ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုု တစ္ဝက္တိတိ လႊင့္ထူထားရေသာ
ေမွ်ာ္လင့္လုုိ႕ မရတာကိုု ေမွ်ာ္လင့္ဖူးခဲ့တယ္လုုိ႕ပဲ စိတ္ထဲ ေရးထြင္းခဲ့မိတယ္
ေန႔တစ္ဝက္ ညတစ္ဝက္ ညီမွ်ျခင္း ခ်လုုိ႔မရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္မ်ား
အလြမ္းအေဆြးဆိုုတာ ငါတုုိ႕ လူငယ္ဘဝ သီဆိုုခဲ့ေသာ ေတးသြား
အမွန္တကယ္ပိုုင္ဆိုုင္ခဲ့ရေသာ ခ်စ္သူ႔ကိုုယ္သင္းရနံ႔ေဟာင္းမ်ား
ရင္ဘတ္မွာ စာတမ္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ေရးထိုုးထားတဲ့ တီရွပ္မ်ား
ႏွလံုုးသားေရးရာကိုု အလြန္အကၽြံ စိတ္ဝင္စားမိေသာ ေက်ာင္းသားဘဝရဲ႕ ေန႔စြဲမ်ား
ရုုပ္ရွင္ၾကည့္မိသလိုု တဖ်တ္ဖ်တ္ ျပန္ေပၚလာေသာ ဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ား
နံရံကိုု ေငးေမာေနလည္း မေန႕က ေတြးတဲ့ စိတ္ကူးအတိုုင္း ပံုုရိပ္ထင္တယ္
နာက်င္ ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ရာ ဇာတ္လမ္း တစ္ပိုုင္းတစ္စက ငါ့ငယ္ဘဝကိုု ရည္ညႊန္းတယ္
ငါတုုိ႕ ဝတ္ခဲ့ေသာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီမ်ား ရင္ခုုန္ႏႈန္းကိုု သတိနဲ႕ထိန္းရတယ္
စက္ဘီးေလးနာမည္ ROADMAN ဆိုုတာ ငါ့ကိုု အထူးျပဳတဲ့ နာမဝိေသသန
ငါ အခုုႀကိဳက္တဲ့ အေရာင္က အနက္ေရာင္
ငါ အခုု ႏွစ္သက္တဲ့ ဂီတက ေရာ့ခ္ ဂီတ
ငါ အခုုေသာက္တဲ့ အယ္လ္ကိုုေဟာက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ဝီစကီ
ငါ အခုု စြဲလန္းတဲ့ ေကာင္မေလးနာမည္က စုုျမတ္ျမတ္ေထြး
ဒီစာသားေတြ အားလံုုး ငါ့ဘာသာေရးခဲ့ေၾကာင္း ဝန္ခံပါရေစေတာ့။ ။
ေအာင္ပိုုင္စိုုး
၂၀၀၆ ၊ ေမ ၊ heart magazine
Labels: ေအာင္ပိုင္စိုး
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home