04 June, 2015

လက္ထဲမွာ ေလေတြကို တိုးမိတိုက္မိ


​ဇ​ရ​ပ္​လုုိ ​ငါ​သာ
​တ​သီး​ပုု​ဂၢ​လ ​လဲက်​န္​ခဲ့ၿ​ခ​င္း​မွာ
​ဒီ​ေ​လာ​က​ဟာ
​အ​ေႏွာ​င္​အ​ဖြဲ႕​ေ​တြ မ်ား​တ​ယ္
​တ​န္​ဖိုုး​က
​ေ​ရ​စိုု​ရ​င္ ​စုု​တ္ၿ​ပဲ​သြား​မွာ​လား။

​လူ​မ​ရွိ​တဲ့​အ​ရပ္​မွာ
​မီး​ေ​တြ​လ​င္း​ေ​န​ေ​တာ့
​မ​ေ​န႕​က ​အ​ေၾ​ကာ​င္း​ေ​တြ
​ရ​င္​ထဲ ​ထြ​န္း​မ​ထားခ်​င္​ေ​တာ့။

က်ိ​န္​စာ​လိုု ​ငါ ​ေ​န​လိုု႕ ​မၿ​ဖ​စ္​တဲ့​အ​ခါ
​သ​တၱ​ဝါ​လိုု ​ငါ ​ေ​န​တ​ယ္။

​ဖိ​န​ပ္​ခၽြ​တ္​မွာ ​ခၽြ​တ္​လိုု႕ ​ထား​ခဲ့​တာ​ေ​တြ
​ေၾ​ကာ​င္​လိ​မ္​ေ​လွ​ကား​လိုု ၿ​ပ​န္​ယူ​သြား​ခဲ့​တာ​ေ​တြ
​လ​က္​ထဲ​မွာ ​ေ​လ​ေ​တြ​ကိုု ​တိုုး​တိုု​က္​မိ ။


​ဝ​င္းၿ​မ​င့္

Labels:

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home