ေကာက္႐ိုးတစ္မၽွင္နဲ႔ လြဲေခ်ာ္ျခင္း
အံေသေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ငိုလည္း
မ်က္ရည္ကေတာ့ လႈပ္လႈပ္ခတ္ခတ္ ပူမွာပဲ
မၾကားရတဲ့ ဖုန္းေခၚဆိုမႈထဲ
မင္းပုခုံးသားေလးကို ဂဏန္းတစ္ခုလို
ထည့္မွတ္ထားရအံုးမယ္
ရိ႐ြဲေနရအံုးမယ့္ ေန႔ေတြပါ
ပိုက္ဆံတစ္႐ြက္ကို အလယ္ကေန
တိက်ေသသပ္စြာ ဘယ္ေလာက္ခြဲခြဲ
တန္ဖိုးက ဘယ္သူ႕လက္ထဲကိုမွ ပါမလာခဲ့သလို
ေန႔စြဲေတြ
ေဝးေပါ့ လို႔ အက်ယ္ႀကီး ထြက္ေပၚလာတဲ့အသံဟာ
ဘာလို႔မ်ား ငါ့ရင္ထဲကျဖစ္ေလာက္ေအာင္ နီးကပ္ခဲ့ရတာလဲ
ဆြဲမိဆြဲရာ ဆြဲလိုက္မိတဲ့အရာဟာ ဓါးမဟုတ္ေတာ့
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အပိုင္းပိုင္းအထစ္ထစ္ျဖစ္ေစတဲ့
အခ်စ္လို႔ ေခၚဆိုရမယ့္အရာ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ ။
ဆစ္ခ္
Labels: ဆစ္ခ္
posted by D Wathone Khat @ November 16, 2015
0 Comments
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home