အေမွာင္ေခတ္က ခ်စ္သူမ်ား
သန္းေခါင္ယံ ကြယ္ကာေပ်ာက္ရင္လ
မိုးေသာက္ရမွာပါကြယ္ ။ ။
ေနမီးပူ ကမၻာပ်က္သလိုပ
လြမ္းမ်က္ရည္အသေခ်ၤနဲ႔
ေသာကေတြ ေတာင္လိုပံုလို႔
ကိုယ္တို႔ ၾကံဳရာ လမ္းတေကြ႔မွာလ
ပန္းေမြ႔ယာ ရွာမေတြ႔ခဲ့ေသာ္လည္း
၀မ္းနည္းဖို႔ မဟုတ္ဘူးကြယ္ ။ ။
ရွိေစ ..... ရွိေစ
ပင္လယ္ေရ မုန္တိုင္းထန္ေတာ့
လႈိင္းပုတ္သံ မျငိမ္သက္ေပမယ့္
ေလျငိမ္ရင္ ေရျငိမ္ရစျမဲပါဘဲ
ရင္ထဲမွာ အယူအဆ မ်ားရယ္က
ဘ၀ဆိုတာ အရႈံးခံျခင္းမဟုတ္ပါဘူး
ရုန္းကန္ျခင္းသာ သစၥာတရားရယ္လို႔
ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ဦး သိနားလည္
မျပယ္ႏိုင္တဲ့ သေဘာတရား ။ ။
မုန္တိုင္းေတြ မျငိမ္သက္ေသာ္လည္း
အားျပတ္ကာ မေနစမ္းပါနဲ႔
သစၥာဆိုတာ ယံုၾကည္ခ်က္ပါဘဲ
ေခတ္ကမၻာ မျငိမ္းခ်မ္းရင္လ
ေမတၱာဆိုတာ မစိမ္းလန္းႏိုင္သမို႔
တို႔ ႏွစ္ကိုယ္ အတူတြဲကာျဖင့္
ေခတ္အလႊာ စနစ္ထံုးကို
(ခ်စ္သူရယ္) ရုန္းကန္စို႔လား ။
ေမာင္သင္းခိုင္
Labels: ေမာင္သင္းခိုင္
posted by D Wathone Khat @ September 04, 2015
0 Comments
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home