အလဲအလွယ္
ငါ
အခု
လေရာင္ကို ေမာ့မၾကည့္ရဲဘူး။
ဖူးၾက၊ ပြင့္ၾက၊ ေၾကြၾက
သူလည္း သူ႕ႏွလံုးသားနဲ႕ သူ
ငါလည္း ငါ့အႏုပညာနဲ႕ ငါ။
မေတာ္တဆေတြကပဲ ကမၻာကို ေျပာင္းလည္းခဲ့
ငါ့ကိုလည္း ေျပာင္းလည္းခဲ့
ေျပာင္းလည္းသမွ် ဦးညႊတ္ဖို႕ က်ေတာ့
ငါ အခု
လေရာင္ကို ေမာ့္မၾကည့္ရဲတာ ဆန္းသလား။
သူ႕ကို ခ်စ္သလို
ငါ့ကိုလည္း ခ်စ္ၾကပါ၊
မထင္ပါနဲ႕
တပ္မက္မွဳေတြက
အဆုပ္လိုက္ အခိုင္လိုက္
ညြတ္လို႕။
ညြတ္က်လာတဲ့ လေရာင္မွာ
ငါ့ကို ခ်စ္သလို သူ႕ကိုလည္း ခ်စ္ၾကပါ။
ထူထူပ်စ္ပ်စ္ နံနက္ခင္းေရာက္လာ
ငါလည္း
အမွားအက်ိဳး ေဆာင္သူပါ။ ။
ေျပျမင့္
ပင္လယ္ စာေပႏွင့္အႏုပညာ မဂၢဇင္း
အတြဲ၂ အမွတ္ ၃ (၁၉၉၃ ခုႏွစ္)
Labels: ေျပျမင့္
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home