လမ္း

ေတာင္ေအာက္ကုိ ငုံ႔ၾကည့္လုိက္တယ္
အေနအထားက
လူတစ္ေယာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိသတ္ေသဖိ႔ု
လုံေလာက္တဲ့အေနအထားပဲ
သူ
ေရွ႕ကုိ တလွမ္းတိုးလုိက္တယ္။

သူ႕ေခါင္းထဲ
အေတြးတခု ၀င္လာတယ္
ေလာကဓံေအာက္ ျပားျပားေမွာက္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကုိမွ
ဘာလုိ႔ ရက္ရက္စက္စက္ ထပ္နင္းခ်င္ၾကတာလဲ
သူ
ေရွ႕ကုိ တလွမ္းထပ္တိုးလိုက္တယ္။

သူ႕ေခါင္းထဲ
အေတြးတခု ထပ္၀င္လာတယ္
ရိုးသားမႈကုိမွ
ဘာလုိ႔ တဖက္သတ္ အႏိုင္က်င့္ခ်င္ၾကတာလဲ
သူ
ေရွ႕ကုိ တလွမ္းတိုးလိုက္တယ္။

သူ႕နားထဲမွာ
သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္တဲ့ ရယ္သံေတြလည္း
ၾကားလိုက္ရျပန္တယ္
သူ႔ရဲ႕ ေသဆုံးျခင္းကုိ အရသာခံခ်င္ေနၾကတဲ့
သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္သံေတြ
သူ႔အေပၚ အႏိုင္ယူဖုိ႔ ေစာင့္ေနၾကတဲ့ ရယ္သံေတြ
သေရာ္သံေတြ ေလွာင္ေျပာင္သံေတြ
အဲဒီအသံံေတြဟာ
သူ႕နားထဲမွာ အဆက္မျပတ္
ပဲ့တင္ထပ္တုန္ဟီးလာတယ္။

သူ ေတြးတယ္
သူ ဆက္ေတြးတယ္
သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကုိ တည့္တည့္ျပန္မတ္လုိက္တယ္။

သူ ေတြးတယ္
သူ ဆက္ေတြးတယ္
သူ႕ေခါင္းကုိေမာ့လုိက္တယ္။

သူ
ေနာက္ကုိ တလွမ္းခ်င္းျပန္ဆုတ္လုိက္တယ္
သူ
ေနာက္ကုိျပန္လွည့္သြားတယ္။

သူ
သူ႔အိမ္နံရံက ငွက္ႀကီးေတာင္ဓားကုိ
ဆတ္ခနဲ
ဆြဲယူလုိက္တယ္
သူဆြဲယူလိုက္တဲ့ အဲဒီဓားဟာ
သူ႕ကိုယ္သူ
သတ္ေသဖုိ႔ ယူလုိက္တဲ့ဓားမ်ားျဖစ္ေလမလား။

သူ
ဓားရိုးကုိ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး
ဓားကုိ အေပၚေထာင္လိုက္တယ္
ဓားဟာ
ေနေရာင္ေအာက္မွာ အေရာင္တလက္လက္။

အဲဒီ့အခ်ိန္မွာပဲ
အဲဒီ့ ငွက္ႀကီးေတာင္ဓားဟာ
သူ႔ကိုယ္သူ သတ္ေသမယ့္ဓားေတာ့
မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ
လူေတြ သေဘာေပါက္နားလည္သြားၾကတယ္။

ကြန္စစ္ေကာင္း
မိုးမခမဂၢဇင္း။ ၾသဂုတ္။ ၂၀၁၈

လမ်း

တောင်အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တယ်
အနေအထားက
လူတစ်ယောက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသတ်သေဖိ့ု
လုံလောက်တဲ့အနေအထားပဲ
သူ
ရှေ့ကို တလှမ်းတိုးလိုက်တယ်။

သူ့ခေါင်းထဲ
အတွေးတခု ၀င်လာတယ်
လောကဓံအောက် ပြားပြားမှောက်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်ကိုမှ
ဘာလို့ ရက်ရက်စက်စက် ထပ်နင်းချင်ကြတာလဲ
သူ
ရှေ့ကို တလှမ်းထပ်တိုးလိုက်တယ်။

သူ့ခေါင်းထဲ
အတွေးတခု ထပ်၀င်လာတယ်
ရိုးသားမှုကိုမှ
ဘာလို့ တဖက်သတ် အနိုင်ကျင့်ချင်ကြတာလဲ
သူ
ရှေ့ကို တလှမ်းတိုးလိုက်တယ်။

သူ့နားထဲမှာ
သရော်လှောင်ပြောင်တဲ့ ရယ်သံတွေလည်း
ကြားလိုက်ရပြန်တယ်
သူ့ရဲ့ သေဆုံးခြင်းကို အရသာခံချင်နေကြတဲ့
သရော်လှောင်ပြောင်သံတွေ
သူ့အပေါ် အနိုင်ယူဖို့ စောင့်နေကြတဲ့ ရယ်သံတွေ
သရော်သံတွေ လှောင်ပြောင်သံတွေ
အဲဒီအသံံတွေဟာ
သူ့နားထဲမှာ အဆက်မပြတ်
ပဲ့တင်ထပ်တုန်ဟီးလာတယ်။

သူ တွေးတယ်
သူ ဆက်တွေးတယ်
သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို တည့်တည့်ပြန်မတ်လိုက်တယ်။

သူ တွေးတယ်
သူ ဆက်တွေးတယ်
သူ့ခေါင်းကိုမော့လိုက်တယ်။

သူ
နောက်ကို တလှမ်းချင်းပြန်ဆုတ်လိုက်တယ်
သူ
နောက်ကိုပြန်လှည့်သွားတယ်။

သူ
သူ့အိမ်နံရံက ငှက်ကြီးတောင်ဓားကို
ဆတ်ခနဲ
ဆွဲယူလိုက်တယ်
သူဆွဲယူလိုက်တဲ့ အဲဒီဓားဟာ
သူ့ကိုယ်သူ
သတ်သေဖို့ ယူလိုက်တဲ့ဓားများဖြစ်လေမလား။

သူ
ဓားရိုးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ပြီး
ဓားကို အပေါ်ထောင်လိုက်တယ်
ဓားဟာ
နေရောင်အောက်မှာ အရောင်တလက်လက်။

အဲဒီ့အချိန်မှာပဲ
အဲဒီ့ ငှက်ကြီးတောင်ဓားဟာ
သူ့ကိုယ်သူ သတ်သေမယ့်ဓားတော့
မဖြစ်နိုင်တော့ဘူးဆိုတာ
လူတွေ သဘောပေါက်နားလည်သွားကြတယ်။

ကွန်စစ်ကောင်း
မိုးမခမဂ္ဂဇင်း။ သြဂုတ်။ ၂၀၁၈