ပုသိမ္
ႏွစ္လံုုးတည္းေသာ အမည္က
တစ္လံုုးမွ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ မေကာင္း
ႏွစ္လံုုးေပါင္းၿပီး ရင္ေကာ့ထားတာေတာင္
ခါးက က်ိဳးက်ိဳးက်တဲ့ၿမိဳ႕ ။
မိတ္ကပ္လူး ေပါင္းတင္
အၿပင္အဆင္ အၿခယ္အသေတြ ဗန္းၿပၿပီး
လူအဝင္အထြက္မ်ားသေလာက္
ထမင္းနပ္မမွန္တဲ့ၿမိဳ႕ ။
သူ႕ခါးပတ္နဲ႕ တူတဲ့လမ္းမၾကီးေတြ
စီးစီးပိုုင္ပိုုင္ပတ္
ညစ္ထပ္ထပ္ သူ႕ေခါင္းေပၚမွာ
ဓာတ္ၾကိဳးနဲ႕ ဖုုန္းၾကိဳးေတြ စုုခ်ည္
တီဗီ အင္တာနာေတြ ပန္းလိုုပန္
ဂ်င္းေဘာင္းဘီဝတ္ၿပီး ခံုုဖိနပ္စီးတဲ့ၿမိဳ႕ ။
မ်ိဳးရိုုးစဥ္ဆက္
အရွက္ရစရာ အမာရြတ္ေတြ
ဖံုုးဖိထားရတဲ့ၾကား
ႏွစ္ကိုုယ္ၾကား စကားတီးတိုုးေၿပာရင္
သူ႕အေၾကာင္းကိုုယ္ေဖာ္
ကိုုယ့္အေၾကာင္းသူေဖာ္ၿပီး
ဘူးေပၚသလိုု ေပၚတဲ့ၿမိဳ႕ ။
သူ႕ဝမ္းဗိုုက္ထဲက
စပါးက်ီၾကီး ပုုပ္ပုုပ္ၿပၿပီး
အေခ်းအငွားသိပ္ထူ
ဒါကိုုပဲ ဂုုဏ္ယူလိုု႕မဆံုုး
သူ႕ကိုုယ္လံုုးေပၚမွာ
ၿပြတ္သိပ္လိႈက္စားတာကိုု
မွန္ၾကည့္ရင္း လက္သိပ္ထိုုးေက်နပ္
ႏွာေခါင္းခၽြန္ခၽြန္ကိုု ပြတ္သပ္
စမတ္က်ေနပံုုမ်ား
သူ႕အစာအိမ္ကိုု အလုုပ္အေကၽြးၿပဳတဲ့
လက္ေတြ႕မွာေတာ့
တစ္ေသာင္းတစ္မတ္နဲ႕
ဖ်ပ္ဖ်ပ္လူးဆာေလာင္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ ။
ငဝန္ၿမစ္က
ထြက္ဆိုုခ်က္ေကာင္းလိုု႕ အမႈေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕
ခံုုရံုုးမွာ ဖံုုးဖိဖိုု႕ တစ္ကိုုယ္လံုုး သနပ္ခါးနဲ႕
ေပါင္မွာ ေသးစီးေၾကာင္းနဲ႕ ၿမိဳ႕ ။
ၿမိဳ႕ အဝင္ၿမင္ရတဲ့ ထီးၾကီးရွိလ်က္နဲ႕
မိုုးေရထဲ ေလွ်ာက္အစိုုခံ
အၿပင္းဖ်ားေအာ့အန္ေတာ့မွ
အန္ဖတ္ထဲမွာ ဟန္ေဆာင္မႈ ဂ်ံဳဖတ္ေတြ
ခ်ဥ္စၿပဳေနတဲ့ စာရိတၱအသားလံုုးေၾကာ္ေတြ
လိမ္လည္မႈ ဘီယာေတြ
ေလာင္းကစားၿမာေပြ အခ်ိဳရည္နံ႕ေတြ
ညီွစိုု႕စိုု႕ အရက္ေတြ စီးကရက္ေတြနဲ႕
အန္ဖတ္ဆိုု႕ ေသသြားရင္
အေကာင္းသားလုုိ႕ အေၿပာခံရတဲ့ၿမိဳ႕။
ေတာင္းစုုတ္ပလံုုးစုုတ္သာ
ပစ္ရိုုးထံုုးစံရွိတယ္ဆိုုတဲ့
သူ႕သားသမီးေတြကိုု
လက္ဖက္ရည္ဆိုုင္ေတြထဲ စုုၿပံဳထိုုင္ေစာင့္ခိုုင္းၿပီး
မိန္းမကန္တဲ့ ေဘာလံုုးပြဲ
သြားအားေပးေနတဲ့ၿမိဳ႕။
စပါးလံုုးမ်ား ဆန္ၾကမ္းစား
အေၾကသားစ အက်ီ ၤေတြမွာ
ရႊံ႕ ႏြံေပစင္ ခ်ဥ္ေစာ္နံ မဖြပ္ေလွ်ာ္ပဲ
လက္ၾကားစီးကရက္ညွပ္လုုိ႕
ႏွစ္ထပ္သေဘာၤေတြကပ္တဲ့
ကိုုယ့္မင္းကိုုယ့္ခ်င္း တံတားမွာ
ကုုန္ထမ္းစားေနရတဲ့ၿမိဳ႕ ။
ကုုန္တိုုက္ၾကီးထဲ ရင္ေကာ့ဝင္
အေဟာင္းတန္းကိုု မထီေလးစားၿဖတ္
ႏွစ္ထပ္ေစ်းၾကီးထဲ
မဝယ္ပဲ ေစ်းေမးတဲ့ၿမိဳ႕ ။
အကယ္ဒမီသံုုးထပ္ကြမ္း
ေကာလိပ္ကိုုနမ္းတဲ့
ၿပာႏွမ္းႏွမ္းကန္ေရၿပင္ေပၚကိုု
အခ်ိန္မေတာ္ ခုုန္ခ်တဲ့ၿမိဳ႕ ။
သူ႕ရင္ကိုု သူၿပန္ခြဲၾကည့္ဖိုု႕
ရင္ခြဲရံုုေလးထဲမွာ ပက္လက္
မီးသၿဂိဳဟ္စက္ထဲသြားဖိုု႕
သေရာင္းေခ်ာင္းကိုု ၿဖတ္လမ္းေမးတဲ့ၿမိဳ႕ ။
ၿမိဳ႕ၾကီးေလ
ေပါင္မုုန္႕ အနားသား အနမ္းေတြနဲ႕
ၿမစ္ဝကၽြန္းေပၚကိုု နမ္းေနလုုိက္တာမ်ား
သားသည္အေမ ကေလးခ်ီထားတာနဲ႕ တူရဲ႕ ။
ဒီၿမိဳ႕ေပါ့
ၾကိဳးေလ်ာ့ေနတဲ့ မယ္ဒလင္နဲ႕
ညဆိုု ေအာ္ဟစ္ေနတာ ။ ။
ဝင္းၿမင့္
Labels: ဝင္းျမင့္
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home