ေဖ်ာက္ဆိပ္ၾကယ္
ဇာတ္လမ္းကို အဆုံးသတ္ဖို႔ထက္
ဇာတ္လမ္းကုိ စရတာ ခက္တယ္ ။
ဘာလို႔မ်ား
အၿငိဳးႀကီးေနရတာလဲ မိုးရဲ႕ ။
ဖန္ခြက္တစ္လုံးကေတာ့
အစိမ္းေသၿပီ ။
ဆုတ္ခြာရမယ့္ လမ္းလည္း
ေရတေဖြးေဖြး ။
ၾကက္ေမႊးနဲ႔ ၾကက္ခိုးလို
တစ္ဦးအလစ္ တစ္ဦးေခ်ာင္းေနရတဲ့ ေခတ္ထဲ
စိုေသာ လက္လည္း မေျခာက္ေတာ့
အမွတ္တရေပါ့
ဒီကဗ်ာကို ေရးပါတယ္ ။
ခင္ေဇာ္ျမင့္
Labels: ခင္ေဇာ္ျမင့္
posted by D Wathone Khat @ November 24, 2015
0 Comments
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home