လယ္သမား
ေဆာင္းဦးရာသီပါ
ေၿမာက္ေလၿပာၿပာေတြတည္ၿငိမ္စီးေမ်ာ
ငါခ်စ္ေသာ လယ္ခင္းကေလးမွာ အဝါေရာင္ေတြေဝၿပီ။
သူ႔အတြက္ ..ေက်ာက္ေၿမကိုငါထြန္ယက္ခဲ့ရ
သူ႔အတြက္ .. မိုးစက္ကိုငါေပါက္ခြဲခဲ့ရ
အခုေတာ့..
ငါခ်စ္ေသာ လယ္ခင္းကေလးမွာ အဝါေရာင္ေတြေဝၿပီ။
ၿမတ္ႏိုးခြင့္ ကို လိမ္က်စ္ထုတ္ပိုးရင္း
ဘယ္သူမွမခိုးေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့ညမ်ားမွာ
ငါဟာ..
တေမွ်ာ္တေခၚ အလင္းဝိုးဝါး။
ေရတြင္းကေလးလို
ကိုယ့္ရင္ထဲက ေရစင္ေတြကို
အသံမထြက္ေအာင္ေတာင့္ရပ္ထားရတဲ့
၁၉၉၅..
ငါဟာ ရွက္တတ္တဲ့လယ္သမားၾကီးပဲေပါ့။ ။
တာရာမင္းေဝ
Labels: တာရာမင္းေဝ
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home