ေခါင္းစဥ္ကိုလိုက္ရွာေနတဲ့ကဗ်ာ

အရာရာတုိင္းကုိ
အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ေတြးေခၚဖို႔
ငါ့မွာ အေမွာင္ေတြပဲရွိတယ္။

လူတစ္ေယာက္ဘာကိုမွ
မယုံေတာ့တာဆန္းသလား။
(အဲဒီလူဟာ ငါမဟုတ္ဘူးလို္႔
မေသခ်ာဘူး။)

၀င္ရုိးစြန္းေဒသ
မီးေတာင္ေပါက္ကဲြမႈအတြက္
ဘယ္သူ႔မွာတာ၀န္ရွိသလဲ။

ရုတ္တရက္ ဒုံးပ်ံႀကီးေတြ
ရုတ္တရက္ အခ်စ္စိတ္ေတြ
ရုတ္တရက္ အႏုပညာေတြ
ၿပီးေတာ့
မွတ္ဥာဏ္မွာ တဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေနတဲ့
ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ေတြ။

ေခတ္ကိုဒုိးယုိေပါက္
ေတြ႕ျမင္ရဖို႔
လင္းႏုိ႔ေတြကမွ ေရဒါရွိဦးမယ္။

ယေန႔ကမာၻႀကီးမွာ
လူေျပာမ်ားလွတဲ့ေၾကာ္ျငာတစ္ခုက
“စစ္မွန္ေသာေပ်ာ္ရႊင္မႈကို
ေငြနဲ႔၀ယ္ယူရရွိႏုိင္ပါၿပီ”တဲ့ . . .။
ဒါျဖင့္ ငါတုိ႔က
ဒဂၤါးသံတခၽြင္ခၽြင္နဲ႔ ကမာၻ႕ႀကီးထဲ
မမွားေသာေရွ႕ေနေတြ၊
မေသေသာေဆးသမားေတြအျဖစ္
မ်ဳိးပြားၾကရုံေပါ့။

ပ်ံလႊားငွက္တစ္ေကာင္ထဲနဲ႔
ေႏြဦးမေပါက္ႏုိင္မွန္း
အခုေတာ့သိပါၿပီ။ ။

ေ၀မွဴးသြင္