ေနတန္မ်ဳယာ ။ ရွင္႕ေသြးေတြဟာ က်မကိုယ္ထဲ စီးဆင္း

ဒီလို အခ်ိန္ဆုိ တံခါးေခါက္သံၾကားရၿပီ
လုပ္ၾကေန ထုံးစံ အတုိင္း မိတ္ကပ္ကို လိမ္းခဲ႕တယ္
အီဖယ္ေမွ်ာ္စင္ကို မ်က္ေစာင္းပစ္ၿပလိုက္တယ္
ဇီမာလမ္းဆုံမွာ က်န္ခဲ႕တဲ႕ က်မရဲ႕ ေဒါက္ၿမင္႕ဖိနပ္ကေလး
ၿမင္းႏွစ္ေကာင္ကတဲ႕ ရထားလုံးအတြက္ လဲလွယ္လိုက္ရ
မီးအားက လင္းတယ္ ၊ အလင္း နည္းနည္းေလ်ာ႕
ဒီေလာက္ေတာ႕ ဘယ္လုိ ပြင္႕လင္းဖုိ႕ ေကာင္းႏိုင္မလည္း
ဇာတ္လမ္းက ဇာတ္ညႊန္းအတုိင္းဆုိရင္ 2 By 1 ပဲ
လက္ေခ်ာင္းေတြဟာ စတင္လႈပ္ရွားလာေနၿပီ
နဖူး၊ ႏွာေခါင္း၊ ႏႈတ္ခမ္း ၊ လွ်ာ ၊ လည္ပင္း
ဟာ! ဒီလို မဟုတ္ေသးဘူးေလ . . . .
ေခါင္းရင္းမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ႕ ဘုရားပုံေတာ္ကို ဖယ္လိုက္
ကင္မရာထဲမွာ ဆုိရင္ က်မဟာ ဘုရင္မတပါး
က်မဟာ ေသနတ္ကို ထုတ္လုပ္ေနေပမယ္႕ ဘာသာေရးကို မပစ္ခတ္ဘူး
အဆင္ေၿပတယ္ဆိုရင္ . . . . . ကြန္ဒုိလီဇာရိုက္ဇ္ကို ေၿပာလုိက္ပါ
အဆင္ေၿပတယ္ဆုိရင္ . . . . . မုိဟာမက္အလီကို ေၿပာလုိက္ပါ
အဆင္ေၿပတယ္ဆုိရင္ . . . . . ကတ္စထို ကို ေၿပာလိုက္ပါ
ဒီမွာ က်မရဲ႕ တကိုယ္ေတာ္ ရုပ္ရွင္ စတင္ရိုက္ကူးေတာ႕မယ္လုိ႕
OK! ေခါင္းတစ္ခ်က္ ညိတ္ၿပ
ဘ၀ဟာ ေရပန္းေတြ ပန္းထြက္လာသလို
မီးေတာင္တစ္ခုလို ေဒါသထြက္ေနတဲ႕ ၿမင္းရိုင္းေတြ တာေ၀းေၿပးေနသလို
ဆြဲဆုတ္လိုက္ရတဲ႕ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ေတြ သတိရေနသလို
တီဗီြကလာတဲ႕ ႏွစ္သစ္ကူး မိန္႕ခြန္းဟာ ဘာလုပ္လုိ႕ရမွာလဲ
က်မ ရင္ဘတ္ထဲမွာ အစိမ္းေရာင္ သစ္ေတာတစ္ခုရိွတယ္
က်မဟာ ဒဏ္ရာရေနတဲ႕ က်ားတေကာင္
မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇာတိကို ၿပႏိုင္ဖုိ႕
ေခ်ြးပ်ံေနတဲ႕ ေရခဲေရတစ္ခြက္ကုိ အငတ္ေၿပေသာက္လိုက္ရရဲ႕
အိမ္သာေၾကြခမုတ္ထဲ ထုိးထည္႕လိုက္တဲ႕ လူ႕အခြင္႕အေရးေၾကညာစာတမ္းလုိ
ေနတန္မ်ဳယာ ။ ရွင္႕ေသြးေတြဟာ က်မကိုယ္ထဲ စီးဆင္း ။

ဒီ ၀ သုန္ ခက္
2014

ကဗ်ာ႕အသံ ။ အစီအစဥ္ ၃