ကိုုယ့္ႏွလံုုးသား ဘယ္အေျခအေန
အရင္ေန႔ေတြလုုိပဲ
လက္လႈပ္ခဲ့၊ ပါးစပ္လႈပ္ခဲ့
ႏွလံုုးလႈပ္ေနတာ လူမေသဖုုိ႔သက္သက္ပဲလား။
တနဂၤေႏြၿပီး တနလာၤ၊ တနလာၤၿပီး အဂၤ ါ
အခ်ိန္မရွိဘူး မအားဘူးေျပာတာ ျပန္စဥ္းစား
ကိုုယ့္အေၾကာင္း ကမၻာအေၾကာင္း ျပန္စဥ္းစား
လူေတြ အုုပ္စုုဖြဲ႕၊
တိုုင္းျပည္ေတြ ႏိုုင္ငံေတြ ထူေထာင္
ေခတ္ေတြ အဆက္ဆက္ ေရြ႕လ်ားလာခဲ့ပံုု
ထိုု႕ေနာက္ .. ယခုု သင္ပါဝင္လာခဲ့ပံုု ။
တိမ္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕ပါဝင္
ၾကယ္ေတြ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္
လမ္းေတြ ရွည္ထြက္လာ
လူေတြ ပ်ားပန္းခတ္မွ် ပါဝင္လႈပ္ရွား
စက္ေတြ ကြန္ပ်ဴတာေတြ ၾကားကျဖတ္လာရတာ
ကိုုယ့္ႏွလံုုးသား ဘယ္မွာ က်က်န္ခဲ့ပါလိမ့္။
ငယ္ငယ္တုုန္းက ပံုုျပင္ေတြ နားေထာင္ၿပီး
စြဲလမ္းခဲ့သလိုု
ကမၻာကိုု ကိုုယ္ျပန္စြဲလမ္းဖုုိ႕
လိုုအပ္ေနခဲ့တယ္။
တနဂၤေႏြမွ စေနထိတိုုင္ ။
ထြန္းေဝၿမင့္
၂၀၀၅၊ ဇြန္ ၊ Heart Magazine
Labels: ထြန္းေဝျမင့္
posted by D Wathone Khat @ February 23, 2017
0 Comments
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home