25 February, 2017

မိမိကိုယ္ကိုယ္က်ိန္ဆဲျခင္း

ေဆာင္းဝင္တိုင္း ေသနတ္ေမာင္းကို ဆုမေတာင္းပဲဆြဲခဲ့တယ္ ေန႔စဥ္
ထြက္ေနက် ႏွပ္ေခ်းေတြလို သိစိတ္မဲ့ ယိုစီးျခင္းထဲ အိပ္ရာထ
ေကာ္ဖီေသာက္တာကေန အိပ္ရာဝင္ခါနီး ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်ိန္အထိ
ဘယ္အရသာမွ ဘဝတည့္တည့္ မထိခဲ့သလို အိမ္ေျမာင္တစ္ေကာင္
အၿမီးျပတ္သြားတာၾကည့္ၿပီး ဝမ္းသာၾကည့္လိုက္ပါလား ခဲတံ
ခၽြန္စက္တစ္လံုးလို ျမင္ျမင္သမၽွအရာတိုင္း တတိတိလႈိက္စား ဘာသာ
တရား လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္ ဖာ့ခ္ဆိုတဲ့စာလံုးေရ ၂၀၀၀ပါတဲ့
စာအုပ္တစ္အုပ္ဝယ္ဖတ္ ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို တြန္႔ခနဲေကြး ျပံဳးျပ သူျပံဳးေနသည္
အေႂကြးယူေတာ့မည္ဆိုတဲ့ နံရံကိုလည္း ျပံဳးျပ နားေတြ နားေတြ ဖြားခနဲ
လြင့္စင္ထြက္လာေသာ အယုတ္တမာသုက္ေသြးေတြနဲ႔ မိသားစု
ဂရာဖစ္တီေရး ျခစ္ခ်လိုက္တဲ့ေနာက္ အမၽွင္တန္း ထြက္က်လာရာ
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္မ်ား ပုပ္ပြေနတဲ့ အေလာင္းေကာင္မ်က္ႏွာ ရႊင္ပ်
လန္းဆန္း တစ္လံုးေသာက္ၿပီး ျဖစ္တည္မႈပါ ေပ်ာက္သြားတဲ့ ငွက္လို
ေလဟုန္ခြင္း အိမ္အျပန္ မူးရူးေပေတ တနဂၤေႏြညမ်ားထဲက လူသား
တစ္ေယာက္ေယာက္ဟာ မီးပံုးပ်ံတစ္လံုးလို ပ်ံတက္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး
ေလယာဥ္ပ်က္က်သလိုပဲ ပ်က္က်ခ်င္ေနခဲ့တယ္ အျမဲတမ္း ။ ။

ဆစ္ခ္
ဇန္နဝါရီ၊ ၂၀၁၆

Labels:

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home