ရန္ကုန္သားကဗ်ာ

အံ့မခန္း မ်ဥ္းမတ္မ်ား ဒံုးပ်ံလို
ဘ၀င္ျမင့္
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေသာ တန္ဖိုးမ်ား။
ခိုကေလးမ်ား
ညစ္ပတ္နံေစာ္စြာအစာစား။
နံရံေတြလို ေက်ာဘက္မွာ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္
လက္ဖက္ရည္တခြက္ေလာက္
ေနပူထဲျဖတ္ကာ
အိမ္ျပန္ရံုသာ။

ေအာင္ခ်ိမ့္
ရနံ ့သစ္ ၾသဂုတ္  ၁၉၉၈