ပုံတူ

တေန႕လုံး
တညလုံး
အညီွေစာ္ခံျပီးမွ
အေဝးကို ထြက္ေျပးလာခဲ႕တာေပါ့

အိပ္ေနတဲ႕ လမ္းမကိုလည္း ႏိႈးခဲ႕
နာဖ်ားဆဲ နာရီတို႕ကိုလည္း ထားခဲ႕
ငိုရိႈက္သံမျဖစ္ေသးတဲ႕ ေငြတခ်ိဳ႕သာ
မိုး အျဖစ္နဲ႕ရြာလာခဲ႕
ေျပာျပလို႕ မတက္ႏိုင္တဲ႕ ေကာင္းကင္ဆန္မႈ႕နဲ႕ေပါ့

အဲဒီေန႕က
မိုး တအားသည္းတယ္
အဆိပ္အခ်ိဳ႕က အရမ္းခ်ိဳတယ္

ရထားဥၾသဆြဲသံကလည္း
ခါတိုင္းထက္ ပိုက်ယ္ေလာင္တယ္။

ဒီဝသုန္ခက္