ေအးေအးေဆးေဆး အက္ေဆး
တခုခုေျပာဖို႔ ငါ သလိပ္တခ်က္ ဟပ္လိုက္တာနဲ႔
မင္းတို႔နားခြက္က မီးထေတာက္မွာလား
မေတာ္... ငါ့မ်ား လွမ္းဟပ္ဦးမွာလား
တကယ္ဆို ငါက အိုပါၿပီကြာ...
"လူအို" ဆိုတာ သူ ျဖတ္သန္းဖူးတာကိုသာ
မွန္တယ္ထင္တတ္သူ ျဖစ္ၿပီး
လူငယ္ကေတာ့ သူ မျဖတ္သန္းဖူးသမွ်
မွားတယ္ ထင္တတ္သူေတြေပါ့
ဒါေပမယ့္ ပြဲတဝက္က်ိဳးမွ ကြင္းထဲဝင္လာသူ လူငယ္တေယာက္ကို
တစံုတရာေတြ႕ၾကံဳဖူးသူ လူအိုတေယာက္က
ေႏြးေထြးစြာ ေပြ႕ဖက္ခဲ့ပါတယ္...
လူအိုလူမင္းဆိုတာလည္း ...
လူငယ္တေယာက္လို အညစ္အေၾကးနဲ႔ပါဘဲ
ငါေၾကာင့္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မညစ္ႏြမ္းေစခဲ့တာကေတာ့
ငါ့ရဲ႕ ယဥ္ေက်းဖြယ္ရာမႈပါ ။
လူအိုလူမင္းဆိုတာ...
လူငယ္တေယာက္ကို သူ႔ပခံုးေပၚတက္ခြင့္ေပးခဲ့သူပဲ
ၿပီးေတာ့ သူ႔ပခံုးကိုေက်ာ္ၿပီး ၾကည့္ခြင့္ေပးရဲသူေပါ့...
လူအိုလူမင္းဆိုတာ...
လူငယ္တေယာက္ကို ေပြ႕ဖက္ခဲ့ဖူးသူပဲ
ၿပီးေတာ့ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကထြက္ခြာသင့္ခ်ိန္ကိုလည္း ႏွလံုးသြင္းထားသူေပါ့...
လူအိုလူမင္းဆိုတာ...
ဖဝါးထပ္ၾကပ္လိုက္လာသူ လူငယ္တေယာက္ကိုနားလည္သူပါဘဲ
သူလမ္းသစ္ေဖာက္တာကိုလည္း ဝမ္းေျမာက္ရဲသူေပါ့...
လူအိုလူမင္းဆိုတာ
ေရာဂါသည္တေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
ေရာဂါပိုးသယ္ေဆာင္သူတေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး
အ႐ႈံးနဲ႔ ေဘးထြက္ထိုင္ေနသူတေယာက္ မဟုတ္ခဲ့သလို
အႏိုင္နဲ႔ ပိုင္းသြားသူလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး...
လူအိုလူမင္းဆိုတာ ရည္ၫႊန္းပစ္မွတ္တခုကို
တိက်စြာၫႊန္ျပႏိုင္သူ FINGER MAN တေယာက္မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္ ။
ကုိသန္းထြန္း
Labels: ကိုသန္းထြန္း
posted by D Wathone Khat @ February 18, 2018
0 Comments
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home