ေစတန္ကိုယ္တိုင္မသိလိုက္တဲ့၀ွက္ဖဲရဲ႕ရနံ႔ (သို႔မဟုတ္) မာရီယာ

နင္ဟာ ငါကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်စိတ္နဲ႔လွမ္းလွမ္းဟပ္ေနရတဲ့ ငါးစာပဲ။ ကိုလံဘတ္စ္ အေမရိကတုိက္ကိုေတြ႕ရွိသလိုမ်ိဳး ငါတို႔အခ်စ္ကိုေတြ႕ရွိခဲ့ၾက။ ေျမပံုမဲ့။ ငါဟာ ညကိုဆာသလိုနင့္ကိုဆာတယ္ မာရီယာ။ ဟုတ္တယ္။ နင္ဟာ ေစတန္ကိုယ္တိုင္မသိလိုက္တဲ့၀ွက္ဖဲရဲ႕ရနံ႔ပဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ေနေရာင္ျခည္ဟာနင့္ပါးျပင္ကိုျဖတ္ၿပီးက်မွ ေျမကမာၻကအဓိပၸါယ္ပိုျပည့္စံုသလိုမ်ိဳးေပါ။႔ ငါ႔မွာ နင့္ကိုယံုၾကည္လိုက္ရ / ကိုးကြယ္လိုက္ရ / ပူေဇာ္ပသလိုက္ရ အတၱကိုခၽြန္ေနေအာင္ျမၿပီးမွ ခြဲခြာျခင္းရဲ႕ဟင္းလင္းျပင္ထဲကို ကၽြံ၀င္လိုက္ၾက။ လႊတ္လွတယ္။ နင္မသိတဲ့ အေမွာင္ဘက္ျခမ္းမွာ ပန္းေတြကေလာင္ကန္းၿပီးပြင့္လားပြင့္ရဲ႕။နင္မပါတဲ့ကမာၻမွာ မိုးစက္ေတြက ေျမၾကီးကိုထိုးခြဲၿပီးတက္တက္လာတာ ရင္နဲ႔မဆန္႔။လန္႔တယ္မာရီယာ။ စၾက၀ဠာတစ္ဖက္စြန္းကေနတြန္းခ်ခံလိုက္ရသလိုမ်ိဳး ေသေရးရွင္ေရး။ဟုတ္တယ္။ နင္ဟာေသေရးရွင္ေရးပဲ။ တိတိက်က်ေျပာရရင္ နင္ဟာ အသက္ဓာတ္ပဲ / ၀ိညာဥ္ပဲ / ဓာတ္ႀကီးေလးပါးပဲ / ဥပါဒ္နဲ႔ဘင္အၾကားက ဌီခဏငယ္ေလးပဲ။ ရဲရဲဆြဲထုတ္လိုက္။လက္ထဲပါလာမယ့္ကဒ္က The Fool ကိုယ္စားျပဳ သေကၤတခ်ည္းပဲျဖစ္ျဖစ္ေနရ။ ခပ္ျပင္းျပင္းေရရြတ္လိုက္တယ္။ ဘူးလ္ရွစ္ထ္။နင္ဟာအထာကိုင္မႈေတြၾကားထဲ ငါ႔ကိုဆြဲႏွစ္။ အခ်စ္စိတ္ဆိုတာ ဘာဘာညာညာ။ အတၱဟာအနႏၱေမတၱာေတာ္ထဲ စိမ့္ ၀င္ သြား ။အရူးတို႔ရဲ႕ေတးခ်င္းနဲ႔ကခုန္။ တကယ္ေတာ့အခ်စ္က ေျပာမယံုႀကံဳဖူးမွသိဆိုတဲ့ဇာတ္ညႊန္းမ်ိဳး။ လြန္ကိုလြန္လြန္းတယ္။ ခၽြန္ၿပီးတြန္းတိုင္းလည္း ထက္ရွစြာအေရွ႕ကိုေရာက္မလာျပန္ေတာ့ ေၾကာက္တယ္။ပြဲသိမ္းမ်က္၀န္းေတြနဲ႔ တစ္ကၽြန္းပို႔ခံရမွာလည္းေၾကာက္တာပဲ။ စိတ္ရဲ႕ဆာေလာင္မႈမွာ ဘူးသီးႏုႏုေလးအခူးခံလိုက္ရမွာလည္းေၾကာက္တာပဲ။ နင္ရယ္ပစ္လိုက္စမ္း မာရီယာ။ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ပစ္လိုက္။နင္က နဂါးမွန္းသိေအာင္အေမာက္ေထာင္,ေထာင္ျပ / ဘီလူးမွန္းသိေအာင္အစားၾကဴး,ၾကဴးျပ / ေၾကာက္မွန္းသိလို႔ပို,ပိုၿဖဲေျခာက္ျပ။ငါကေတာ့ ျငင္းပယ္ျခင္းနဲ႔ထုဆစ္ခံလိုက္ရတဲ့ပန္းပုရုပ္တစ္ရုပ္ (၀ါ) တစ္ရွဴးစျဖဴျဖဴေပၚမွာခ်ေရးလိုက္ရတဲ့က်ားနာစိတ္ဆိုတဲ့စကားလံုး (၀ါ) ခဲအမွန္မခံရေတာ့ဘဲတစ္ခါတည္းတန္းေသသြားရတဲ့ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ဇာတ္ေၾကာင္း။ငါ နာတယ္။ ငါ ဖ်ားတယ္။ ငါ နာဖ်ားတယ္။ ဒါဟာ အင္တာေနရွင္နယ္ဘာသာစကား။အမုန္းဆိုတာ ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးမ်က္ႏွာထားနဲ႔ ရင္၀ကိုေဆာင့္ကန္ခံလိုက္ရတဲ့ကစားပြဲသာျဖစ္တယ္ မာရီယာ ။ ။ဆစ္ခ္