ ေလညင္း စိုက္ခင္းစိမ္းစိမ္း
ေကာက္ဦးရနံ႔ ေတြ ေမႊးၿပီ ညီမေလးေရ
ညီမေလး မပါဝင္ ႏိုင္ေတာ့တဲ့
ေကာက္သစ္စား ပြဲေတာ္ တစ္ခုမွာ … ။ ။

ေကာက္ႏြယ္ကေနာင္
ခ်ယ္ရီ၊ ေအာက္တိုဘာ၊ ၉၇

ပဲခူးျမစ္အေရွ႕ဘက္ျခမ္းမွာ မိုးေတြညိဳ႕ေနၿပီ

အတြင္းလူနာတစ္ေယာက္ရဲ႕
ေဆးကုသမႈမွတ္တမ္းကို ျပန္ၾကည္႔ရသလိုမ်ိဳး
လြမ္းတယ္။

ကမ္းျပိဳက်သလို ပဲ႔က်ရင္ခုန္သံေတြ တစ္ဝုန္းဝုန္း
ေျမြတစ္ေကာင္နဲ႔ ရစ္ပတ္ထုတ္ပိုးထားတဲ႔ ညီမေလးရဲ႕  ဓာတ္ပံု
ေသြးမတိတ္ေသးတဲ႔ ျမတ္ႏိုးမႈအဆိပ္ေတြစြန္းေပ
ေဝးျပီ….
ေဝးကြာသြားျပီဆိုတာသိတယ္။

ဘဝရနံ႔ေတြေနာက္ ေရလိုက္ငါးလိုက္
ညီမေလးက စီးဆင္းေမ်ာပါသြား
ငါတို႔ ခြဲခြြြါလိုက္ၾကတယ္။

ဒါေပမယ္႔
ငါ႔ရင္ထဲစူးတဲ႔ အနမ္းေတြ အပြင္႔မပ်က္
ညီမေလးရင္ထဲက အခ်စ္ဦးရုပ္ရွင္ေလးကို ၾကည္႔ေနရ
မိုးေတြရြာေနျပီညီမေလးရယ္….
ဖရိုဖရဲ လိမ္႔က်လာတဲ႔ မ်က္ရည္စက္ေတြပါ…။       ။

ေကာက္ႏြယ္ကေနာင္
သရဖူ ၊ ၂၀၀၃ ၊ ဇြန္။

ဘယ္သူလဲ

ထူးဆန္းတဲ့ စကားေျပာသံ ၾကားလုိက္ရတယ္

ဆရာ၀န္ကုိယ္တုိင္ ထူးဆန္းအံ့ၾသသြားတယ္
“မ်က္ရည္ကုိးပက္ေလာက္ ထုတ္ခ်င္တယ္
လက္ေမာင္းေသြးတစ္ပုလင္းေလာက္ ထုတ္ခ်င္တယ္
ေသြးနဲ႔မ်က္ရည္ကုိ ထုတ္ယူလုိက္ရင္
ပန္းခ်ီကားတစ္ကား ျဖစ္သြားမလား
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္သြားမလား”
ဆရာ၀န္က ထူးဆန္းအံ့ၾသစြာ ေမာ့ၾကည့္တယ္
အရိပ္အေယာင္ ဘာမွ မေတြ႕ရဘူး
ထူးဆန္းတဲ့ အသံရွင္ကုိ “ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးလုိ႔” ဆရာ၀န္က ေျပာတယ္
ဆရာ၀န္စားပဲြေပၚမွာ
လက္ေမာင္းေသြးနဲ႔ ေရးတဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေအာက္မွာတုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားစြာ ခံစားရင္း
သူ႔ခႏၶာကုိယ္ထဲက ေသြးနဲ႔မ်က္ရည္ကုိ ထုတ္ယူလုိက္တယ္
ဒီေတာ့မွ
ဆရာ၀န္လည္း ရွင္သန္ျခင္းက လြတ္ေျမာက္သြားတယ္။

ေကာက္ႏြယ္ကေနာင္
၂၀၀၉-ဇူလုိင္-စရဏမဂၢဇင္း

ေရာမ စစ္မ်က္ႏွာ ( ၈ )

ပရာဒါ
ဂူခ်ီ
ဘာဘယ္ရီ
အယ္လ္ဗြီ

မိစၦာ ဝင္ရိုးတန္းသံုးႏိုင္ငံထဲမွာ မူဆိုလီနီလည္း
ဖက္ဆစ္စနစ္ရဲ့ ဘရန္းဒက္ပဲ
ဓားမိုးထားလို့ လက္မွတ္ထိုးခဲ့ရတဲ့စစ္ေျပၿငိမ္းေရး စာခ်ဳပ္ေတြဟာ
သားေရလက္ကိုင္အိတ္ေတြအျဖစ္
ကမၻာႀကီးကို အလွျပန္ဆင္ေနတယ္ ။

ၾကည္ေဇာ္ေအး
20 4 2108

ေရာမ စစ္မ်က္ႏွာ ( ၇ )

ေျပးစရာေျမမရွိေတာ့လို႔ ေရထဲခုန္ခ်ခဲ့တာ
ေရကူးတတ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါ
ေရထဲက
ငါးမန္းေတြထက္
ကုန္းေျမေပၚက စစ္သုံ႔ပန္းစခန္းထဲ
ငါ မရွင္သန္လို ။

ၾကည္ေဇာ္ေအး
20 4 2018

ေရာမ စစ္မ်က္ႏွာ ( ၆ )

ရိုမီယိုက ၿပိဳင္ကားတစ္စင္းလိုခ်င္တယ္
ဂ်ဴးလိယက္က ေရခဲမုန္႔စားခ်င္တယ္
အထပ္ျမင့္တိုက္ေတြေပၚက ခုန္ခ်ၿပီး
သတ္ေသေနၾကတာ ခုထိ မဆံုး ။

ၾကည္ေဇာ္ေအး
20 4 2018

ေရာမ စစ္မ်က္ႏွာ ( ၅ )

တူရင္မွာ လုပ္ပြဲကစားရင္ တန္းဆင္းရတယ္
မာဖီးယားေတြက စစၥလီက်ြန္းေပၚမွာ ဖဲရိုက္ေနၾကတယ္
ဒီည ဘရုစ္တပ္က
ေအာက္အသင္းေတြႀကိဳက္ေနတယ္ ။

ၾကည္ေဇာ္ေအး
19 4 2018

ေရာမ စစ္မ်က္ႏွာ ( ၄ )

သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေလာင္းကို
စစ္ပြဲအတြင္းမွာ သံခြါကြ်တ္ထြက္သြားတဲ့ ျမင္းတစ္ေကာင္လို
သားသတ္ရံုပို႔လိုက္ပါျပီလား

ခင္ဗ်ားရဲ႕
အသြားႏွစ္ဖက္ပါတဲ့ ဓားေတြကို ျပန္ သ ထားလိုက္ပါ ဆီဇာ ။

ၾကည္ေဇာ္ေအး
19 4 2018

ေရာမ စစ္မ်က္ႏွာ ( ၃ )

ေရာမ ေရာက္ရင္
ဗင္းနစ္ လိုပဲ က်င့္က်င့္
မီလန္ လိုပဲ က်င့္က်င့္
ဖေလာရင့္ လိုပဲ က်င့္က်င့္

ငါက
တန္းဆင္းဇံုထဲမွာ မူးစုပဲစု အမွတ္ေလးေတြရွာေနရတဲ့
ဥေရာပရဲ႕ ေတာၿမိဳ႕ကေလး
ဆီစီနာ ။

ၾကည္ေဇာ္ေအး
19 4 2018

ေရာမ စစ္မ်က္ႏွာ ( ၂ )

ငါ့ အိမ္နိမ့္စံဘဝမွာ
ရန္သူနဲ႔ ေစ့စပ္ခဲ့ရတယ္

နန္းေတာ္ကို သိမ္းပိုက္ျပီးခ်ိန္မွာ
မင္းကို မိဖုရားေျမႇာက္ခ်င္တာ

ဒါေပမဲ့
မင္းက ရန္သူနဲ႔ လင္ငယ္ေနခဲ့တယ္

ေအး
ငါ့ ထီးနန္းရိပ္မွာ
ကလီယိုပတ္ထရာ ျပကၡဒိန္
ခ်ိတ္ခြင့္မရွိေစရဘူး ။

ၾကည္ေဇာ္ေအး
19 4 2018

ေရာမ စစ္မ်က္ႏွာ

စစ္ေျမျပင္မွာ
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မျမင္ရဘူး

အေမွာင္ထဲမွာ
သက္ေသမရွိဘူး

လူကို မျမင္ရေတာ့လည္း
စိတ္က မနာမိဘူး

ေနာက္ေက်ာမွာ ဓားတန္းလန္းႀကီးနဲ႔
ဒီကဗ်ာကို ေရးမိတယ္ ။

ၾကည္ေဇာ္ေအး
4 4 2018