ျမစ္ဟာ သူ႔အိပ္မက္ကို ဘယ္ေတာ့မွထုတ္မေျပာ
မီးခိုးကိုသူေတြ႕တယ္
ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့အလံေတြ
ေလထဲမွာေျခတစ္ဝက္ကြၽံေနသလို
အေရာင္ေတြကိုလည္း သူေတြ႕တယ္
ဒါကို ငါသိတယ္
ဖန္ဆင္းသူဆီကေျခရာကို ဓားပါးပါးနဲ႔ျခစ္ယူၿပီး
စႏၵကူးပင္ရဲ႕သိမ္ငယ္ေသာသစ္ေခါက္မွာ တိပ္နဲ႔ကပ္
ဒါလည္း ငါသိတယ္
ေရတြင္းထဲ
ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ေနတဲ့ဓူဝံၾကယ္
အဓိပၸာယ္ဟာ သူ႔အတြင္းသားနံရံကို
ေပါင္မုန္႔ဆီ ရက္ရက္ေရာေရာေပးလွဴလို႔
ငါသိခဲ့တာပါပဲ
သိမ္ငယ္မႈဟာ
သူ႔နာမည္ပါတဲ့ေပးစာကို စာတိုက္ပံုးထဲအျပင္းေျပထိုးထည့္လိုက္ခ်ိန္
ျမစ္ဟာ
သူ႔အိပ္မက္ကိုဘယ္ေတာ့မွထုတ္မေျပာ
စီးဆင္းၿမဲ စီးလ်က္သာ ။
သားဦး
Labels: သားဦး
posted by D Wathone Khat @ February 23, 2017
0 Comments
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home