အုိ…ညေန
ေဟာဟုိက
ဗာဒံရြက္ေႂကြက်ပုံက
လမ္းခုလတ္ေရာက္မွ တစ္စုံတစ္ရာကုိ
အမွတ္ရကာ တန္႕ခနဲ႕ရပ္
ၿပီးမွ
တဟုန္ထုိးခုန္ခ်လုိက္တယ္
ဗီ႐ုိေပၚမွာ ေရာဂါတစ္ခုခုရေနတဲ့
နာရီဟာ
ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ကုိ ေမးပါတယ္
တူး . . .
တူ႕ တူး . . .တဲ့
စူးရွစြာ အလန္႕တၾကားေအာ္
ေခ်ာ္လဲမတတ္ သူ႕ခႏၶာကုိ ျပန္ဟန္ကာ
“ဘယ္ၿမိဳ႕ထိေအာင္ သြားမွာလဲ”
မီးရထားတစ္စင္း ျဖတ္ေမာင္းသြားေပါ့ ။
ေအာင္ခ်ိမ့္
Labels: ေအာင္ခ်ိမ္႕
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home