မှန်နံရံများကြား ယခုနှစ်၏ နှစ်ဆတိုး ကွန်ကရစ်မေတ္တာ

ကုန်တိုက်ကြီးများအောက်
ဘာကြောင့်မှန်း မသိ ရောက်လာ
လူသုံးကုန် ပစ္စည်းများ ကြားမှာ ငါ ကိုယ်ဟန်ပြ ရပ်နေဟန်
ငါ အသုံးမတည့်ပုံများ လူဟူ၍ ထင်မှား
နောက်ဆုံးပေါ် အဝတ်အထည်များဖြင့်
လူအထက်မှာ တစ်ယောက်ချင်း ထင်ရှား
နေကာမျက်မှန် တပ်ထား ၊ ဦးထုပ်ငိုက်ငိုက် ဆောင်းထား
ရွှေရောင် ငွေရောင် ဖိနပ်တွေကြား လမ်းပျောက်သွား
ဘယ်မှမရောက် ခရီးဆောင် ကျောပိုးအိတ်များ
အိမ်အပြန်လမ်းမှာ တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် လောင်မီးကျ
ငြှိမ်းမရဖို့သာ တစ်ခဏ အေးသွား
တစ်ဖက်မှာ စက်လှေကား
အဆင်းမှာ မွေးပွပွ အရုပ်ကလေးများ ငေးသွား
ကုန်တိုက်အပြင် ပြန်မရောက်မီ လူအုပ်ထဲ မျောပါသွား
ကိုယ်နဲ့ မဆိုင်သော အလှတစ်ပါး ။ ။

စိုင်းဝင်းမြင့်
၁၄ ၊ ဇူလိုင် ၊ ၂၀၁၅ ။