ငါနဲ႕လမ္း
ေျခတစ္လွမ္း ခ်လိုက္တိုင္း
ပို၍ဆန္႕ကား ရွည္ထြက္သြားတဲ႕ လမ္းမ
အဲဒီ လမ္းမဟာ
တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းအတြက္ ရိွေနခဲ႕ၿပီး
အဲဒီ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ဟာ ငါ ျဖစ္ခဲ႕တယ္
ငါ့အလုပ္က
ရပ္တန္႕ေနဖို႕ မဟုတ္ဘူးတဲ႕
ငါ ေလွ်ာက္ေနရေပါ့
အဲဒီလမ္းမေပၚမွာ
တစ္ေယာက္တည္း
ေနမ်ိဳး
Labels: ေနမ်ိဳး
posted by D Wathone Khat @ June 06, 2015
0 Comments
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home