ညိဳေလး သုိ႔ . . .

သစၥာေဆာင္ကုိ သစၥာတရားလုိ႔
အမွတ္မွားတာလား
ယုံၾကည္မႈ ျမင့္ျမင့္မားခဲ့တာလား
တုိ႔လာတယ္ သီခ်င္းကုိ ညလုံးေပါက္ သီဆုိခဲ့။
အေမွာင္ဆုံးညနံရံမွာ ညမုန္းလုိ႔ သူ႔နာမည္ကုိ ေရးလုိက္တယ္။
မိခင္တစ္ေယာက္က အႏၱရာယ္ကင္းပရိတ္ တတြတ္တြတ္ရြတ္ေနတယ္
ဖခင္တစ္ေယာက္က အျဖဴနဲ႔အမည္းေခတ္ရဲ႕  တီဗီေတြ တစ္လုံးၿပီး တစ္လုံး၀ယ္
တစ္လုံးၿပီးတစ္လုံး ရုိက္ခြဲတယ္
အစ္ကုိတစ္ေယာက္က
အုပ္ၾကြပ္မုိးနီနီေခါင္မုိးေပၚ တက္ထုိင္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေတာင္ပံခတ္ေနတယ္။
သူ႔အခန္းမွာ
ပုိးဒါလီသိန္းတန္ရဲ႕ ေကာင္းကင္ျပာကုိ မ်က္ႏွာၾကက္တပ္ထားထာတယ္။
သူ႔ဆံပင္ေတြ စာရြက္ေပၚက်သြားေတာ့
ေျမြမ်ားကဗ်ာ ျဖစ္လာ။
ေထာင္ကထြက္လာၿပီးေနာက္
အဆိပ္ခပ္ထားတဲ့ေခတ္ကုိ သူ မစားေတာ့ဘူး
ေခတ္ငတ္ၿပီး သူေသဆုံးသြားတယ္။
ပုညလမ္းထဲက
ၾကက္ေသြးေရာင္အုပ္ၾကြပ္မုိး အိမ္ကေလးရဲ႕  သြားၾကိတ္သံေတြကုိ
အထိတ္တလန္႔ ငါနားလည္ခဲ့ရပုံမ်ား ။       ။

ေ၀းေခါင္
ည ၁ နာရီ
ၾကာသပေတး၊ ၁၄ ေမ ၂၀၁၅