ဖက္ထဲက ကဗ်ာ
ေရွ႕မွာ စံပယ္ပန္းေတြ သြားေနေတာ့
ေနာက္မွာ ဆြတ္ပ်ံ႕က်န္ခဲ့ၿပီ။
ဒီနံနက္ခင္းေလး
ဒီဆံုဆည္းမႈေလး
ေစာေစာ အိပ္ရာထရံုနဲ႔ ရခဲ့တာလား
ဘ၀မ်ားစြာ လာခဲ့ရတာလား။
ဒီအသက္ေလး
ဖက္နဲ႔ထုပ္ထားပါရေစ။
သုခမိန္လိႈင္
Labels: သုခမိန္လိႈင္
posted by D Wathone Khat @ June 08, 2015
0 Comments
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home