ရုပ္သံအစီအစဥ္

အစီအစဥ္မ်ားအရ
ကိုယ့္ အသက္ဟာ ေလထဲမွာပဲ ကုန္ေတာ့မယ္
ဘာလို႕မ်ား မိုင္ႏႈန္းျမင့္ ေမာင္းႏွင္ေနမလည္း
တလမ္းေမာင္းလမ္းမမွာ
ေသေတာ့လည္း ေသလို႕
ေနေတာ့လည္း ေနလို႕
ေသြးသားအစိုင္အခဲေတြမွာ ယာဥ္တိုက္မႈ႕မရိွ
ရိပ္ခနဲ ရိပ္ခနဲ မိိုင္တိုင္ေတြမွာ ယဥ္ေက်းမႈ႕မရိွ
ပ်ံသန္းလာတဲ႕ တယ္လီဖုန္းေခၚဆိုျခင္းအတိုင္း
အနာဂါတ္ဟာ ဆက္သြယ္မႈ႕ ဧရိယာျပင္ပ
ပုတ္ပြေနတဲ႕ အေလာင္းရဲ႕ အေၾကာင္းကို ရုပ္ရွင္ရိုက္လို႕
မင္းသားနဲ႕ မင္းသမီးက ကိုလိုနီေခတ္က ပန္းျခံထဲပတ္ေျပးလို႕
မွန္ထဲကို လက္ႏႈိက္ၾကည့္မွ
ကိုယ့္ အျဖစ္ဟာ မီးေလာင္ေနတဲ႕ အေဝးေျပးလမ္းမ
ဒဏ္ရာေတြက ေသြးထြက္လာမွ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သက္ရိွတေယာက္မွန္း သိတယ္
စီးကရက္ကို မီးျခစ္ၾကည့္ေတာ့
ေလာင္ေနတဲ႕ ျပာက ကိုယ့္ ဘဝကုိ ျပန္တိုက္စားသြားတယ္
စကားေျပ နဲ႕ ဖြင့္လို႕ မရတဲ႕ တံခါးေတြကို
ကဗ်ာနဲ႕ လိုက္ဖြင့္ၾကည့္တယ္
ညေနခင္းကို အရည္ေဖ်ာ္ပစ္ျပီး
တိမ္ေတြနဲ႕ လိင္ဆက္ဆံ
ကိုယ့္ ဘဝအတြင္းသားထဲ စိုက္ဝင္လာတဲ႕ ေနေရာင္ကို
အစြန္းေရာက္တေယာက္လို မက္ေမာမိတယ္
ကိုယ့္ အက်ီ ၤလက္ဖ်ံမွာ ရိွတဲ႕ မ်က္ရည္တစ္စက္
ေသနတ္ဒဏ္ရာတခ်က္လည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္
မေတာ္တဆမႈ႕ေတြဟာ
လမ္းေထာင့္ခ်ိဳးတိုင္းမွာ ရိွတယ္
ေလထဲကဖုန္မႈန္႕ေတြက ေျပာတယ္
ဓါးဟာ ေသြးရဲ႕ အရသာကို မသိဘူး
အဲဒီေန႕က ရုပ္သံထုတ္လႊင့္မႈ႕ အစီအစဥ္မေအာင္ျမင္
မႈ႕ခင္းသတင္းမွာ ကိုယ့္ နာမည္မပါတာကိုပဲ
ေက်းဇူးတင္ရေတာ့မယ္

 ဒီဝသုန္ခက္
သရဖူ ။ ေမ ။  ၂၀၁၅