လိပ္ျပာကႀကိဳး
သူဟာ ရုုတ္တရက္ လန္႔ႏိုးလာတယ္
အႏွစ္ႏွစ္ အလလ ထပ္ခိုုးတစ္ခုုထဲက အိပ္ေမာက်ေနရာက
ႏိုုးႏိုုးခ်င္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား
ေနေရာင္ကိုု ဖ်တ္ကနဲ အၾကည့္ မီးလွ်ံေတြလိုုလိုု ျမားေတြလိုုလိုု
သဘာဝရဲ႕ အာရံုုမွာ မ်က္လံုုးဟာ လက္ဆလြဲေန
ရွိသမွ် အေၾကာမွ်င္ေတြ ဆန္႔ထုုတ္
လက္က်န္ ၾကြက္သားကိုု စုုၿပီး ေလကိုု အားရပါးရ စုုတ္ယူလုုိက္တယ္
သူဟာ သူ႔ရဲ႕ အေလးခ်ိန္ကိုု ခပ္ထုုတ္ၿပီး ေလထဲ လႊင့္တင္ဖိုု႕
ေရဟာ ေလွာင္ကန္ထဲကေန စိမ့္ထြက္ဖိုု႕ အသင့္ၿဖစ္ေနတတ္သလိုု
ဒီအထံုုးကိုု ျပန္ေၿဖဖိုု႕ ႀကိဳးပိုုင္ရွင္ ဘယ္သူလဲ
ေခါက္ရိုုးေသေနတဲ့ လွ်ာနဲ႔ဟိုုတိုု႔ ဒီတုုိ႔ အနံ႔ခံ
ဘာအရသာမွ မရွိပါဘူးကြာ ဆုုိၿပီး ညည္းညဴလိုက္ေသး
သူဟာ ဒီေနရာက စြန္႔ခြာဖိုု႔ ယတိျပတ္ ဆံုုးျဖတ္လုုိက္ပံုုရ
အနံ႔စိမ္းရလိုု႕ထိုုးထိုုးေဟာင္ေနတဲ့ ေခြးရဲ႕ အစြယ္မွာ ခုုိၿပီး
ေခြးနဲ႕အတူ ေဟာင္ၾကည့္တယ္ နားရြက္ေထာင္ၿပီး အူလုုိက္တယ္
တအီအီ ဘာသာေဗဒ ျခားေနေတာ့ အလကားပဲ
စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ စိတ္လြတ္ ကိုုယ္လြတ္ ထိုုင္ခ်က္လုုိက္ခ်ိန္မွာ
ဂ်ံဳးဂ်ံဳးဂ်က္ဂ်က္ ရထားတစ္စီး သူေရာက္ေနတာ ဘူတာရံုုပဲ
ဘာမွ စဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ ခုုန္အတက္ သူဟာ ေလေလ်ာ့ေနတဲ့ ေဘာလံုုးလိုု
ဟိုုလိမ့္ ဒီလိမ့္ မလိမ့္ခ်င္သလိုုလိုု လိမ့္ခ်င္သလိုုလိုု
အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ ထပ္ခိုုးကိုု ျပန္သတိရ
သူ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ကာလတည္းက အိပ္ေမာက်ေနခဲ့သလဲ ဆုုိတာ
ဘယ္သူက အဲဒီ အိပ္ရာမွာ အိပ္စက္ေစခဲ့သလဲ ဆုုိတာ
သူ႔ အေတြးေတြ ဟိုုလိမ့္ ဒီလိမ့္
ဘူတာတစ္ခုု ေက်ာ္သြားတုုိင္း အေတြးဟာ ခရီးတုုိလာ
ရထားဟာ ဘယ္ကိုု ေရြ႕လ်ားေနလဲ ဆုုိတာ
ခရီးဆံုုးရင္ ထပ္ခိုုးဆီ ၿပန္ေရာက္သြားႏုုိင္သလား
သူ စစီးခဲ့တဲ့ ဘူတာကိုုလည္း မမွတ္မိ အားလံုုးဟာ ေရးေတးေတး
သူ႕ပါးဟက္ကိုု တစ္စံုုတစ္ေယာက္က ၿဖဲၾကည့္ေနတုုန္း
အသက္ရွဴေနတယ္ … သူေနာက္ဆံုုးၾကားလုုိက္ရ
သူ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ ထင္တာပဲ။ ။
ေနစိမ့္
(သယံဇာတ …မွ)
Labels: ေနစိမ္႕
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home